صـامـد
۲۷ جنوری ۲۰۲۵
تقدیم به زنده یاد «قیوم رهبر» به مناسبت سی پنجمین سالگرد جاودانگی این دانشمند جانباز انقلابی
شمع انجمن
سرِ هـــر چــراغِ روشن چــو بـه پای دار بردند شمع انــجــمــن بکشتند و چــــه بیشمار بـــردند
هـمه جا سکـــوت مرگ و همه جا تباهی و درد چـــو ازیــن دیــار مسکـــوت همه اختیار بردند
شب چه تاریک و دراز و درِ وحشت هـمه باز هـــمــه فـــانـــوس درخشان ز هـمه تـبار بردند
تـــبـــر تـــبــر بــدستان در فضای برگـریزان ز پی تاراج بیشه هــمه بید و چنار بـــــردنـــــد
بسی افتان بسی لرزان ز کوی و سرا گـــریزان رخش سرمست چــمـن را با تــنِ سوار بــــردند
مصلحت در ایـــن خموشی نبود ز هر خروشی اگــر هـــم جمعی بکشتند و جمعی جرار بردند
زیـــــر خاکستر سوزان پــر قـقـنـوس تو بجنبان اگــر هــــم ز مـجـمـر مـا آتش و شرار بـــردند
مــی آزادی بـــنـــوشیم و چـــو آزاده بکوشیــــم گــــر چـــه میـخـانه ببستند و خـم خـمـار بـردند
چون عقابِ مست و مغرور بکشیم عدوی شرور زانکه طــیـار صباح را ز بــهــر شکار بـردنـد
بـــه امــیــد صبـح روشن صامـدا بـمـان تـهـمتن
کـــز جــنــون و شهوتِ ظلم، مرد بیقرار بردنـد
* * *