خـــروش رعـــد
۱۹ اپـریل ۲۰۱۸

در یک کشور مستعمره، انتخـابات و دموکراسی معنی ندارد!

چنانچه در جریان ۱۷ سال اشغال نظامی کشور محبوب ما افغانستان توسط امپریالیست های جنایتکار و اشغالگر امریکا و ناتو به عیان دیده شد، در یک کشور مستعمره، انتخـابات، رأی دهی مردم دربند  و دموکراسی معنی ندارد؛ زیرا چنانی که دیدیم، این اراده و انتخاب امپریالیسم اشغالگر است که نتیجۀ انتخابات را از قبل رقم زده و امپریالیسم قبل و بعد از انتخابات حرف اول و آخر را می زند.
در جریان ۱۷ سال اشغال کشور ما، چندین بار شاهد راه اندازی مضحکۀ انتخابات رسوای پارلمان مستعمراتی و ریاست پوشالی ادارۀ مستعمراتی کابل بودیم، نتیجه اش را دیدیم و باز شاهد افتضاح انتخاباتی و مهندسی نتیجۀ آن انتخابات بودیم. مردم افغانستان در جریان و پس از انتخابات قبلی پر از تقلب و افتضاح ریاست پوشالی ارگ غلامان کابل دیدند که چگونه اشغالگران امریکائی در فردای انتخابات با پا گذاشتن بر اصول و موازین انتخابات و دموکراسی لیبرال، با دستکاری و تقلب در آن، مزدور وفادار و قابل اعتماد خود "اشرف غنی احمدزی" را بر مزدور دیگر شان "عبدالله عبدالله" اخوان جمعیتی ترجیح دادند و غنی را بر مسند ادارۀ غلامان کابل بر اورنگ بردگی نشانیدند.
هدف امپریالیسم اشغالگر از راه اندازی انتخابات پرهزینۀ مملو از تقلب و ریا، خاک زدن به چشم مردمان افغانستان و جهان است. امپریالیسم و زنازادگان ارگ غلامشاهی کابل با به راه انداختن مضحکۀ انتخابات و اخذ رأی مردم اسیر افغانستان برای شورا های نامنهاد ولایتی، پارلمانی و ریاست پوشالی رژیم مزدور کابل، می خواهند به زعم خود شان به تجاوز و اشغالگری شان و نهاد های قانونگذاری و اجرائی پوشالی فسادپیشه به عنوان زایدۀ سیستم استعماری و ابزار اشغالگران، به اصطلاح وجاهت قانونی بخشند. بلی، هم اشغالگران و هم  دولت نامشروع کابل از طریق سهم گیری مردم در روند انتخاب مهره های استعمار که قبلاً در خفا تعیین شده اند، در صدد آنند تا نظم سیاسی مستعمراتی موجود را در یک کشور اشغال شده توجیه کنند و برای استعمار ابزار های به اصطلاح قانونی بتراشند.
پس از تأخیر چندین ساله و جنگ و دعوای مزدوران استعمار بر سر کمیسیون انتخابات، تذکرۀ برقی و تعیین زمان انتخابات میان جناح های دولت مفلوج ساختۀ اشغالگران، سرانجام پنج روز قبل دولت مزدور روند ثبت نام رأی ‌دهندگان را در میان موجی از خشونت، بی باوری گستردۀ مردم به نظام مستعمراتی و مکانیسم آکنده از تقلب انتخاباتی آن؛ در حوزه های ثبت نام آغاز کرد. بازار ثبت نام این بار خیلی سرد و کساد گزارش شده و از استقبال مردم خبری نیست.
چرا مردم به مراکز ثبت نام رژیم مزدور و منفور نشتافتند؟
اولین دلیلش این است که دولت ساختۀ اشغالگران در کابل دولتی است ضد ملی و ارکان ثلاثۀ آن به عنوان ابزار سرکوب و تحمیق در خدمت تجاوز و اشغال قرار دارد. این دولت از منظر اجتماعی در عین حال دولتی ضد دموکراتیک، استثمارگر، ستمگر و غارتگر است.
خودداری مردم افغانستان ار رفتن به مراکز ثبت نام، مزید بر عوامل خشونت و ترور، و نقرت و بیزاری مردم از عُمال ستمگر و ظالم آن؛ بیانگر شناخت تجربی ایست که مردم افغانستان در طی این 17 سال از سیاست ها و عملکرد جنایتکارانه و خودفروشانه و ماهیت ضد ملی، ضد دموکراتیک و ارتجاعی این دولت مزدور و جناح های مرتجع، غدار و خودفروختۀ آن توأم با اهداف پلید استعماری امپریالیسم اشغالگر ارباب این دولت، کسب کرده اند. مردم مظلوم و ستمکش افغانستان به تجربه دریافته اند که آنچه در این مدت اشغال این دولت و قوای ثلاثۀ آن انجام داده اند، سراسر به زیان ملک و ملت و به نفع متجاوزان استعمارگر و دار و دستۀ ارتجاعی حاکم بوده است. این دولت با فساد ذاتی نهادینه شده در همه سلول هایش، "دولت پوشالی" لقب گرفته است. "پوشالی" به این معنی که این دولت ساختۀ دشمنان بیرونی مردم افغانستان فاقد حمایت مردمی، صبغۀ ملی و اعتبار قانونی بوده و به طبع آن فاقد هر گونه داعیه و انگیزۀ شریفانۀ ملی، مترقی و آزادیخواهانه برای حراست از ساحت کشور، نوامیس و شرافت ملی و بهزیستی توده های مستضعف و تحت ستم افغانستان دربند، می باشد.
مردم افغانستان با شناختی که از این مکانیسم های پر از تقلب کسب کرده اند، از خود می پرسند که وقتی برندگان چنین انتخاباتی را قدرتمندان بیرونی و دورنی تعیین می کنند و به هر ذریعۀ ممکن آن ها را برنده اعلام می کنند، چرا مردم ضربت پذیر با خریدن خطرات در انتخابات مهندسی شده ای شرکت کنند که نتایج آن از قبل تعیین شده است؟ چرا مردم به کسانی اعتماد و در انتخابات شرکت ورزند که خودفروخته، عوامل اساسی فساد و مهندسان تقلب انتخاباتی هستند؟
انتخابات بی تقلب باید دارای چهار شرط باشد: یعنی آزاد، سری، مستقیم و همگانی باشد. اما در کشور مستعمرۀ ما زیر سلطۀ جابر مستقیم استعماری امپریالیست های اشغالگر و با این همه فساد، تقلب، مهندسی و خطرات امنیتی، می تواند متضمن آن چهار شرط ضرور انتخابات منصفانه و معنی دار باشد؟ مسلماً خیر!
همان طور که نهاد های قانون گذار، قوانین و لوایح موضوعۀ این دولت ستمگر و دستچین شدۀ استعمار، وجاهت قانونی و ضمانت اجرائی نداشته است؛ بخش های اجرائی، نظامی و امنیتی آن نیز نه تنها در تأمین اجتماعی، تأمین امنیتی و حفظ سلامت زندگی و حیثیتی شهروندان گروگان رفتۀ این سرزمین اشغال شده، مؤثریتی نداشته است، بلکه در اکثر موارد، عُمال آن از صدر تا ذیل به عنوان ابزار و عامل اشغال، ستم، تعدی، تجاوز، غارت و تحمیل فقر و گرسنگی مردم تحت ستم افغانستان در کنار اشغالگران و موازی با دهاره های مزدور دهشت افگن طالبی و داعشی عمل کرده اند.
ضمن استقبال از این حد موجود تحریم و فاصله گرفتن مردم از اشغالگران، دولت مزدور و نهاد ها و مکانیسم های تقلب و ریای آنان، این بر مردم افغانستان و نیرو های ملی ــ مترقی کشور است تا با تلاش در ارتقای شناخت عمومی از این ابراز و امیال استعمار،  با دامن زدن بیزاری و انزجار عمومی مردم از استعمار و ایادی میهن فروش آنان در دولت مزدور کابل، این حد پائین مشارکت مردم در بازی مضحک انتخاباتی را به صفر تقرب دهند.
توده های اغوا شدۀ ستمکش کشور ما برای نجات از این مخمصۀ استعماری ــ ارتجاعی، باید از جناح های ارتجاعی و مزدور قومی ــ مذهبی در ترکیب دولت ساخت اشغالگران و دور حلقه های ارتجاعی، از این مراکز فاصله گرفته و نباید اجازه بدهند تا خود و رأی هر یکی از آنان برای پیروزی نامزد های ستمگر خادم اشغالگران و بابت درازی عمر استعمار در کشور ما به کار گرفته شود.
بگذار چنین شود و استعمار و ایادی اش با خودداری مردم بیدار ما از ثبت نام مأیوس و تجرید شوند و ترفند ها و مکاری استعماری آنان برای قانونی جلوه دادن دولت دست ساخته و نهاد ها و قوانین آن و به طبع آن تجاوز و اشغالگری شان، نقش بر آب و خنثی شود. تحریم انتحابات رسوا و ریاکارانۀ امپریالیسم اشغالگر و ارتجاع حاکم مزدور ادارۀ ضد ملی و ضد مردمی کابل، یکی از وجائب ملی و تاریخی مردم افغانستان است!