سیاوش آزاد
۲۶دسمبر۲۰۱۶

اشغالگران و رسا نه های ساخت آنان در افغانستان

از آوان به وجود آمدن رژیم مستعمراتی توسط اشغالگران امریکائی و متحدین شان در سرزمین ما افغانستان، ایجاد رسانه های مختلف تحت عناوین گوناگون از اهم وظائف آن ها بود. اشغالگران این رسانه ها را سمت دهی و تمویل می نمایند. از همین رو دلقکان فرومایه ای را در راس رسانه های چاپی ــ تصویری قرار داده تا از این طریق توانسته باشند با تهاجم فرهنگی به شتشوی مغزی و سرقت شعور مردمِ تحت سلطۀ خود بپردازند.
در اکثر موارد، برنامه های تدوین شدۀ این بلند گو های بی زبان، سوژه های مبتذل و تباه کنی را شامل می شود که برای مردم بیکار و خسته جنبۀ سرگرمی دارند. از آن جمله یکی هم نمایش سریال های ترکی و... می باشد که اکثریت فامیل ها بینندگان آن اند (چون در شهر کابل تفریحگاه هائی مناسب برای فامیل ها وجود ندارد و اگر هم موجود است احساس امنیت فزیکی و روانی در آن مکان ها وجود ندارد ) بدون توجه به تاثیرات مخرب و تباه کن بر کانون های خانواده؛ مضمون و محتوی چنین سریال ها، ضد اخلاق اجتماعی و و ارزش های فرهنگی جامعه بوده و مروج ناهنجاری های اجتماعی و لاابالیگری اند.
تماشاگران این سریال ها بدون توجه به تأثیرات زیانبار پیام آن ـ به خاطر تفریح و گریز از دغدغه های زندگی پرمشقت ـ به تماشای این سریال های منحرف کننده می پردازند. به طور مثال یکی از سریال های ترکی به نام « دختر دهاتی » که از شبکۀ جهانی تلویزیون یک(شبکۀ جهانی تلویزیون یک، یکی از وفادار ترین رسانۀ متعلق به اشغالگران است) پخش و نشر می شود، موضوع آن را متذکر می شویم: سلطان خانم، خانم کهن سال قریۀ زرکوی به همراه قریه دار منطقه به اسم نیازی عشق می ورزد؛ داکتر دندان به نام کان با دختری به اسم گل رابطه دارد؛ بن امین داماد ارباب قریه به همرای دختری به نام نهال رابطه دارد؛ جمال پسر ارباب قریه با دختری به اسم کامران رابطه دارد؛ کمال با هایتن رابطه دارد و حکمت خدا و صدیق به همرای یک زن پتیاره به اسم سما رابطه دارند. یعنی تمام سوژه ها، کرکتر ها و صحنه های این سریال فقط برقرار نمودن رابطه جنسی بین افراد را به تصویر می کشد و آن را الگوئی می سازد برای جوانان پسر و دختر احساساتی، خوشگذران و بی خبر کشور ما.
فراموش نکنیم که این جال های پهن شده توسط استعمارگران و ایادی بومی و منطقه ئی شان برای صید جوانان و سرگرم و بی عار و ازخودبیگانه ساختن جوانان ما، چیزیست؛ و انتخاب معقول، سنجیده و مبتنی بر شناخت متقابل همسر و دوست زندگی توسط جوانان در چهارچوب هنجار های اجتماعی ــ فرهنگی؛ چیز دیگری.
درحالی که پیشینۀ تاریخی کشور ما حاوی ارزش های غنی فرهنگی عالی و انسان ساز است و از لحاظ سوژه ها بسیار غنی است. با جرئت می توان گفت که روحیۀ سلحشورانه و آزادیخواهانۀ مردم ما جلوه هائی از همین تاریخ و فرهنگ بسیار عالی است.
استعمارگران به منظور رسیدن به اهداف آزمندانۀ خویش و جهت استحکام سلطۀ خود در مستعمرات به یک شستشوی مغزی و تهاجم فرهنگی نیاز مند اند. و از این رو است که اذهان مردم مستعمره را به کجراه های ابتذال مصروف نموده، تا خود از شعله های آتش خشم مردم در امان باشند. در این راستا پسران و دختران جوان را بیشتر از همه مورد هدف قرار می دهند. این عده از جوانان در طول بیشتر از سی سال به نسبت جنگ های متوالی از تعلیم و تربیه مؤثر بازمانده اند و جو محیطی شان مملو از فرهنگ ارتجاعی ــ استعماری بوده که خواه نا خواه تأثیرات بد و مخربش را بر افکار و عادات آنها می گذارد.
بعد از اشغال افغانستان توسط امریکا و شرکای تجاوزش به کشور ما، صدور و عرضه نمودن موبایل و انترنت، متأسفانه عده ای از جوانان کشور ما در متن محرومیت اقتصادی ــ جنسی، به دیدن فلم های سکسی ترغیب شده و در منجلاب فساد اخلاقی غرق شده اند. تا جایی که شواهد نشان می دهد، اشغالگران با طرح برنامه هائی بدین منظور، مشوق آنها بوده اند. این جوانان هیچ نوع خاطرۀ مثبتی از گذشته، مایۀ امیدوارکننده در حال و توشه ای برای آینده ندارند. این ها وقتی که تحت تهاجم فرهنگ استعماری قرار می گیرند، از آن ها آدم های بی ریشه و بی مایه، اوباش و بی عار به بار می آید.
بناءً، بر تمام رسانه های روشنگر و آزادیخواه، نهاد ها و شخصیت های ملی و انقلابی است که در میان این عده از نوجوانان کار تبلیغی و ترویجی نموده و اذهان آن ها را در مقابل استعمار و ارتجاع روشن و بیدار سازند تا اینکه از زیر بار فرهنگ استعماری و مزخرفات ارتجاعی بیرون آمده و در خدمت امر سترگ آزادی کشور و مردم در بند و ستمکش خویش قرار گیرند.