ســمــیـع از فــراه
۲۲ دسـمـبـر ۲۰۱۷

حال و روز «معارف» در ولایت فراه

نصاب تعلیمی که از سوی وزارت «معارف» دولت دست نشاندۀ کابل به «ریاست های معارف ولایات» مخصوصاً «ریاست معارف ولایت فراه» جهت تطبیق دیکته و ارسال می گردد، یکی از ناکارا ترین و بی کفایت ترین نصاب های تعلیمی جهان به شمار می رود. با وجود آن که صفحه های کتاب ها را رنگ آمیزی کرده و صد ها میلیون دالر را صرف چاپ آن ها نموده، اما هیچ نوع انگیزه و تحرکی برای یادگیری در آن ها دیده نمی شود و کماکان سیستم بسیار کهنه و سابقۀ استاد محوری در مکاتب و لیسه های دخترانه و پسرانۀ این ولایت حاکم می باشد.
معلمانی که برای تدریس در نظر گرفته شده، به دلائل مختلف از جمله فقر اقتصادی، مشکلات خانوادگی، کهولت سن و بالاخره عدم به روز رسانی معلومات و سطح آگاهی شان نه تنها به سؤالات ابتدایی شاگردان جواب داده نمی توانند، که حتی به بهانه های مختلف مانع سؤال کردن شاگردان گردیده و با نشان دادن چوب شاگردان را تهدید به سکوت می نمایند. متأسفانه فرسخ ها فاصله بین نظام تعلیمی و تحصیلی افغانستان اشغالی حتی با کشور های همسایه وجود دارد.
برخورد شاگرد با شاگرد و شاگر با استاد بسیار کوچه ئی و مبتذل گردیده، استفاده از مواد مخدر، سگرت و نصوار به طرز وحشیانۀ در بین شاگردان رواج پیدا کرده است. ناسزا و فحش غیراخلاقی و برخورد های خشونت آمیز بین شاگردان سطح تربیه را در مکاتب و لیسه های این ولایت به شکل بی سابقۀ تنزل داده است. گریز از درس و تعلیم و پرداخت رشوت برای کامیابی در روز های امتحان بیداد می کند. جملۀ معروفی که یک زمان گفته می شد «هر که مکتب رفت آدم می شود، نور چشم خلق عالم می شود» به کلی تغییر کرده و سطح تعلیمی و تحصیلی در نظام فرسوده و پوشالی دولت دست نشانده به جای رسیده که این گفته نزد مردم ماهیت خود را از دست داده است.
وضعیت «معارف» ولایت فراه همچون سائر ولایات کشور بسیار ناامید کننده است و هیچ روزنۀ امیدی برای تغییر این وضعیت با موجودیت دولت دست نشانده و مزدور وجود ندارد. متأسفانه با گذشت هر روز ما شاهد زوایای پنهان دیگری از بدبختی و بیچاره گی توده های این سرزمین هستیم و اگر فکری به حال فجایع جاری در این کشور جنگ زده و اشغال شده نگردد، چندین نسل دیگر نیز باید فقر، بیچاره گی، جهالت، جنگ، بدبختی، فلاکت و دربه دری را متحمل گردند. هیچ نیروئی جزء نیرو های روشنفکر، مترقی، استقلال طلب، آزادیخواه، مبارز و انقلابی به کمک و یاری توده های زحمتکش و ستمدیده توان تغییر مسیر فعلی از بدبختی به سوی نیک بختی را نخواهند داشت.