ســروش
۲۱ مارچ ۲۰۲۲

نوروز، روز زایش و بالندگی

ایـن فـرخـنـده فـروردیـن و خـرم جشن نـوروزی
"نصیب خلق زحمتکش" سعادت بـاد و پیروزی

بهار نو، سال نو و نوروز را به امید نابودی دشمنان سعادت و سربلندی خلق افغانستان، دشمنان فرهنگ و آئین نوروزی و پایان سیطره و توحش طالبان تمدن ستیز، می آغازیم.
روز آفرینش،  روز جلایش و روز زیبائی های طبیعت  را برای پاسداران آئین  نوروزی در مشرق زمین، برای همه زحمكشان، برای تمام خلق های زیر ستم كه بهاران را نمادی از آزادی و رهائى از اسارت نه تنها از شر سرما و یخبندان زمستان، بلکه از مظالم ستمگران و روز مرگ ستمگستران می دانند، مبارک باد می گویم و به امید سربلندی، سرافرازی هم میهنان مظلومم، برای رفاه ستمدیدگان و زحمتکشان کشورم در راه رسیدن به آزادی در کلیه عرصه های زندگی؛ روز نو، سال نو و زندگی و رزمندگی نو را می طلبم.
نوروز همان طوری که روز رستاخیز طبیعت و زایش و تحرک پدیده های طبیعی است، همپای طبیعت و به همان سیاق خلق اسیر و دربند ما، ر‌وشنفکران آگاه و مردم دوست ما، پیشگامان و مبارزان آزاده ما، انقلابیون راستین و دلیر ما را الهام تازه بخشیده و به تحرک و پویش فرامی خواند.
نوروز در حالی در کشور ما و منطقه از راه رسید که "یـــــخ سکـــوت زمستـــــان سرد"  سلطۀ دره و تازیانۀ مزدوران فاشیست طالبی، هر چند گذرا، اما زندگی را به کرختی باور نکردنی کشانده است. این یخ سکوت زمستان باید بکشند، این پیام نوروز و قدوم بهار است. برای شکستن این یخ سخت و سنگین، به، قول زنده یاد سرمد، " صـدای چــهــچــۀ مــرغِ طــلایــه دار بــهــار" نیاز است. لذا بر همۀ آحاد ستمکش در صف خلق تحت ستم و طیف های مبارزاتی راستین و استوار کشور است تا با الگو و الهام گیری از این رستاخیز طبیعت و قدوم بهار، با خیزش مجدد در راه اتحاد و همگرائی مبارزاتی همراه با تمام خلق های دربند جهان، علیه امپریالیسم و کلیه غلامان قلاده بگردن شان شوریده ــ و به ویژه در بهار نو با ستیزه گران جاهل و خرافات پرست و ظلمت پسند طالبی این شب های سرد زمستانی که با طبیعت و ناموس آن، با رویش و بالندگی، با بهار و فرهنگ نوروزی سر ستیز دارند ــ متحدانه برزمند.
آری، آرمان شهدای راه آزادی و انقلاب کشور و فاشیسم، تبعیض و رویکرد ضد انسانی مرتجعان حاکم طالب در همدستی با امپریالیسم و ارتجاع جهان "اسلامی"، در راه آزادی و استقلال برای نابودی فاشیسم طالبانی و کوتاه شدن دست تطاول پشتوانه اش، و سائر ستمگران و زورگویان تمامی طیف ها و جناح های ارتجاعی دینی، مذهبی، قومی و سمتی به پا خاسته و درفش آزادی را در نوروز ، در روز نور، در سال نو به نام روز آزادی زحمتکشان به اهتزاز در آورده و در ادامه و با هنگامۀ آن، کشور را از لوث این همه مزدوران، جلادان، غارتگران، شکنجه گران، زن سنیزان، منکران نوروز، تاریک اندیشان کوردل و ستیزه جویان طالب و طالب نمای مخالف آئین ها و ارزش های پسندیده و مترقی افغانی و انسانی و در مجموع، دشمنان داخلی و خارجی خلق ما؛ منزه ساخته و آنگاه بایسته است که قاطبۀ ملت ستمدیده و زنان و مردان زحمتکش رهیده از بند ستم و استثمار و تبعیض طالبی و غیر طالبی، در این روز جشن شادی و آزادی بر پا کنند.
امسال این روز آفرینش زیبائی های طبیعت، بهار دل انگیز و جلوه های جمال طبیعت  را در حالی تجلیل می کنیم که مادر میهن و فرزندان آن اسیر اهریمن اند و در گسترۀ میهن دربند ما فقر و گرسنگی، بی عدالتی، جهالت و سنگدلی، خرافات و بیگانه پرستی، فرهنگ و دانش ستیزی، زورگوئی، زن ستیزی، نژاد پرستی، فاشیسم، انسان ستیزی ، شرارت و بردگی، محاکم صحرائی و سنگسار و جهالت قرون وسطائی حکم فرما بوده و به هنجار و قانون اساسی نظام دار و تازیانۀ طالبی، به رویکرد و سیاست رسمی "امارت اسلامی" ددمنشان طالبی مبدل شده است.
در تحت سلطۀ خونبار و اسارتبار مزدوران خون آشام و فاشیست اسلامی طالب، مردم بلاکشیدۀ ما با دار و تازیانه، با خشونت سیستماتیک آشکار، با فقر و گرسنگی، با بی نوائی و بی درمانی، با مرگ و میر ناشی از امراض و سوء تغذیه، با شکنجه جسمی و روانی، با زندان و چهاردیواری منزل، با خشونت و شرارت خودفروختگان فاشیست های طالبی مواجه بوده و قاطبۀ ملت نامتحد و بلاتکلیف شامل زنان و مردان زحمتکش، بی حقوق و ستمکش را مشتی از غلامان و جلادان مرتجع و مزدور دینی وارد شده از بیرون به نام طالب، به گروگان گرفته اند. در تحت توحش اسلامی طالبان و امارتش، ربودن روز هنگام یا شب هنگام جوانان، نوجوانان، دختران و زنان معترض و حق طلب و به رگبار بستن و زندانی ساختن فرهنگیان، آوازخوانان و به بند کشیدن اهالی رسانه ها، به امری معمول مبدل شده  و "نوروز" حرام و غیراسلامی خوانده شده است.
حدود بیش از سی و پنج میلیون هموطن تحت ستم، زخمی و محتاج ما با تحقیر، توهین و جدال مرگ و زندگی مواجه بوده و توسط عمال و باند های آدمکش طالبی امپریالیسم به طور عمده، نان صبح و شام شان از دست شان گرفته شده است. مزید بر آن، این کتلۀ چندین میلیونی محروم و سراپا در رنج و حرمان، توسط نودولتان فرهنگ ستیز و انسان ستیز، از آزادی های اجتماعی، فرهنگی، ‌سیاسی و از برگزاری روز های فرهنگی و تاریخی کشور و مردم افغانستان مثل نوروز و بر پا داشتن خوشی ها و مراسم و مناسک عنعنه ئی و آنچه را که برای شان آرامش و خوشی می بخشد، محروم شده اند.
در حالی که در كشور های همسایۀ همزبان و همکیش و هم آئین و هم فرهنگ ما با وجود نظام های استبدادی، به رغم لجاجت برخی حکام اسلامی، ولی به یمن ایستادگی پاسداران فرهنگی؛ سال نو و روز نو با فر و شكوه خاصی توسط مردمان  آن سرزمین ها برگزار می شود؛ متاسفانه امسال در سراسر محدودۀ جغرافیاى میهن ما که شلاق بدستان طالبی به قوت و زور امپریالیسم متجاوز و "آی اس آی" دولت خصم پاکستان بر ملک و ملت ما تحمیل شده اند، ثروت های طبیعی و خدادادی ما را حراج و آن چه نوروز در آفرینش طبیعت در فضای وطن عزیز ما از سبزه و چمن، از گل  نسترن و یاسمن به ارمغان آورده، با ساز و برگ نظامی، با ذهن کور ارتجاعی و بیگانه پرستی مذهبی شان، میمون وار و بدون تعقل به دستور ارتجاع متحجر اسلامی عرب و عجم، دشمنی می ورزند. طوری که قدرت های امپریالیستی و ارتجاعی بیرونی از موضع منافع متضاد طی جنگ های نیابتی طولانی شان برای قدرت و از مواضع ارتجاعی ــ استعماری ، کشور ما را به تل خاكی مبدل کرده اند، امروز هم کماکان می نمایند  و این جانیان و "فرزندان خلف" طالبی استعمار ــ ارتجاع آئین داران نوروزى را مانع برپائی خوشی ها و پاسداری از ارزش های شان می شوند و با توهین و تحقیر مردم ما را با ارزش ها و اندیشه های خرافاتی، جهالت پرور، بدوی، تمدن ستیز و بیگانه نشاط و خوشی های مردم ما را سد می شوند و مراسم  بزرگداشت نوروز را با هزار و یك نیرنگ و  فتواء به استناد این مزخرفات مذهبی مانع می شوند.  از تراوش مغز های پوچ و ستیزه گر و جنایتكارانۀ خود زیبا ترین واژه های ستوده شده را به زعم خود و به غلط در ردیف منكرات می پندارند.
طالبان و کلیه شاخه های اسلام سیاسی و بنیادگرایان مکتب سوز، زن ستیز و فرهنگ ستیز مثل جهادی ها، این دشمنان قسم خوردۀ آزادی مردم  و دست پروردگان امپریالیسم غدار با دیو صفتی هائی كه در نهاد شان است،  از دیرباز تا حال خلق مظلوم ما، هم میهنان دربند  و آوارۀ داخلی ما را، در حالی كه روز های نوروز را می خواهند در وطن آبائى و در پهلوی خانواده های خود باشند و مراسم  نوروزی را جشن بگیرند، با قساوت و بی رحمی به نام قوم و قبیله و زبان؛ تفرقه و برتری طلبی را دامن زده و معتقدات شوونیستی و سیاست های فاشیستی و دیدگاه ها و مواضع ضد انسانی شان علیه زنان در حاکمیت بدوی و بیگانۀ قبیله ئی نظام بردگی شان را به اجبار می گسترانند و بر دیگران تحمیل می کنند. مرگ و نفرین بر این جنایتکاران!
همان گونه که سرسبزی ، درخشندگی، شکوفائی درختان در بهاران، طلعیۀ پیروزی حیات بر ممات و پویائی بر ایستائی و زایش بر فرسایش است، به قول شاعر:

آدمی نیست كه عاشق نشود فصل بهار      هر گیاهی كه به نوروز نجنبد، حطب است

نوروز نمادی از پیروزی عنصر نیك بر بد یا به تعبیری (اهورا بر اهریمن) در نبرد میان زمستان و بهاراست، به همین گونه نمادی است از سالگرد بیداری طبیعت از خواب زمستان، كه به رستاخیز و زندگی توأم با سازندگی و رزمندگی می انجامد. نبرد زندگی علیه کرختی در طبیعت، در عرصۀ اجتماعی و تاریخی در مبارزۀ اهورا بر اهریمن اجتماعی (فعلاً طالب، پایگاه طبقاتی  و حامیان بیرونی اش)، الهام بخش و تحرک انگیز است.
بدین مناسبت خجسته، امیدوارم تا همزمان با این هدیۀ طبیعت ــ پویائی و خلق زیبائی ها و شكوفائی ها ــ پیام نوروزی ای برای هم میهنان، همرزمان و همسنگران انقلابی و آزادیخواه، همكاران فرهنگی، قاطبۀ خلق دربند و کلیه همباوران فرهنگی ــ زبانی خود با امید زدوده شدن تمام مصائب، ستمروائی، آلام و درد های شان در نبرد علیه اهریمن اجتماعی و ستم طبقاتی و استبداد و حاکمیت جهل قرو‌ن وسطائی ارتجاع مذهبی اجیران خودفروختۀ طالبی و اهریمن امپریالیستی داشته باشم. بگذار با الهام گیری از حیات مجدد طبیعت، ما نیز در ادامۀ مبارزۀ رهروان راه انقلاب و  آزادی پویش خود را جان تازه بخشیده  و با رستن و رویش مجدد جان تازه گرفته و در راه آزادی، آبادی و شادابی میهن آبائی و سربلندی، رفاه و سعادت دنیوی خلق حرمان کشیده و مصیبت دیده در افغانستان آزاد، دموکراتیک و پیشرو، رهنوردی کنیم.
سخنور شهیر زبان پارسی دری فردوسی نوروز را یادگاری از آن سوی زمانه دانسته که به نسل های بعدی در یک قلمرو گستردۀ فرهنگی ــ زبانی به ارث رسیده و در باب  نوروز چنین سروده است:

"چنین جشن فرخ از آن روزگار       به ما ماند از آن خسروان یادگار "

و فقط آنگاه  است که توده های خلق با ارتقاء به مقام سروران و خسروان برابر، آزاد و همطراز، قادر خواهند شد تا این یادگار و ودیعۀ پارینه را گرامی داشته و هر سال این جشن فرخنده را با پایکوبی، سرور، نشاط و آزادی بدون قید و شرط و طبق آئین آن بر پا دارند.

زنده باد مردم فرهنگ دوست و آزادی دوست افغانستان با آئین های نوروزی شان!

مرگ و نفرین بر مزدوران طالبی فرهنگ ستیز و پشتوانۀ طالب پرور آن!