هـوشـنـگ ابـتـهـاج ـ ارسالی سروش
۲۱ مارچ ۲۰۱۷

مـــژدۀ آزادی

بــاغــبـان مـــژدۀ گل می شنوم از چمنت

قـاصدک کـــو کــه سلامی برساند ز منت؟

وقــت آن است که با نغمۀ مــــرغان سحـر

پــــر و بــــالی بگشائی بــه هوای وطنت

خــون دل خوردن و دلتنگ نشستن تا چند؟

دیگر ای غنچه بــــرون آر سر از پــیرهنت

آبــت از چشمۀ دل داده ام، ای باغ امــیــد

کـه بـه صـــد عشوه بخندند گل و یاسمنت

بــوی پـیـراهن یــوسف ز صبا می شنــوم

مـژده ای دل که گلستان شده بیت الحــزنت

بــر لبت مـــــــژدۀ آزادی ما می گــذرد

جـــان صد مــرغ گــرفتار فــدای دهنت

دوستان بـــر سر پیمان درست انـــد، بـیـا

کـــه نـگـــون باد سر دشمن پیمان شکنت

خــــود بــه زخم تبر خلـق درآمد از پـای

آن که می خواست کزین خاک کند ریشه کنت

بشنو از سبزه که در گوش گل تــازه چه گفت

با بــهـــار آمدی، ای به ز بهار آمــدنـــت

بنشین در غــزل سایـه که چون آیـت عشق

از سر صدق بـخوانــنــد بــه هــر انجمنت