جمعی از اعضای سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما)
۰۸ جــون ۲۰۲۵

گرامیداشت از ۴۵مین سالگرد جاودانگی زنده یاد مجید
و ضـرورت مبارزه با ارتجاع، استعـمار و انحـراف

مجید نامیست گرامی، سیمائیست صمیمی و الگوئیست الهامبخش و آموزنده برای ستمکشان و مبارزان مترقی و آزادیخواه دیروز، امروز و فردای افغانستان. نام مجید همانقدر که نماد راستین عشق و صفا نزد ستمدیدگان بوده است، به همان پیمانه حماسۀ رعب آور و هول انگیزی بوده در دل سوسیال امپریالیسم، امپریالیسم و ارتجاع رنگارنگ. به همین دلیل، از ارتجاع سلطنتی تا جلادان "خلق و پرچم" در پی تخریب و بدنام ساختن او برآمدند. مزدوران بی آزرم و منحرف  پرو امپریالیسم از دیروز تا امروز ــ و شاید تا فرداها ـــ در صدد بوده اند تا با تجلیل غیرسیاسی و ریائی از مجید سوای اندیشۀ سرخ، سازمان انقلابی و آرمان برابری طلبانه اش؛ نام نامی مجید را از هیبت انداخته، اندیشۀ انقلابی اش را "کهنه"، "کلاسیک" و "اوائل قرن بیستمی" اعلام داشته و به تبع آن، در عین حال از خود مجید "بت بی آزار" بتراشند تا بدون مانع و مزاحمت در انتهای صف ارتجاع فئودال ــ کمپرادوری فعلاً بیرون از قدرت و در نقش نیروی ذخیرۀ امپریالیسم، جایگاه حقیر شان را بیابند.
امروز هژدهم جوزا مصادف است با چهل و پنجمین سالگرد جاودانگی زنده یاد مجید. در هژدهم جوزای سال ۱۳۵۹شمسی غلامان و جلادان امپریالیسم اشغالگر روسی دست به جنایت بزرگی زده و با پخش خبر اعدام مجید، این حماسی ترین رهبر زحمتکشان کشور، خلقی را به ماتم بزرگ نشانیده و خود و اربابان چنایتکار روسی شان، تا ابد محکومیت تاریخی را کمائی کردند.   
لذا امروز همه جا نام مجید و سخن از مجید است. به همین مناسبت و مناسبت های دیگر نیرو های فکری ــ سیاسی مختلف در پرتو جهان نگری و مواضع سیاسی ــ طبقاتی شان با انگیزه های متفاوت، از شخصیت فکری ــ سیاسی مجید تبیین خود را ارائه می کنند. این طیف ها گونه گون اند: از همرزمان و دوستداران مترقی، دموکرات  و آزادیخواه مجید در صف خلق تا ارتجاع قومی و حلقات سکتاریستی؛ از لیبرال ها تا دارندگان اندیشه های ملی ــ مذهبی؛ از حلقات سپر انداخته و تسلیم شده به امپریالیسم متجاوز و فعلاً مشاطه گر ارتجاع اخوانی و نماد های سجود. 
مزید بر یاددهانی از زنده یاد مجید، امروز روز یادبود از جانبازان انقلابی، آزادیخواهان و پیش قراولان به نام و گمنامی نیز در میان است که آرمان های تحقق نیافتۀ آنان در راه آزادی، ترقی اجتماعی و حاکمیت زحمتکشان در راستای برابری؛ مبارزان انقلابی، جوانان منور، روشنفکران مبارز و قاطبۀ زحمتکشان پابرهنۀ کشور  ما را به کسب آگاهی، انسجام و همبستگی مبارزاتی فرامی خواند.
در چهل و پنجمین سالیاد زنده یاد مجید بانی و رهبر مدبر ساما با تأکید می نویسیم که به رغم اغواگری سودجویان مرتجع قومی از شخصیت مجید، او انسانی بود نوین باورمند به مبارزۀ طبقاتی و مسلح و آراسته با اندیشۀ پیشرو و زنجیر گسلی که تغییر جهان و پاره شدن زنجیر های دست و پای ستمکشان را بشارت می دهـد؛ دارای شخصیت فراقومی و فرامنطقه ئی بود که وحدت زحمتکشان سراسر جهان در آن تبلور می یافت؛ دارای دید طبقاتی تعیین جایگاه اجتماعی افراد در پیوند با تملک ابزار تولید و مناسبات مالکیت بود؛ خصم امپریالیسم و ارتجاع بود؛ و مبشر آرمان زمینی آزادی واقعی و برابری ابنای بشر بود.
چنانی که رفیق جانباختۀ ما معلم رسول در مناسبتی در تبیین شخصیت رفیق مجید نوشت و ما بدان باور راسخ داریم که «رفیق مجید انسانی بود باورمند به اندیشۀ انقلابی، آرمانگرا، سازمانده، فرمانده، رهبر بی بدیل و ممثل راستین وحدت رزمندۀ توده های خلق کشور. از او اندیشه ای، آرمانی، سازمانی، راهی و وظائفی به جای مانده است.  بدیهی است که تجلیل واقعی از مجید و همرزمان انقلابی جانباز او با این ارثیه، راه و وظائف ناتمام او پیوند ناگسستنی دارد. یگانه ملاک و محک گرامیداشت از مجید، گرامی داشتن اندیشه و جمع شدن مدعیان راهش به دور سازمان مجید در راه انجام وظائف انصراف ناپذیریست که در نهایت به تحقق آرمان شکوهمند مبارزاتی او منتهی می شود». 
امسال در حالی از مجید و سائر جانبازان راه آزادی، دموکراسی، ترقی و عدالت اجتماعی بزرگداشت به عمل می آوریم که کماکان اوضاع کشور و توده های ستمکش در تحت حاکمیت طبقاتی نوع فاشیسم مذهبی ارتجاع طالبی مورد حمایت امپریالیسم، تیره و تار است. در اوضاع جاری کشور، مزدوران، ستمگران و تاراجگران فاشیست طالبی قریب به چهار سال است که به یمن حمایت امپریالیستی و مداخلات ارتجاعی، افغانستان را برای توده های تحت ستم اعم از زنان و مردان به جهنم سوزان مبدل کرده، زنان را با راندن از عرصۀ اجتماع، به پسگوشه های خانه در حالت گرسنگی زندانی ساخته؛ مردان مستعد کار، یا بیکار اند یا در حال فرار از کشور؛ با ابتدائی ترین ارزش ها، نورم ها و مفاهیم دموکراتیک و حقوق بشری مثل آزادی های مشروع و مفید مدنی  به شیوۀ فاشیستی برخورد شده و منادیان آن بشدت سرکوب، شکنجه، سرزنش و توهین می شوند؛ اپارتاید و حذف جنسیتی  در تمام عرصه های فعالیت زیربنائی و روبنائی به شمول عرصۀ تعلیم و تربیه بشدت علیه زنان و دختران طبقات زحمتکش ادامه دارد؛ ستم و استثمار توده های رنج و کار بلامانع جریان دارد؛ منابع طبیعی کشور بشدت و به شکل بی رویه تاراج و حراج می شود؛ مواد مخدر بر بستر بیکاری، شیوع وسیع یافته و کسب و کار مافیای طالبی رونق گرفته است و....
در چنین شرایطی وخیم و دردناک کشور و مردم افغانستان، سؤالی که مطرح است، اینست که اگر مجید به عنوان پیشتاز رزم ضد استعماری ــ ارتجاعی، زنده می بود، چه می کرد؟ آن طور که ما همرزمان زنده یاد مجید می فهمیم، مجید آن طلایه دار نبرد توده ئی، در ادامۀ راه رفته با تأکید بر اندیشۀ پیشرو و تکیه بر ارثیه و فرهنگ مبارزاتی سرودخوانان رایت رزم می افراشت؛ احاد جنبش را بار دیگر به وحدت رزمنده و اصولی دعوت می کرد؛ یاران و توده ها را به نبرد ضد ارتجاعی در راستای محو کلیه مظاهر ستم اعم از طبقاتی، ملی، امپریالیستی و جنسیتی و برپائی حاکمیت ملی و طبقاتی خلق زحمتکش و سیر ارتقائی آن فراخوانده و آن رزم سترگ را در انطباق با اوضاع جاری ملی و بین المللی  گام به گام به سوی غایت آرمانی مدبرانه رهبری می کرد.
حال که جنبش انقلابی کشور از حضور زندۀ مجید و مجید گونه های رفته از پیشاپیش نبرد طبقاتی توده ستمدیدۀ خلق محروم است، بر کلیه احاد این جنبش است تا با تعهد و باور علمی به اندیشۀ انقلابی و چنگ زدن بدان، تأکید بر سازمانیابی و تشکل ظرفیت های پراکنده و بالقوۀ جنبش انقلابی و دموکراتیک کشور، با وحدت ایدئولوژیک، سیاسی، تشکیلاتی و عملی منسوبان این جنبش و طرح وظائف و شعار های مبارزاتی، جنبش انقلابی را از حالت تشتت، فرقه گرائی و مهجوریت موجود برهانند و با کار صبورانۀ عملی و مبارزات سالم تئوریک بر خطوط انحرافی فکری ــ سیاسی، انقیاد و تسلیم طلبی و دنباله روی از بیرون و ده ها مشکل دیگر... غلبه حاصل کنند و با توده ها پیوند بخورند.
غلبه بر وضع ابتر و کاستی های موجود در کشور و در میان آحاد جنبش انقلابی و توده ها فقط با توسل به مبارزۀ متشکل توده های میلیونی تحت ستم و استثمار و آگاه به منافع طبقاتی شان در درازمدت میسر است. رسیدن به این مأمول و پیمودن پله های ارتقائی مبارزاتی، التزام بر اندیشۀ انقلابی، تداوم راه جانبازان انقلابی و آزادیخواه در عین نقد دیالکتیکی ارثیۀ مبارزاتی و گرامیداشت آرمان های انقلابی آن پیشتازان ره رستگاری خلق، تحقق پذیر است.
بدون وحدت اندیشه و عمل، گرامیداشت از زنده یاد مجید و دیگر جانبازان راه رهائی خلق زحمتکش ممکن نیست. برای چنین بزرگداشتی، التزام اندیشه، اشتراک راه، سازمان و آرمان نیاز است. لذا، آن عـده از منحرفان، مرتدان و مطرودانی که ترک اندیشه، راه و آرمان انقلابی کرده اند و این عناصر و شرایط لازم را در خود و حلقۀ خود ندارند و خارج از صف خلق قرار دارند، نمی توانند و نباید از مجید و سائر گُرد های رفتۀ انقلاب بزرگداشت ریائی، کذائی و معامله گرانه به عمل آورند. یک چنین تحرکات ارتجاعی و معامله گرانه باید وسیعاً در میان مردم و رزمندگان مترقی، دموکرات و آزادیخواه کشور افشاء شود. چنین افشاگری ضد اپورتونیستی، بخشی از مبارزه علیه امپریالیسم، ارتجاع و انحراف است.
در حالی که مبارزۀ دموکراتیک و رهائیبخش زنان و مردان ستمدیدۀ کشور علیه سلطۀ ارتجاعی طبقاتی  طالبی و سلطۀ نواستعماری امپریالیسم بنا بر وجود انواع ستم، در جامعۀ ما ادامه خواهد یافت؛ در متن این مبارزه، استواری در خط استوار انقلابی مجید در مبارزه علیه امپریالیسم، ارتجاع و انحراف در عین بازسازی و تقویت (ساما) برای سامائی ها و سائر ظرفیت های مترقی، یکی از معیار های سامائی راستین بودن بوده و سامائی ها و سائر انقلابیون جدی و لفظی را محک زده و از هم متمایز می سازد. این جدیت در مبارزه، التزام ایدئولوژیک، برخورد دیالکتیکی به راه و رسم انقلابی، تمسک سازمانی و گرمیداشت آرمان شکوهمند، ولی ناتمام جانبازان و جانباختگان صف خلق در راه رهائی ملی و اجتماعی، در ذاتش تجلیل شایسته از مجید و سائر سرفرازان راه آزادی و انقلاب کشور است و از طرف هر فرد یا نهادی با انگیزۀ شریف مبارزاتی به عمل آید، اقدامی است شایسته، ستودنی  و بجا.

افتخار بر مجید و سائر جانبازان راه آزادی و انقلاب!
نیرومند باد مبارزات دموکراتیک و انقلابی در کشور!
مرگ بر ارتجاع و امپریالیسم!
یا مرگ یا آزادی!
جمعی از اعضای سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما)
۱۸ جوزای ۱۴۰۴شمسی