برتولت برشت/ ترجمۀ: سعید یوسف/ ارسالی: جعفر
۲۵ اکتوبر ۲۰۲۲
سازمانده پیکار
چون فزونی می گیرد سرکوب،
چه فراوانند آنان که کناری گیرند
او، ولیکن، افزون می شودش شور و امید؛
وقتی او نیست، جایش خالیست
او سازمان می دهد پیکار از بهر مزد
یا وقت غذا، تصرف قدرت
پرسد از مالکیت از کجا آئی؟
پرسد از عقیده: به سود که ای؟
هر جا سکوت حاکم است، او سخن گوید
و هر جا سرکوب است و سخن از سرنوشت آید،
او نام دشمن گوید؛
هر جا بنشیند بر سر میز، بنشیند نارضائی نیز
غذا شود بد، تنگی اتاق به چشم آید
هر جا می رانندش، شورش آن جا راند
وز هر جا می رانندش، بلوا برجا ماند.
* * *