ژ. ژکــفــر
۱۴ فبروری ۲۰۱۷
آمد آمد جغد شب
در این شب ظلمانی
این جغد نابکار
گسترده بال خویش
بر کلبه های فقیران بینوا
آورده است باز پیام درد
با اژدهای خون آشام همنوا.
از شرق حادثه
جنگل انبوه درد ها
پیچیده از کران تا بکران
در پای خلق ما.
خلقی که
خون می چکد هنوز از پیکرش،
خلقی که
شکسته استخوان قامتش،
خلقی که
راه گم کرده است
در زیر بمب و راکت و الله و اکبرش.
شهری که
می تپد هنوز
در خرابه های گلخنش،
هر جا که پا گذاری
گودال کنده است.
اینجا
کرگسان، حاکم شهر اند،
اینجا
جغدان قانوگذار این جنگل اند،
تا که این جغدان باشند و
نوحۀ ملال آور شان
نوای بلبلان بی اثر اند.
ای جغد نابه کار
ظالم ستمگار
خون آشام و غدار
بازآمدی تا بر بیوه ها نظر کنی
آمدی تا یتیمان را خون جگر کنی
آمدی تا شهر را باز زیر و زبر کنی
ای بی شرم و بی حیا
ای اجیر شده آی،اس،آی رسوا؛
تو گفته ای: "شرم است ترا
اگر امریکا نام ترا از لست سیاه بزداید
دخل و خرچی برای زن و فامیلت بپا کند."
اکنون چه شد که
از امریکا درخواست کرده ای
استراحتگاهی در شهر ویران برایت بنا کند؟
شرمت باد
ای نوکر نوکران
ای اجیر شدۀ اجیران
نامت در لست سیاه
تاریخ ثبت گشته است...