فدائى هروی ــ ارسالى: پويان
۲۱ اکتوبر ۲۰۱۷
رایــــــت آزادگی
خـــيـــــز تــــــا پـــا بر سرير گنبد خضرا زنيم
پــــرچــــــم عــــــزت بـــه بام طارم اعلى زنيـم
بيخود و سرمست در خم خانۀ وحــدت شويم
از مــــى تــــــــوحيد آنجا ساغر صــهـبا زنیـم
بزم اين ميخانه را شور و نشاطى نيــست، مـا
بــــــــاده بـــــا لاهوتـــيـــان عالم بـــا لا زنيـم
از طلسم نفس و از زنـدان شر بــيـرون جهیم
بـــــال پــــــــر بر زروۀ مــعــراج كرمنّا زنيــــم
در ديار وصل جـانــان عــشــق را از پى رويـم
عـــقـــــــل را در بارگاه عــشــق پشت پا زنيم
چشم حرص و آز را كحل قـنـــاعت در كــشيم
دست امــيــــد طمع بر عـروت الوثقى زنیـــم
طـــور جــان را از شرار آذرخــــش حــسن يــار
آتش افـــــروزيــم و آنگه در دل ســيــنـا زنیـم
رخش همت زير زين آریم و دراین عـرصه گاه
جز خدا با جمله عــالم كــــوس استغناء زنیم
در طواف کــعــبۀ دلــهــاى مـــجروح و نــژند
جلوۀ دلــدار جـــوئيــــــــم و ره دلــهـــا زنـيم
بـر ستــــيـــغ قـــــلـــه ى آزادى و آزاده گــى
رايت افــــرازیم و از قــيـــد جهـان سر وازنـيم
بــر خداوندان استــعــمـــار و زور از حــرف لا
نــغـــمــه پـــردازيم و در عالم دم از والا زنـيم
سر فـــرو نـــاريــم پيش كاخ اسـتبداد و ظـلم
پا بر اورنــگ شـــرف زيـــن شيوۀ والا زنـيــــم
در ره پيــكـــــار با ديـــو و دد ايـــــن خـاكدان
با ثبات و اســتــقامت گـــام جــان فرسا زنيم
خواهى ار از ذلـــت و پستى، فـــدائى وارهیــم
خــيـــز تــا پا بـــر ســـــرير گنبد خضرا زنيــم