زنده یاد انیس آزاد ــ بازتایپ و ارسال:آرمان
به مناسبت بزرگداشت از چهل و دومین سالگرد جاودانه شدن زنده یاد "مجید"
۱۳ جون ۲۰۲۲
یــاد و سوگــنــد
(۲)
اهـداء بـه: مجـیـد!
می خروشد
آواز او
از خاک سرد گور
آرزو های بلند مردم خود را در درون خاک می جوید
می خروشد
چون لهیبی از دل آتش برون
***
ای رفیق
ای بهترین انسان
بر بلند سنگ گورم
آیت رزمندگی برجاست
چشم خود بگشای
تا ببینی
آذرخش آرزو های نهان را
بر جبین من
غم مخور، من نیستم تنها
انبوه یاران هم پیکار و صادق
کاندر ره آزادی میهن
و عشق پاک مردم
ز پا افتادند
با شکاف سینۀ شان
کز ضراب تیر دشمن لاله روئیده است
همرهِ یاران دیگر
کز شلاق فتنۀ نامردی نامردمان
نقش پای آرزو ها
همچو رود بیکران
بر پیکر مردانۀ شان باقیست
خفته بر خاکیم
غم مخور ما نیستیم تنها
همصدای خاک
اینک
از گلوی هر مبارز می رسد فریاد
ای شهید
ای رهنمای معبر راستین فردا
مظهر اندیشه های تابش خورشید
«خونفشان خاکت»
جاویدان یادت
***
ای رهاورد بزرگ آرمان پرشکوه خلق
بر دوشت
تله های فتنۀ اهریمنان برجاست
لیک،
ما هم نیستیم تنها
توده ها با ماست
کم کمک از دور
می آید
آذرخش گرمی شمشیر های
آخر این قرن
خشم ما و
رزم ما
توفنده می گردد
غرش رگبار های مان
می رسد تا دور ترین فرد سپاه خصم
روی سنگفرش خیابان درازِ
شهر های ما
کابل و غزنه،
بلخ بامی، تخارو کندوز و بغلان،
غرج و هرات و فاریاب و هیرمند و لوگر و کندهار،
جوزجان و فاریاب و پکتیا و کنر و لغمان
تا بلند کوه های شامخ پروان
از رگ صد ها مبارز
لاله می روید
آرزو مان بس بزرگ و
ره ها مان دور
ادامه در بخش سوم
***
۱۴ ثور١٣۶٠شمسی