تجلیل از سی و یکمین سالگرد جاودانگی زنده یاد "قـیـوم رهـبـر"

تاریخ استعمار و امپریالیسم با تهاجم، کشتار و غارتگری گره خورده است. این دشمن غدار خلق های عالم جز توحش، قتل، غارت، تجاوز و ویرانگری؛ رهآورد دیگری برای کشور ها، ملل و خلق های تحت سلطه نداشته است.  استعمارگران در پی تسخیر سرزمین هائی که به منابع طبیعی آن چشم طمع داشتند، یورش برده و تمام زیرساخت های اقتصادی و ساختار های سیاسی و اجتماعی آن سامان را ویران و خلق های ستمکش بی دفاع را به خاک و خون کشیده است. استعمار و سپس امپریالیسم  تاراجگر با تجاوز و ویرانگری، منابع ‌و ذخایر طبیعی ملل را به غارت برده، نیروی کار را استثمار کرده، به بازار ها کالا و سرمایه فرستاده و بدین وسیله به زندگی طفیلی اش ادامه داده است .
جامعۀ ما هم علاوه از ستم دیرپای طبقاتی بر زحمتکشان، در یک صد سال گذشته از تجاوز استعمار پیر انگلیس تا اشغالگری سوسیال امریالیسم روس و امپریالیسم اشغالگر کنونی، در امان نبوده است. امپریالیسم و استعمار در پی غارت ثروت های نهفته در دل این سرزمین و منطفه، بحران آفریدند، آتش افروختند، قتل عام، نسل کشی و ویرانگری کردند، کشور را اشغال، خانه و کاشانۀ ما را به اثر جنگ های تحمیلی تجاوزی و نیابتی  ویران کرده و مردم افغانستان را اعم از زن و مرد؛ از پیر، جوان و کودک؛ از دهقان و کارگر؛ از استاد تا شاگرد، از دم تیغ کشیدند .
افزون بر ستمگستری و جنایت نابخشودنی در حق خلق و کشور ما، در قدم اول به سرکوب و ترور مبارزان آزادیخواه، رهبران سترگ جنبش های روشنفکری، ضد استبدادی و در تکاملش ضد امپریالیستی ــ ضد ارتجاعی که در طی همین صد سال در کشور به عنوان سرمایه های معنوی جوانه زده بودند، توطئه گرانه و وحشیانه سر زده شده و تعدادی هم در فراموشخانه ها و سیه چال های رژیم های استبدادی پوسیدند. امروز از عدم وجود همچو رهبرانی که با فرآورده های علمی و فسلفی و طلایه داری شان، جنبش های آزادیبخش را نیرو بخشیده و سمت و سو می نمایاندند، نه تنها جامعه و جنبش ما رنج می برد، بلکه فقدان شان در جامعۀ اشغال شده، تحت ستم و بحران زدۀ ما سخت دردانگیز است .
تاریخ معاصر کشور ما گو‌یای این مدعای ماست. در طی چهار دهۀ اخیر پیشگامان و طلایه دارن چندی در پیشاپیش خیزش ها و جنبش هایضد ارتجاعی و ضد استعماری مردم افغانستان با رزم و ایثار، با مقاومت و دلیری در برابر استیلاء و ستم متجاوزان، مظالم اجتماعی و خودکامگی بیدادگران برخاسته و در مقاطعی اثرگذار بر سیر جنبش و مبارزه بوده اند. این آزادگان در پیشاپیش مسیر نهضهت های آزادی طلب پيام آورانى بودند براى آزادی، عدالت و ترقی اجتماعی همراه با كارنامه هاى درخشانی از جويندگى و پویندگى، از شجاعت و دلیری که  تاریخ مبارزات خلق ما را با خون خود گلگون و راه رهائی ستمکشان را ترسیم کرده  و خود به جاودانگی پیوستند. این پیام آوران و بشارت دهندگان  تغيیر و تحول ستمکشی و فلاکت زحمتکشان، وارستگی آيندگان و نسل های فردای خلق هاى سرزمين خود و سائر سرزمین های جهان، تا پاى جان استوار، نيرومند و باورمند رزميدند و در عین داشتن عشق و امید بزرگ به ادامۀ زندگی، آگاهانه و هدفمندانه جان شان را نثار آرمان شریف و گرامی آزادی کردند .
یکی از آن طلایه داران توانمند رزم میهنی و انقلابی زنده یاد "قیوم رهبر" ستارۀ درخشان و رهبر سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما) در همین میدان نبرد در طول بیش از نیم قرن در پهنۀ مبارزات خستگی ناپذیر در برابر استبداد سلطنتی، اشغالگران روسی، باند های "خلق و پرچم" و توطئه ها و مداخلات امپریالیست های غربی و ارتجاع بومی و منطقه ئی همدست امپریالیسم به شیوۀ علمی و مستند تحلیل، روشنگری و رهگشائی کرد. "رهبر" تا پایان عمرش برای آزادی مهین بلاکشیده از قیود و ستم رهزنانۀ استعمار، برای رهائی و ترقی خلق ستمدیدۀ خود، مدبرانه و متهورانه رزمید. او برای رهروان راه آزادی و انقلابی آموزگارى توانا بود. برای گسستن زنجير بندگي استعمار از دست و پای خلق بی دفاع و زحمكتش ميهنش، او همت عالی و شجاعتش را در برابر غلامان بیگانه و قاتلان ملت، با ریختن خون سرخش، به نمایش گذاشت .
بدون شك اين همه جانفشانی ها و ازخودگذری های "رهبر" همراه با رهنمود هائى از آثار جاودانه اش، براى رهروان جنبش آزاديبخش و انقلابی مردم افغانستان، به ويژه اعضاى "ساما" در دفاع از حقوق زحمكشان در قلمرو آگاهى و آموزندگى گنجینه ای از دُر ناب است و این ارثیه براى نسل هاى فرداى كشور مان با درخشش و غنامندى محو ناشدنی ماندگار شده است. "رهبر" اين دانشمند انقلابی  در جایگاه رهبری سازمان آزاديبخش مردم افغانستان (ساما)، در كوره راه مبارزه و انقلاب به مثابۀ يك روشنفکر انقلابى و آگاه قدم نهاده و پيكار آشتى ناپذيرش را علیه امپریالیسم و استعمار و مزدوران بی آزرم "خلق پرچم" و ارتجاع اخوانی تا اخرین لحظات عمرش فرو نگذاشته و به جز از امر بزرگ آزادی توده های مردم، به هيچ چيز ديگرى نیاندیشید و تمكين نكرد .
رهبر در ۷ دلو ۱۳۶۸ش با تیر کین دشمنان قسم خوردۀ خلق افغانستان جاودانه شد و راه ناتمام و آرمان تحقق نیافته اش را به روندگان مصمم و استوار راه با یادگار گذاشت. راه رزم، کارنامۀ مبارزاتی و خط فکری ــ سیاسی و آموزه های انقلابیش برای مردم افغانستان و برای ادامه دهندگان مصمم راهش در"ساما" و در میان  رهروان راه آزادی و انقلاب کشور فراموش ناشدنی نه، بلکه ودیعتی است ارجناک، مورد اعتناء و منبع غنی آموزش، الگو و الهام.

پاسخ زنده یاد "قیوم رهـبـر" به غوکان پرورش یافته در مرداب ها :
"سازمان ما در طی راه مبارزاتی پرمخاطره و پرعظمتش همیشه بر وفاداری در نظر و عمل بر راه "مجید" پافشاری کرده و حفظ سازمان او، آرمان بزرگ او و خط مبارزاتی او را در مقابل دشمنان رنگارنگ در سرلوحۀ کار خود قرار داده و افتخار دارد که با صراحت و قاطعیت اعلام می دارد که سازمان "مجید" و آرمان او نه نابود می شود، نه منحل می گردد، نه به بن بست می رسد و نه هم زوزه های غوکان پرورش یافته در مرداب ها توجه او را به خود منحرف می سازد . این سازمان سرافراز و مغرور، استوار و بی باک با مشعل فروزان انقلاب رهایبخش انسان به پیش می رود؛ این هنوز از نتایج سحر است...".
بر ما به مثابۀ راهیان راه پرافتخار زنده یاد "رهبر" و سائر رهبران جانباز و انقلابی ماست تا با همدگر پذیری، همفکری و با مبارزۀ مشترک زیر درفش فکری ــ سیاسی  با کاربست موازین مطروحۀ تشکیلاتی اتخاذ شده توسط  رهبران سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما)، در راه ترسیم شده برزمیم. غلبه بر امپریالیسم متجاوز و سرنگونی پوسیده ترین پایگاه اجتماعی امپریالیسم  در وجود نظام مزدور ساخته و پرداختۀ اشغالگران و متشکل از ارتجاع جهادی، طالبی و دلالان سیاسی و سرمایۀ مالی امپریالیسم؛ در گرو اتحاد تشکل های راستین مبارزاتی و مجموع خلق برای ادامۀ نیرومند و پیروزمند نبردیست که "مجید" آغازگر و "رهبر" ادامه دهندۀ راستین و راست قامت آن بود. بگذار در صف ادامه دهندگان راه و میراثدار و پرچمدار راه و رسم "مجید ــ رهبر" و پاسدار آن باشیم. مبارزه در تئوری و عمل با کار و پیکار انقلابی و با ‌از سر، جان، آسایش و دلبستگی به زندگی گذشتن است. فقط مبارزۀ آگاهانه، متحدانه و سراسری خلق و نیروی انقلابی کشور ماست که می تواند بر کاخ ستم و بر نیروی های اشغالگر و ارگ پوشالیان یورش برده و نجات خلق و کشور ما را به دست توانای خلق رقم زند.
هر نوع انقلابی نمائی تکروانه، سرخ نمائی کاذب، سازمان گریزی، سازمان ستیزی و یا احترام صوفیانه نسبت به بزرگان راه؛ بدون تمسک به خط انقلابی آنان و حلقه زدن به دور تشکیلات انقلابی ــ و در مورد زنده یادان "مجید و رهبر"ــ بدون چنگ زدن به برنامه و آئین نامه و انسجام و تقویت تشکیلاتی "ساما"؛ مردم فریبی ای بیش نیست که در ادامه به انحلال طلبی، غیرسیاسی شدن، تن آسائی و در پاره ای از موارد به معامله و خیانت بر سر نام و آرمان آن بزرگان می انجامد.