صــامــد
۰۸ جــون ۲۰۲۵
راه و آرمـان مـجــیــد
نــــام مجیـــــد مـنـبــــع الـــــهـــام مـــا بـــــود فـــکـر مجیــد مقصــــد فـــــرجـام مـــا بــــود
انـدیـشـــــۀ مـجــیــد چـو گشــت روزن امـیـــد فـانــــوس درخشــان صبـح و شـــام مـا بــود
در نـقــش پیشــــــوا و معلــــــم و رهــنـمــــــا هــــــر درس وی هــــادیِ مــــدام مــا بــــــود
آمــــوزه هـــای وی بــــرای نجــــات خلـــــق چـــون آب حیـــات اسـت کـه در جـام ما بــود
جـــایگــاه او بـــود بســی شـــامـــخ و رفـیـــع بس نـــام او نیـکوســت کـه شهنـــام مــا بـــود
زانـــدم که تیـر کیـن، ستبـر سینه اش شکافـت هــرگـــز نشـــد ایـــام کـه بـــر کــام مــا بــود
بــا خـــون سرخ خــود چــو نقش کرده راه ما ایـــن راه ابتـــــداء و ســـــرانجــــام مـــا بــود
بـــهـر خـــدمت خـلــق تا گـــزیــده ایم این راه بـــهــر دشمــن خـــلـــق ایــن پیـــام مــا بـــود
زان دشمـــن پلیـــد کــه کشـت شمــع حــریـت تنـــویـــر ذهــــن خـــلق انتقــــام مـــــا بــــــود
پیــــکار در مسیـــــر ره سرخ او هـــمــیـــش آهنــــگ هستـــــــی و هــــــم دوام مـــا بــــود
زانــــدم کــه رفـت مجیـد، بـدیـلی نداشته است رسمـی کــه مـانـد بجا، خــوش انعــام مـا بـود
رسمـی کــــه مـاند بجا از او رسـم رزم اسـت آهنـــگ رزم مــــــدام در کــــــلام مـــا بــــود
شمشیــــر اگـر غــلاف کنیــم، ننــگ مــا بـود یـــا خـنجـــری دگــــــر در نیــــــام مـــا بـــود
شمشیــــر اگــــر کشیم به رخِ دیــو های مست هــــر دیــــو ددمنـــش سپــــس رام مـــا بـــود
مـــا ســالکـــان راه در ایــن راه پـــرشکـنـــج می ریــم و استــــــوار هــمی گـــام مــا بــــود
تــا محـــــو کـــامــــل دشمنــــــان حـــریــــت یـــک لحظــــۀ سکون هم حـــرام مــــا بـــود!
نـــام مجیـــــد و راه و انـــــدیشــــــۀ مجـــیـــد چـــون منشـــأ ســــروش بــر تـمــام مــا بــود
راه مجـیــد چـــو راه رهـیــدن ز بــنــدگیــست طــعـــم آزادگیســت کــه در کــــام مـــا بــــود
چـــون آرمـــان وی رهائــــیِ خــلق هــاســت رستـــن خـــلق ز بـــنــد هــم مـــرام مــا بــود
شـــــد آرمـــــان مــــا نـجــــات ستمـــکشـــان تــا ظـلــــم و ســـتمگــــر در ایـــــام مــا بــود
راه نجـات خــلق چــو در دســت تـوده هـاست آغــــــــاز رزم نــــــو اهـتـمــــام مـــــا بــــود
در نــــورِ این اندیشـــۀ تابنـــاک و پیشـــــــرو خــلــق هـای ستـمـکش خوش همگام مــا بــود
در وحــــدت رزمــنـــــدۀ ایـن خــیـل رزم نـو نیــــروی انسجــــام و هــــم قـــوام مـــا بــــود
صـامـــد هـــمــی تپیـــم بـــرای نجــات خـلــق در هـــــر تـــپـــش مـــــا بـس آرام مـــا بـــود
آهنـگ و شعــر رزم بخــوانیــم مــا هــمـیــش
تــا ســـــاز انقـــــــــلاب در مَقــــام مـــا بــود
* * *
به تاریخ ۱۵جـوزای ۱۴۰۴شمسی به مناسبت سی و پنجمین سالیاد زنده یاد مجید سروده شد.