زنده یاد داوود سرمد ــ تایپ و ارسال از: آرمان
۲۱ مارچ ۲۰۲۲

بـه پـیـشواز بـهـار

چــــه رنــج ها کـــه کشیدم در انـتــظار بهار       چـــو نــقـش پـای تـمـنـا، بـه رهـگـذار بـهــار

بـــیــــا ستــــاده نــهـــال بــلـــوغ شادابــــــی         بــه پــیــشواز ورود پـــرافــتــخــار بــهــــار

چــرا چــــو صبح نـخـنـدد ز روشنی چشمش        کـــه سـرمـــه می کشد آئـیـنـه از غــبـار بهار

چــــو آفتاب طــرب مـــــوج آب می خــنـــدد       ستـــاره می چــکـــد از چشم آبــــشار بـــهـار

تـــن کــــــرخت زمین زنــده می شود از نــو       ز آتـشِ نـــفـسِ گـــــرم شعــلــه زار بــــهــار

ز بس که خـفـتـه به لای شگوفـه ها خـورشید       چــــو کهکشان شده هـر بـرگ بی قـرار بهار

شراب نور به رگ های صد چمن جــاریست        ز مـــوج بــــادۀ رنــگـیـن چشمه سار بـهـــار

یـــــخ سکـــوت زمستـــــان سرد را بشکست       صـدای چــهــچــۀ مــرغِ طــلایــه دار بــهــار

جــبــیـــن آئــیــنه گـونِ ستـــیــغ کـــوهِ بـلـنـد       گــرفــتــه نـقـش غــروری بــه یـــادگار بـهار

ز اشک ابـــــر اگــر بـــــوی فـیـض می آیــد       عجـب مـــدار کــه می خـیـزد از کـنـار بـهار

شبـــانــه، مــاه ز نــــور نــگاه اخـــتـــرِ مـــا       هـــزار بــــوسه نـشانــد بـــه جــویــبــار بهار

ز برگ برگ گلش حــرف عشق می خـیــزد        مـگــر نسیم تــــو بـگـــذشتـه از کـنـار بــهـار

چــراغ لالــه ز صرصر نمی شود خـامــوش        کــه داغ سیـــنـــۀ آن دارد اعــــتــــبـــار بهار

دریـغ بــر مـــنِ "سرمـد" کــــه از تهـیـدستی

سرشک خــامــۀ خــود می کـنـم نـثـار بـهـار

* * *