م. فــروغ
۲۵ سپتمبر ۲۰۲۲
مـزدوران اسـتـعـمـار
دیریست که دشمنان تاریخی خلق
در هر برهۀ زمانی
در کسوت مزدوران استعمارگر متجاوز،
در رکاب اشغالگران
و در پناه حمایت فوج های اشغالگر
به بهای فروش میهن
و ارتکاب خیانت و جنایت،
در کشورم بر سریر قدرت لمیده اند.
در تداوم سلطه و ستم پارینۀ
اهریمن اجتماعی و ملی،
از "جمهوریت دموکراتیک خلق"
تا "جمهوریت اسلامی"
و "امارت اسلامی" طالبان؛
از سرخ جامگان "خلقی" و
زرد های سرخ نمای "پرچمی"
تا سیه و سپید جامگان و کوردلان جهادی و طالبی
از ۷ ثوری های داس و چکش به دست*
تا جلادان تبر و دره به دست
کج کلاهِ عبوس و عمامه پوش
جهادی ــ طالبی؛
شما وطن فروشان، قاتلان
و گورکنان خلق و آزادگان
و برباد دهندگان ارزش ها!
این شما و اربابان استعمارگر تان
بودید که
سرزمینم را سوخته،
خلقم را برباد،
ثروت کشور را تاراج،
تمدن را ویران،
غرور ملی را زیر پا،
و فقر، احتیاج و اعتیاد را ترویج کردید؛
گور های دسته جمعی برپا داشته،
با انسانیت و
ارزش های متعالی انسانی
دشمنی ورزیدید و
حضور ارجمند زنان را در جامعه
برنتافتید و آزادیخواهان را
و آن زنان و مردانی را که
"سر شان به تن شان می ارزید"
و به چنگ تان افتاد،
هزار هزار به زندان فرستاده
و شکنجه کردید،
با داس روسی
گردن دهقانان و منادیان آزادی و ترقی را زده و
با چکش آن استعمارگر
بر فرق آزادیخواهان و کارگران کوفتید
و با تبر و شمشیر دین سالاری اسلامیستی
پای فرهنگیان و روشنفکران
را قلم کرده
و زبان شان را بریدید
و میلیون ها انسان مجبور دیگر را
به ترک یار و دیار واداشتید.
***
ای فروشندگان سرزمینم
آنگاه که فروختید،
چه ارزان فروختید
های وطن فروشان مکار و ریاکار،
ای ناموس فروشان چهار دهه و اند،
ای خون آشامان و جنایتکاران دو قرن
ای مزدوران همتبار ۷ و ۸ ثوری،
و طالبانی ددمنش خودفروخته،
این شما بوده اید که در انتهای ذلت و زبونی
با رقصیدن به ساز دهل
اربابان متجاوز و استعمارگر
روسی، فرنگی، عربی و عجمی تان؛
با ابزار کشتار و به دستور آنان
در کشور قتل عام کردید و
نجات یافتگان از دم تیغ جلادی تان
در صف خلق مظلوم کشور را
آواره ترین آوارگان جهان ساختید.
***
حال پس از
سال ها جنگ، تجاوز و جنایت؛
سال ها ویرانی، کشتن و سوختنِ
شهر به شهر و کوی به کوی میهن
و تحمیل مشقت و مهاجرت بر هم میهن؛
سال ها انفجار و دود و باروت
و سال ها سوگواری و چشم انتظاری
مادران ماتمدار در ماتمکدۀ
ساخت استعمار ــ ارتجاع،
که در اکناف آن آه و فریاد درد مظلومان و
کودکان و زنان و مردانِ
گرسنه، حرمان کشیده و دربند بلند است؛
آری، اینک به بهای این همه خیانت، جنایت
و تحمیل مشقت و مصائب عدیده؛
در نتیجۀ تخدیر، تفرق و "بی خویشتنی" زحمتکشان
و مولدان تاریخ ساز صف رنج و پیکار،
در فردای هزیمت ستراتیژی و فرار اشغالگر یانکی
که دولی ریاستجویان فراری طالب،
چون دولی ببرک شیاد
از دوحه تا به قندهار و از آن جا
تا ارگ مزدوران پوشالی قبلی روس ــ امریکا
انتقال یافت،
یک سال سپری شد.
***
یک سال است که شیفتگان طالبی قدرت
مست از بادۀ پیروزی سهل الوصول
با سرسپردگی تام در قبال مطامع استعماری
اربابان بیرونی،
ضمن جدال درون ساختاری بر سر قدرت،
پا فشردن بر مواضع ارتجاعی
و اجرای مو به موی
برنامه های تاراج و سرکوب؛
بر طبل برتری جوئی، تمامیتخواهی،
فاشیسم و شوونیسم قومی ــ جنسیتی
و انحصار قدرت نواخته
و با ارتکاب جنایات هول انگیز روزانه،
تعطیل زندگی و سازندگی،
و ستیز با کلیه مظاهر دانش و فرهنگ؛
با زنان و حقوق مسلم شان دشمنی ورزیده
و زنان و مردان
شاغل و جوانان دختر و پسر دانش پژوه را
به زندان خانه فرستاده اند.
فاشیست های طالبی سر آن دارند تا
همدست با حامیان مغرض بیرونی شان
افغانستان را به کشور گرسنگان
و ظلمتکده ای مبدل سازند
تا مردم آن در پی لقمۀ نان
سرگردان و محتاج باشند و
بی خبر از دنیا و مافیها،
تا خود این اهریمنان جنایتکار
بتوانند فارغ از وسواس،
در تاریکی جنایت، سرکوب و تاراج کنند.
***
در این میان،
همتا های جهادی کج کلاه طالبی
و سائر سران دهاره های جهادی ــ قومی
بیرون مانده از دائرۀ "امارت اسلامی" طالبانی،
محروم از سهم "روباه" و ثروت غیرمنقول،
در حسرت آرگاه و بارگاه های فرعونی
از دست رفتۀ دیروزی در رکاب اشغالگران غربی
و حین خیانت به میهن و ستم و جنایت بر مردم،
حال با وقاحت تمام و فراموشی
پندار و کردار زشت دیروزی
ضمن شکایت از "فقدان آزادی" و به بهانۀ
"دفاع از مردم" و "حقوق زنان افغانستان"،
با صحنه آرائی های مضحک فوتوشاپی،
سرگرم مقاومت کذائی، جبهه سازی،
شورا بازی، لابیگری و خودفروشی اند،
و در حضیض ذلت
در حال تکدی در درگاه ها و دهلیز های طویل
مراکز استخباراتی و رسانه ئی دول شرق و غرب
نالان و سرگردان اند.
اربابان یانکی و غیریانکی این ترکیب مسخرۀ
مزدوران میهن فروش جهادی و سیکولار،
از احمدِ کج کلاه جهادی تا سپنتای خائنِ "ملحد"،
در عین تبانی و تفاهم پنهانی با طالبان،
گهگاهی به مقصد نشان دادن
کلۀ گرگ به مزدوران طالبی،
ضمن نگهداری رنگین کمانی
از طیف های چاکران کمربسته و تسلیم طلب
در آستین توطئه (در اروپا، آسیا و امریکای شمالی)،
با بزرگنمائی، از هیچ و پوچ
شخصیت کاذب می سازند،
رهبر و آمر می تراشند
و مزدوران "مدنی" و غیرمدنی (جهادی)
دیروزی را هفت قلم آراسته
و با مسخره کردن آنان
در نقش زنان و مردان "سیاستمدار" و "مدافع
آزادی" و "حقوق زنان افغان"، به کنفرانس ها،
ستیژ ها و تریبون های
خودساختۀ نمایشی سازمان "سیا"
می فرستند.
***
کنون که طالب و امارت اسلامی اش
"بــدتــر" انــد، "جبهه" سازان و "شورا" بازان
مدعی قدرت و افتاده از قدرت، نمونۀ
"بــد" پنداشته می شوند؛
تعدادی روشنفکر مهجور از همه طیف ها،
بی باور به نیروی سازنده و لایزال
توده های آگاه،
همراه با مسخ و تسلیم شدگان،
مرعوب و مجذوبِ
این صحنه آرائی های ارتجاعی ــ استعماری،
میان دو گزینۀ "بــــد تــر" و "بـــد" سرگردان اند
و از فرط بی برنامگی، استیصال،
بی عملی، یأس و گمراهی
و بی عرضگی تاریخی،
به جای سراغ "همرزمان بهتر"،
انتخاب "بــــد" از "بــــد تـــر"
را مطرح کرده
و برای "احمد مسعود" اخوانی،
ادامه دهندۀ راهِ "مسعود جلاد" و
ملعبۀ درازدستی قوت های ارتجاعی ــ استعماری،
گزافه گوئی کرده،
کف می زنند و هورا می کشند.
هر دو گزینۀ "بـــد تــر" طالبی و
"بــد" جهادی ــ قومی، تکنوکراتی،
دو انحرافی اند که
یکی به رضایت دادن به فاشیسم طالبانی
و تسلیم طلبی طبقاتی و دیگری
به تسلیم طلبی طبقاتی ــ ملی منتهی می شود.
انحراف گزینۀ "بـــد"، شعار امپریالیسم یانکی و شرکاء
برای توحید و بسیج مزدوران جهادی، مدنی،
تسلیم طلب و تکنوکرات
و اغوای ناآگاهان و ساده لوحان است.
تحقق این شعار به سلطه و ستم و استثمار پایان نه،
که در عین تداوم، صرف شکل و شدت
آن را تعویض می کند.
این انحراف انتخاب "بــــد"
راه به رستگاری
ملی ــ اجتماعی ستمکشان کشور نه،
که راه به جهنم سوزان
سلطۀ ارتجاعی ــ استعماری می برد
و مثل گزینۀ طالب، اسارتبار است.
هر نوع تمکین در برابر انتخاب "بــــد"
و یا رَجَزخوانی و هورا کشیدن برای آن
توسط منسوبان و مدعیان
طیف های مبارزاتی چپ انقلابی،
دموکرات، ملی گرا، لیبرال و
منادیان حقوق زنان و فرهنگیان کشور؛
در حکم وداع با
داعیه داری مبارزاتی در عرصه های فوق است.
***
در این میان،
صرف گزینۀ "نه امارت اسلامی طالب" و
"نه سلطۀ مشترک
مزدوران جهادی، مدنی و تسلیم طالب و امپریالیسم"،
هم اصولی و هم نجاتبخش است!
گفته اند که
آزموده را باز آزمودن خطاست!
امپریالیسم یانکی با شرکاء، رقباء
و طیف های مزدوران جهادی، مدنی،
تکنوکرات و تسلیم طلبِ
دیروزی و امروزی
سرمه های آزموده ئی اند
که به کوری چشم می انجامد.
آنان نه دیروز، نه امروز و نه فردا
قصد دفاع از "آزادی مردم افغانستان"
و "حقوق زنان افغان"
را در سر نداشته و ندارند،
هر دو در پی قاپیدن ثروت کشور،
سلطه بر زنان و مردان
ستمکش و بهره ده
و استثمار
نیروی کار اند.
اما،
آزادی توده های خلق
اعم از زنان و مردان ستمکش
از ستم امپریالیسم و سلطۀ ستمگران بومی،
به دست خود شان میسر است؛
دیر یا زود،
آن روز رسیدنیست
که زحمتکشان تحت ستم
بدانند که در صورت کسب آگاهی و
انسجام طبقاتی و به پا خاستن،
زمین زیر پای شان می لرزد.
آن روز روشن،
جشن رهائی زنان و مردان محروم و تحت ستم،
سرآغاز سروری زحمتکشان
این سرزمین محنت زده
و برچیدن بساط ستمگری مشترک
لشکر جهل و جنایت ارتجاع اجیر طالبی
و کلیه مزدوران خادم و ستمگر "جهادی" ــ "مدنی"
و کوتاه شدن دست تطاول استعماری
در افغانستانِ متعلق به زحمتکشان
خواهد بود.
*****
کابل ــ افغانستان/ جمعه اول میزان ۱۴۰۱شمسی
* در مورد جنایت جلادان "خلق و پرچم"، از واژه های "داس" و "چکش"، نه ابزار کار و نه نماد وحدت دهقانان و کارگران در اندیشۀ سرخ، بلکه با توجه به عمق و گسترۀ جنایات سیستماتیک آن جلادان و ارباب متجاوز و قاتل سوسیال فاشیست شوروی آنان و به دلیل مزدوری و سرسپردگی برده وار باند های مزدور، ضد انقلابی و میهن فروش "خلق و پرچم" به امپریالیسم شوروی؛ سوء استفاده از آن نماد و رویکرد فاشیستی، مستفاد می شود.