پـایـنـده پـایـمـرد
۱۱ فبروری ۲۰۱۷
تمهید غدارانۀ پنتاگون برای تزئید نیرو های اشغالگرش در افغانستان
دولت محافظه کار افراطی و جنگ افروز امپریالیستی امریکا متأثر از عطش خون سردمدار جنون زدۀ قصر سفید ترامپ، بر ترومپت جنگ، ویرانگری، اشغاالگری و رقابت نوع جنگ سرد می دمد. این دولت دست راستی افراطی به سرکردگی ترامپ، قصد تقابل خونین با رقبای روسی و چینی اش در شرق میانه، آسیای میانه و خاوری و به ویژه افغانستان، دارد. امپریالیسم جنایت گستر امریکا که 15 سال قبل با شرکای جنایت ناتوئی اش کشور ما را اشغال کرد، برای اشغالگری دوامدار به این سرزمین لشکر کشیده بود و هم اکنون نیز قصد اشغال دایمی کشور ما را در سر دارد. این حضور اشغالگرانه در کشور ما، در چهارچوب ستراتیژی براندازنده و رقابتی، و هکذا نقش آفرینی امپریالیسم توسعه طلب و هژمونیست امریکا برای آسیای میانه ـ جنوبی مطرح است.
دول امپریالیستی روسیه و چین نیز با همپیمانان مرتجع و توسع طلب منطقه ئی شان، از مدت ها قبل وارد این تقابل همه جانبۀ امپریالیستی برای بازداری پیشروی و عملیات براندازنده و بی ثبات سازی امپریالیسم امریکا در منطقه، شده اند. هر دو جانب این تقابل خطرناک ضمن حضور مستقیم در منطقه، با اجیر کردن گروه های شبه نظامی و تروریست مزدور، مثل القاعده، طالبان، داعش حزب التحریر و... بازی استعماری خطرناکی را به راه انداخته اند که در قدم اول قربانی آن مردم و کشور ما بوده اند. ادامه یا تشدید و گسترش این تقابل خونین و مهیب امپریالیستی، در افغانستان و منطقه، مرگ و تباهی بیشتری به بار خواهد آورد.
این تمهید و تدارک برای تداوم اشغالگری و تقویت نیرو های اشغالگر در افغانستان را، جنرال جنایتکار "جان نیکلسون" فرماندۀ نیروهای متجاوز و اشغالگر امریکا و ناتو در افغانستان اعلام داشت. علی رغم حضور 13300 نیروی اشغالگر امریکا و ناتو در افغانستان برای کشتار غیرنامیان، و یرانگری و جنگ؛ این سردستۀ قاتلان مردم افغانستان، دیروز پنجشنبه در برابر کمیته نیرو های مسلح سنای دولت امریکا از ضرورت اعزام چند هزار آدم کش و اشغالگر بیشتر به افغانستان سخن گفت. موصوف به سنای امریکا اظهار داشت که:" موضوع نیاز به نیرو های بیشتر را با جنرال "جیمز متیس" وزیر دفاع امریکا و جنرال "دنفورد"، رئیس ستاد مشترک نیرو های این کشور مطرح کرده و دولت برای بحث در بارۀ موضوع روی خوش نشان داده است."
این جنرال نیر های اشغالگر و سردستۀ جلادان مردم مظلوم کشور ما، برای توجیه تداوم و تقویت اشغالگری و پیشبرد ستراتیژی تشنج افزائی در آسیای میانه از کانون کشور ما؛ نفوذ و نقش آفرینی بازیگران منطقه ئی مثل پاکستان، روسیه و ایران در افغانستان و حمایت آن دولت ها از طالبان را بهانه آورد. جنرال نیکلسون در این مورد به سناتوران مؤید و شریک جنایت امپریالیسم امریکا اظهار داشت که:"ما در افغانستان به بن بست برخورده ایم." منظوراین جنرال خون آشام از "بن بست"، اعتراف به شکست و ناکارآمدی ابزار و منابع مادی، تسلیحاتی و انسانی و روش های جنگی قوت های اشغالگر و دولت مزدور شان؛ در مقابل تحرکات نظامی، سیاسی، اقتصادی و دیپلوماتیک نقش آفرینان منطقه ئی متعارض با امریکا ــ ناتو و روش ها و نیرو های جنگی طالبان مزدور و مرتجع تحت حمایت آنان، است.
این کوبیدن بر طبل جنگ توسط محافظه کاران خون آشام کاخ سفید و پنتاگون در حالی صورت می گیرد که همین تعداد نیروی اشغالگر اعلام شده در کشور ما، روز و شب در کنار ارتش مفلوج و مستأصل دولت پوشالی غنی ــ عبدالله به نام مبارزه با طالبان، به کشتار غیر نظامیان بی پناه افغان به شمول زن، مرد و کودک مصروف اند.
طبق آخرین خبر، بنا به مشاهدات مردم محلی و همچنان اذعان سپاه مرگ ناتو در افغانستان، چهار شنبه شب، این ارتش متجاوز عملیاتی را در ولسوالی سنگین ولایت هلمند انجام داده و غیرنظامیان را هدف حملۀ عمدی قرار داده اند. منابع اشغالگران نیز بر کشته شدن غیرنظامیان در حملۀ غافلگیرانۀ شب هنگام اعتراف کرده اند. در این حملۀ کور جانیان اشغالگر، به تعداد 20 تن از هموطنان ملکی ما در منازل شان شامل زنان، اطفال و مردان کشته شدند. این 20 تن کشتۀ بم های لشکر مرگ امریکا، اعضای دو خانواده (11 تن و 9 تن) بوده اند. مردم محل تعداد کشته شدگان بم های امریکائی را بیشتر از 20 نفر می دانند.
نیرو های خونریز اشغالگر و قاتل غیرنظامیان مثل همیشه، دستور پیگیری موضوع را در یخ نوشته و در آفتاب گذاشته اند. خون، جان، مال و ناموس افغان نزد اشغالگران به اندازۀ پول خورد هم ارزش ندارد. این همه خونریزی و وحشت در جریان 15 سال و نیم ، عطش خون ابرجنایتکاران کاخ سفید و پنتاگون را فروننشانده است. تا وطن در اشغال و سیطرۀ جابر استعماری ــ ارتجاعی بر سرنوشت مردم و کشور حاکم باشد، وضع به همین منوال مانده و وخیم تر از این خواهد شد.
وسیلۀ نجات و رستگاری مردم و کشور، به دست خود مردم و نیرو های ملی ـ مردمی است. هیچ دایه ای مهربان تر از مادر نیست! نه کسی به نجات ما می شتابد و نه معجزه ای در کار است. دو راه و گزینه در مقابل ما مطرح است: یا این ملت به اسارت و زبونی تن می دهد و یا به پیشواز آزادی می رود!