ســروش
۲۵ دسمبر ۲۰۲۲
«خروش رعد» تان در فضای ظلمانی کشور رساتر و رخشنده تر باد!
(به بهانۀ تجلیل از ششمین سالروز گشایش خروش رعد)
دوستان، همرزمان، همکاران قلمی و تخنیکی "خروش رعد" ضمن درود های آتشین به شما دست اندرکاران، آزادگان و پویندگان راه آزادی و تعالی اجتماعی، به رغم تمامی محدودیت ها و با همۀ کاستی ها، به خصوص در شرایط غم انگیز و دردآور کنونی کشور در تحت سیطرۀ خونبار و تاخت و تاز عنان گسستۀ ارتجاع هار طالبی با متانت، استواری، و با سرتیری و سخت کوشی، کار مستمر جمعی و پرشکیب لازم، آن سنگر رزم مردمی و مترقی را در مبارزه با امپریالیسم، ارتجاع هار مذهبی و حاکمیت های دست نشاندۀ وقت و منحرفان خادم امپریالیسم، و همین اکنون علیه حاکمیت فاشیستی جلادان دار و تازیانه طالبی به خروش آورده و خروشان نگه داشته اید، افتخار می کنم.
با مسلم و اجرائی شدن عقب نشینی مفتضحانۀ سپاه اشغالگر، همراه با فرار غنی مزدور و فروپاشی نظام متشکل از مزدوران رهزن و پوشالی قبلی، پس از بیست سال اشغالگری، تجاوز، جنگ، و جنایات مکرر خود و مزدوران بومی اش، امپریالیسم مفتضح امریکا و شرکاء در درامۀ بعدی با تدارک و برنامه برای تداوم حضور شان در افغانستان و منطقه، مقدرات ملی و اجتماعی ملت و خلق اسیر افغانستان را به دست ناپاک و ناامین باند مزدور تبهکار، مافیائی، تروریستی و آدمکش طالب با توحش قرون وسطائی و خصیصۀ آشکار انحصار طلبی، نفی دیگران و شوونیسم عظمت طلبانۀ قومی ــ جنسیتی، تسلیم کرد و خود ضمن ارتباط و تقویت پنهانی این گروه، برای نظارۀ جنایات آن، در غوندی خیر نشست.
درست از همان آوان، در ادامۀ کار قبلی، "خروش رعد" با کار و پیکار انقلابی، با نشر گزارش های خبری، تصاویر، تحلیل و تفسیر و اشعار انتقادی از اوضاع وحشتناک حاکم بر کشور، از اسارت زنان و مردان، از شکم های گرسنه و پای های برهنه مردم اسیر و ستمدیدۀ خود پرده برداشته و لحظه ئی خلق مظلوم و درد رسیده را فراموش نکردید! این شما بودید که در جمع معدودی رسانه های معترض دیگر، لحظه به لحظه کُشت و کشتار های بی رحمانه، محاکمات صحرائی، دار و تازیانه، قصاص، شلاق زدن، سنگسار و تیرباران کردن مردان و زنان و جوانان به جرم دوست داشتن و بزهکاری های اثبات نشده در معابر عمومی و حضور مردم توسط ملا ها و جلادان طالبی را به سمع مردم تان و جهانیان رسانیده و خلق بی دفاع تان را آگاه ساختید. این شما بودید که محرومیت های عدیدۀ طبقات و اقشار محروم و تحت ستم و استثمار جامعۀ ما را، به خصوص زنان و اطفال عزیز ما را در عرصه های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی به شمول حق تعلیم و تحصیل، حق کار، حق زندگی آزاد و حق آزادی بیان که توسط حاکمیت خودخواندۀ فاشیستی طالبی و سائر باند های افراطی جهادی، جنگ سالار و داعشی و ستمگران متجاوز بیرونی، از آن ها سلب شده است، را پیوسته به اطلاع خلق های جهان و هموطنان رنج کشیدۀ خود رساندید.
دامنه، ابعاد و پهنای ستم، توحش و جنایات یکسال و چند ماهۀ اخیر جنایتکاران و ستمکاران طالبان بخش وسیعی از جامعۀ ما را مهاجر، بی خانمان، گرسنه، بیکار، بیمار روانی و ورشکسته ساخته و کلیه عرصه های زیربنائی و روبنائی حیات جمعی باشندگان افغانستان را با اختلال و انحطاط رو به رو ساخته است.
طی این مدت، "خروش رعد" در ادامۀ رهنوردی قبلی در مسیرت آزادیخواهانه، در جنب روشنگری، ارائۀ خبر و تحلیل از سیر اوضاع و رویداد های کشور و منطقه و افشای جنایات روزمرۀ حاکمان طالبی، تغییر وضعیت ناگوار کشور و مردم را فراموش نکرده و راه نجات و رستگاری ملی و اجتماعی زنان و مردان تحت ستم افغانستان را نیز نمایانده است و آن چیزی نیست، جز بیداری، اتحاد و بسیج طبقاتی و مبارزاتی توده ها و مدافعان مبارز حقوق زحمتکشان تحت ستم شامل زنان و مردان.
بدون شک امپریالیسم امریکا در تلاش است تا در مرحلۀ پس از عقب نشینی اش، برای انجام نقش استعماری اش در افغانستان و آسیای میانه، در کشور ما جای پائی داشته و با اتکاء بدان در آنسوی مرز های شمالی و شمالشرقی کشور ما عملیات براندازندۀ تخریبی نیابتی مزدوران زرخرید افراطی اسلامی رنگارنگ افغانی و غیرافغانی خود را مدیریت کند. با این ستراتیژی رقابتی امپریالیسم امریکا، کشور ما و کشور های دیگری ویران و خلق های فقیر و عقب نگه داشته شدۀ کشور ما و منطقه قربانی تبعات ویرانگر این تهاجم و رویاروئی قدرت های امپریالیستی غرب و شرق به محوریت افغانستان، خواهند شد. فقط از این منظر است که یورش جلادان طالبانی و داعشی ساخته و پرداختۀ امپریالیست های مهاجم غربی مبرهن و مفهوم می شود. در این زمینه نیز پرتو افشانی رسانه های روشنگر مثل سائر زمینه ها خیلی ارزشمند و ضرور است.
در واقع امپریالیسم و ایادی بومیش با استفاده از ذرایع و طرق گوناگون مشغول ارتکاب جنایاتی هستند که به مدت بیشتر از چهار دهه بر مردم ستمکش ما مو به مو تحمیل شده و چند میلیون از هم مهینان ما را به اشکال مختلف قربانی گرفته است، با آن هم هر روز با یک نیرنگ خاصی به سراغ کشتن و سر زدن مردم ما به میدان می آید، ولی حین عقب نشینی شرمسارانه و پس از کشتار عمومی و ویرانی کشور ما، مردم ما را از پشت خنجر می زند.
در این اواخر ما ناظر عملکرد هائی از جنایات قرون وسطائی و نازیسم هیتلری چون نسل کشی و طفل کشی در کشور خود و کشور برادر ایران هستیم که فوق العاده هولناک و غم انگیز است. شیفتگان قدرت در نظام ستمگر و جنایتکار آخوندی حاکم بر خلق ایران فرزندان معترض خلق به شول زنان و مردان جوان را در خیابان ها تیرباران و به خاک و خون می کشند و بدون محاکمه اعدام می کنند، برادران دینی و تنی طالبانی آخوند های جنایتکار و قاتل خلق در افغانستان در انظار عمومی انسان ها را سنگسار و قصاص کرده و با بستن متهمان جرایم کوچک به شلاق و قطع دست، اجساد بی جان مخالفان و معترضان زنده ربوده شده را تحویل اقارب داده و یا در کوچه پس کوچه ها رها می کنند تا خوراک سگان ولگرد شود.
دریافت حقایق و درک وضعیت حساس و متغیر خیزش جوانان ایرانی و مردم ستمدیدۀ ما علیه شیادان اسلامیست طالبی و آخوندی، کاملا ً از مجاری رسانه های زبان بریدۀ سرکاری، مسدود شده و رسانه های یک سر و صد زبان دنیای امپریالیستی، در بخش شرقی سکوت توأم با تفاهم با آن پیشه کرده و میدیای امپریالیسم غرب در هماهنگی با مراکز استخباراتی، کاریکاتوری از آن جنبش را ترسیم کرده و در پی دستبرد زدن و تصاحب به ثمرۀ آن است.
امکان دستیابی ولو محدود توده ها به این حقایق و افشای سیاست ها و اهداف غارتگرانۀ استعماری و ارتجاعی و هکذا ستمگری و جنایات روزمرۀ آنان در حق جوانان معترض و به پاخاسته ایران و تلاش نیرو های امپریالیستی ــ ارتجاعی برای انحراف آن و دستبرد زدن در آن، صرفاً از طریق نشرات محدود چاپی و در فضای مجازی از طریق رسانه های اجتماعی و وبسایت های متعهد ملی، دموکراتیک و مترقی منجمله وبسایت "خروش رعد"، پورتال "افغانستان آزاد" و معدود رسانه های مترقی و ضد امپریالیستی برون کشوری، ممکن گشته است.
آری، "خروش رعد" چه علیه اشغالگران و به خصوص در یک و نیم سال گذشته که در کشور حاکمیت دار و تازیانه و جنایت و استبداد خشن طالبی بیداد می کند، با سلاح قلم و همکاری های بی شایبۀ همکارانش در امر نشر و پخش حقایق ما را توان و قوت بخشید تا با دید روشن در سنگر داغ مبارزۀ فکری ــ سیاسی علیه دشمن بشریت و غلامان زرخرید، رهزن و غارتگران جانی طالبی ــ داعشی و جلادان فرزندکش ایرانی برزمیم؛ تا فریاد اعتراض و دادخواهی خلق های تحت ستم هر دو کشور را به جهانیان اعلام بداریم.
تاریخ روشنگری و سیر ارتقائی مبارزات دموکراتیک تراز کهن و سپس نوین پر از فراز و نشیب در کشور از دهۀ شصت قرن نوزدهم میلادی (دوران امارت دوم امیر شیرعلی) تا کنون نشان داده که دستاورد های جزئی یا بزرگ به نفع توده ها؛ عقب نشینی گام به گام استبداد سلطنتی و حتی استعمار انگلیس؛ بدون مبارزه و مقاومت توده ها و قربانی بیدریغ مشروطه خواهان در سه نوبت، و تکامل مبارزه و تعمیق و رادیکالیزه شدن مطالبات مبارزاتی توده ها و مبارزان کشور در هر مرحله، مفت و رایگان حصول نشده است. در مرحلۀ ابتر جاری نیز مثل مراحل قبلی تداوم، تدبیر، تحرک و ایثار لازم است. با درس آموزی از تجارب مثبت و منفی قبلی و دلائل شکست و ریخت صفوف مبارزه، و به کار بستن اشکال مختلف و مقتضی مبارزه توسط نسل جوان و ایستادن در میانۀ میدان با قلم و سائر ابزار ممکنه مبارزاتی در همه سنگر ها، کسب دستاورد های بزرگ در کلیه عرصه های حیات اجتماعی و ملی خلق زحمتکش و تحت ستم افغانستان میسر می گردد.
با این هدف و دورنمای روشن فردا، من وظایف خطیری را فراراه کارکنان و همکاران قلمی رسانۀ مبارز و متعهد "خروش رعد" و سائر نهاد های روشنگر مترقی و آزادیخواه و تشکل های مبارز کشور دیده و تمامی این ظرفیت های فردی و گروهی را به سوی تدارک و گذر به یک کار متمرکز فرامی خوانم.
نابود باد استبداد و آدمکشی نظام های طالبانی و آخوندی!
زنده و مستحکم باد پیوند و همرزمی خلق ها در افغانستان، ایران و جهان!
یــا مــرگ یــا آزادی!