میرزاده عشقی ــ ارسالی پویان
۱۷ دسمبر ۲۰۱۷

مـــنــاعـت طــبــع

مرا اگـــر کـــه زر و سیـــم و ثــروت دنــیـــا

بـــر آنچه هست تسلط دهند و چیره کنند

تـمــام بـــرگ درختان گــــر اِسکناس شود

تمام ریـــگ بـیــابان اگـر کــه لــیــره کنند

گر آسمان همه زر گردد و بـه مــن بخشند

سپس به گنجه ام افلاک را ذخیره کـنـنــد

بدین نیرزد هرگز که مـردم از چپ و راست

بــه چشم نـفــرت بـــر من نگاه خیره کنند

* * *