ش.آزاد
۲۶ فبروری ۲۰۱۷
عـــبـــور پــــرمــخــاطــره
شناسنامه ام در سنگ های کوهستان ها
و ریشه های تاک
و در دانه های سرخین انار
نقش است.
کنیه ام را مپرس
با سپاس و بی سپاس!
من، اکنون
اگر در سرزمین
خون
آتش
و خاکستر،
در سرزمین
جوانان سرگردان
تهی دستان گرسنه
و گروه های عظیم بیکار هستم
و
در ازدحام
طالب و داعش و فرنگ...
سرشار از رزم
در دامان پاک میهن هستم.
* * *
ای رفیق همرزم،
اگر از این گذرگاه پرمخاطره
روزی
عبور کردی،
کتاب های گرد نشسته و فراموش شدۀ یاران و اندیشه ورزان،
تاریخ رزم بردگان و ستم کشان را
از طاق های نسیان
برایم بیاور،
که بیاویزم،
چون مشعل رهنمای
این نسل سرگردان
بر این گذرگاه تنگ و تار.
کابل - افغانستان