گرامی یاد داکتر رحـیـم محمودی
تایپ و ارسال: فائـزه محمودی
۳۱ جنوری ۲۰۲۵
این دم شیر است به بازی مگیر
(۳)
سیر زمـان داشت بسی انــفــکاک خفت جنف در کفن و رو به خاک
قـــصـۀ ایـن جانی شود صد کتاب وسعت ایـــن جــرم نــدارد نصاب
انـــدره پـوف تـــاج سر ارتـجــاع عــامـل جاسوسی و جنگ و نزاع
تـــکـــــیــه بــه دانشکـــدۀ زار زد هـمـچـو جـنـف دست بــه انبار زد
هـــر چـه بشد از پارۀ انتیک و نو هـــر دو بـــبــردنـد چو دزدان شو
بــاز فــرستاد بسی رهـــــزنـــــان اجــهـــزۀ جــنــگی عـیـان و نهان
گاز بـــپــاشیــد و بــم افگند و تیـر تــــا بـکــنـد مــــردم مـــا را اسیـر
کشور مــــا پـــایــگـــهِ جـنـگ شد دست بسی قــــطــع و پـا لنگ شد
گشت بسی خانه و مـنــزل خـراب چــهـرۀ اصـلـیــش بشد بی حجاب
طـفــل و زن و مادر ما را بکشت طـیـنـت فـاشیسم بـود قتل و کشت
مـــردم ایــن خاک بسی صد هزار گشت شهــیـد از ستـم و جـبـر زار
شد بـــه هــوا ضـجـۀ زنــدانـیـــان بـــبـــرک خـائـــن شده زنـدانـبـان
تــاک بـخشکـیـد و زمین خاره شد ربـــع نــفـوس از وطــن آواره شد
بـا هـــمــه وحشی گـری و بربری لاف ابـــرقــدرتــی و بــــرتــــری
دیـــــد جـهـان در رۀ طــول جنگ خـــورد بـــه پـیـشانی او داغ ننگ
روس بـــه هنگام فـرار و شکست داد بـسی عسکر و قدرت ز دست
سطــح نـــــود فــیـصدۀ خــاک مـا فـــــــــارغ و آزاد ز روس سیـــاه
عـظـمـت ایـن قوم چو کوه پایه ای کانـکــریــت و ناشکن و خـاره ای
مـلـت خــصـم افگن و دشمن شکن روس بـه زیر سم رخشش چو شِن
صاحــب نـامـوس و خـداونـد جـاه زنــــــده و زحمتکش و آزادیخواه
از خـــط تــــاریــخ شده ایــن نـــدا مــی نــــتــــوان تــاب دم اژدهــــا
حــمـلـه نـمـا بـر درِ خصم حـقـیـر خـــورد نــمــا پـایـگـــهِ این شریر
پـای و سر و بـازوی دشمن شکـن بــر رخ ایـــن پــیــکـره آتش فگن
لازمــــۀ صلـح بـود قــهـر و رزم مـنـتـظــر جـبـر شدن جرم و شرم
جبر که قانون تضاد است و جنگ پــا نـگشایــد بـه رهش بـی تـفـنگ
شد حــرکت مطلق و سیرش مـدام آشتـی در نـسبــت خــود بسته گام
میرود ایــن وقت به مأوای خویش ایـــست نـدارد به سر جای خویش
سیر حــــــوادث طـــرف ارتقاست کهـنه و پسمانده، گِل و نقش پاست
بــیـنـش اگر دائـره اش تا سماست دیــــد قــضـاوت گــر او پابجاست
روس از ایــن دیــد بــود در زوال تکیه او برسر توپ است و بال(۱)
نـــحـــوۀ انــتی تـــــــز او نـاقـرار دام و دد خــــائـــــــن او در شرار
"انـــــدره" در ضیق دم احـتـضـار گــفــت بـه باندش به غم و اشکبار
غــیـــر شکست عاقبت کار نیست حــیــلـه عــلاج تــن بـیـمار نیست
این مثل ار بشنـــــوی ای خاکسار می نــتـوان خـفـت بـه انـبـار خار
مشت نـــزن بـــــر دم تیغ ای ذلیل چــنگ مـزن در دهن و اشک پیل
ایــــن دم شیر است به بازی مگیر دست مـیـانـــداز بــه پیکان و تـیـر
ای شریــــــــــــر! ای شریــــــــر!
***
توضیح:
(۱) ــ قـوای هـوائی