گرامی یاد داکتر رحیم محمودی
ارسالی: کنیشکا محمودی/ بازتایپ: همایون اوریا
۰۸ جــون ۲۰۲۵
اهداء به مجید به مناسبت دومین سالگرد جاودانگی اش
شاهکار دوران
زیـــبــا نـیـست در بـــنـــد زنـدان شدی تــــو چه زنــدان کــه از چشم پــنـهـان شدی تــو
بــــه یک بــــاره بــرتــافـــتی رخ مـجــیــدا چــه شد کــز رفــیــقـان گـریــزان شدی تو
بـسا از غــمـــت سر بــه زانـــو نـــهادیـــم چـــنــــیـــن مـنـبـع رنـــج یــاران شدی تـو
تــــو پـــــرشور و نــاآرام در عشق مـــردم چــرا خــامــوش و سرد این سان شدی تــو
چـــــراغ و گل و شمــع یـــــارانِ مـــجــلس تــو ایـــنـــک گل داغ حــرمــان شدی تـــو
ز نــــام تـــو لــــرزنــــده بــــودنــد روسان تـــو شاهکار و سرتـــیــر دوران شدی تــو
بـــه چشمان خــلــقـی و روسی و پــــرچــم چو نیش و چو خار و چون پیکان شدی تـو
سخــــن هـــا شنـیـدیــم از رزم و جــنــگـت مــگــر هــمــنــشیـن سخـنـدان* شدی تــــو
دبـستــان و مشی تـــــرا بـــــرگـــزیـــدنــــد تــــو انــــدیــشه هـــای دل و جان شدی تـو
شنــــیـــــــدم کـــه گــــفــتـــنــد با آه سوزان
چـــو گــنـجـی تـو در خاک پنهان شدی تـــو
***
سروده شده در: ۱۴/۵/۱۹۸۳
* منظور از سیدال سخندان است.