گـزارشی از: پـویـان
‏۰۳ اکـتـوبـر ۲۰۱۹‏

تحریم انتخابات و تهی ماندن صندوق ها

برای نخستین بار  مضحکۀ انتخابات کذائی برای پُست ریاست پوشالی و نامنهاد ارگ غلامان کابل در کشور مستعمره و اشغال شدۀ ما در سال ۱۳۸۳ش در سایۀ حضور اشغالگرانۀ یک صد و سی هزار سرباز اشغالگر و سلاح مرگبار و با تقلب، جعل و هزار و یک نیرنگ در پوشش دموکراسی وارداتی امریکائی به نمایش گذاشته شد. پنتاگون رسماً با تعیین و تکلیف قبلی، از میان بردگان و مزدورانی که خود را برای این مقام پوشالی کاندید کرده بودند، حامد کرزی (شاه شجاع ثالث)، این مزدور بی چون چرای مورد نظر دولت امپریالیست امریکا را برگزید و با کمک جعل و اکاذیب بی شمار، سیزده سال تمام این مزدورک را در رأس حاکمیت پوشالی کابل حفظ کرد.
در سال ۲۰۱۴ش پس از سیزده سال بردگی حامد کرزی در زیر چتر و فرمانروائی مستقیم نظامیان و مشاوران ارشد متجاوز امریکائی، قرعه و فال به نام فرزند ارشد و کار کشتۀ دیگر امپریالیسم غدار امریکا، به دستور "سیا" به نام اشرف غنی خورده و پای عدۀ بسیار معدودی از مردم ناآگاه ما در انتخابات کذائی شان کشیده شد. تعفن و گند  جعل و تقلب به اصطلاح انتخابات سال ۲۰۱۴ به رسوائی و جار و جنجال دو بردۀ بی وجدان "غنی" و "عبدالله" بر سر حاکمیت پوشالی چنان بالا گفت تا بالاخره دست سوم در کار شده و "جان کری" وزیر خارجۀ وقت امپریالیسم امریکا غنی را بر ریاست ارگ پوشالی برگزیده و با  دادن سی و پنچ میلیون دالر رشوت به عبدالله این مزدورک اخوانی شورای نظاری  و ایجاد پُست نامنهاد "ریاست اجرائیه"، به کلاه او پر زده و وی را آرام ساخت.
در ادامۀ اشغالگری و رنج و اسارت مردم ما، طی پنچ سال تمام کشت و کشتار، وحشت و بربریت و غارت؛ ملک و ملت ما را با شدت و حدت تمام به سوی اسارت و نابودی مزید کشانیدند؛ اسارتی که عمق و محدودۀ آن در طول تاریخ کشور و خلق ما بی سابقه بود. در ادامۀ این اشغال و نابودی در طول پنچ سال گذشته، بیشتر از جنایت حامد کرزی مردم ما را رنج دادند، نیم نفوس کشور در معرض خطرناک ترین جنایات جلادان طالبی، داعشی، جهادی، تکنوکراتی و "خلقی و پرچمی" قرار گرفتند؛ قتل، غارت، بیکاری، گرسنگی و حرمان، مرض و مرگ،  فساد و رشوت، چور و چپاول  و اعتیاد هموطنان مجبور ما به مواد مخدر به اوج خود رسید. به قرار گفتۀ "مغز متعفن" دولت مزدور اشغالگران، در طی چهار سال چهل پنچ هزار سرباز پوشالی کشته شده اند. در حالی که این ارقام کاملاً مردود بوده و روزانه بیش از دو صد و پنجاه نفر نظامی و ملکی طی این پنچ سال حاکمیت پوشالی ساخت "جان کری" جان های شان را از دست داده اند؛ صد ها هزار زخمی، معلول و معیبوب شده اند و یک میلیون آواره شده اند.
با این همه، هر باری که به نام انتخابات آن عده از خلق پابرهنه و ناآگاه ما را که با هزار و یک فریب به پای صندوق های جعل کشانده شده اند، قطعاً به تمسخر گرفتند و هر که را که خواستند چه در طویلۀ پارلمان و چه در ارگ غلامان حکومتی عزل و نصب کردند. خلق ستمدیدۀ ما از همان آغاز اشغال کشور شان می دانستند که ارادۀ شان همراه با حق تعیین سرنوشت شان کاملاً در زیر پاشنه های عساکر اشغالکر لگدمال شده است. آری، بار ها از به اصطلاح انتخابات کذائی مزدوران بی آزرم و خودفروختۀ دولتی امریکا ــ ناتوی اشغالگر مردم ما رنج برده اند، جان داده اند و متحمل خسارات جانی و مالی شده اند.
در انتخابات قلابی ششم میزان سال ۱۳۹۸ که باز خلق اسیر ما را می خواستند به بازی بگیرند و بفریبند و به پای صندوق های به اصطلاح انتخابات شان(انتصابات) سوق دهند و سپس برای فریب جهانیانیان از مشروعیت نظام مزدور خودساخته و کارکرد مثبت دموکراسی کذائی امریکائی، به رخ مزدوران دولت و نظام سراپا ضد ملی، ضد دموکراتیک و ضد مردمی سرخاب دموکراسی بمالند.
خوشبختانه که انتخابات قلابی شان در اوج وقاحت و رسوائی، به گند کشیده شد و همۀ خلق افغانستان با همبستگی کامل و به آگاهی تمام، هم به اشغالگران امریکائی ــ ناتوئی و هم به مزدوران و جنایتکاران نظام پوشالی جواب دندان شکن دادند و مشت گره خوردۀ تمامی افغان ها بر دهن هر یک از کاندیاتوران ریاست پوشالی ارگ غلامان  کابل و اربابان متجاوز و قاتل شان کوبیده شد. در ششم میزان مردم بیدار و روشن بین افغانستان به تمام جهانیان نشان داداند که بدون ترس و واهمه از تبلیغات زهراگین خون آشامان طالبانی و یا تائید و تمایل به آنان، به پای صندق های ( دام های ) به اصطلاح رأی که سال هاست از برای اسارت خلق ما پهن شده است، نرفتند. مردم قصر نشیانیان و اربابان ستمگر شان را چنان تحریم کردند که جز رسوائی، خفت و خواری مزید و تشدید قریب الوقع بحران نظام مستعمراتی، هیچ ارمغانی برای اشغالگران و خودفروختگان دولت مزدور کابل نداشت.
حال نگاه گذارائی به گزارشات و ارقام رأی دهی در به اصطلاح انتخابات ششم میزان سال ۱۳۹۸ش به استناد به آمار ارائه شده توسط مسئولان "کمیسیون انتخابات" حکومت دست نشانده از سی و پنچ میلیون نفوس افغانستان که بیش از بیست میلیون آن واجد شرایط رأیدهی بودند و به قرار احصائیۀ کمیسیون نا مستقل انتخابات، نُــه میلیون و شش صد هزار نفر برای رأید‌هی ثبت نام کرده بود‌ند، می اندازیم. از جملۀ شش میلیون و ۳۰۰ هزار مرد و ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار زن (در حالی که خلق معترض و ‌منزجر ما از اشغالگران قاتل و ایادی بومی ظالم شان، می دانند که این ارقام هم دروغ محض است)، این کمیسیون نام نهاد نظام پوشالی در ۲۵۹۷ مرکز رأیدهی آماری را که ارائه داده است، یک میلیون و ۵۱ هزار و ۹۹۸ نفر است به تفصیل از هر ولایت:
بدخشان: ‌۶۰۲۸ نفر؛
بادغیس: تیلفون ‌ها قطع است؛
بغلان: ۱۳۶۹۵ نفر؛
بلخ: ۵۳۳۳۴ نفر؛
بامیان: ۷۰۹۳۹ نفر؛
دایکندی: ۶۹۸۸۰‌ نفر؛
فراه: تیلفون‌ ها قطع است؛
فاریاب: ۸۷۷۱ نفر؛
غزنی: تیلفون‌ ها قطع است؛
غور: ۱۵۰۵۴ نفر؛
هلمند: ۱۸۶۴۱نفر؛
هرات: ۵۷۳۵۸ نفر،
جوزجان: ۱۸۲۱۵ نفر؛
کابل: ۴۰۴۸۰۸ نفر؛
کندهار: ۲۵۱۵۳ نفر؛
کاپیسا: ۱۰۱۴۰ نفر؛
کندوز: تیلفون‌ ها قطع است؛
خوست: ۵۰۵۴۹ نفر؛
لغمان: ۱۳۷۳۶ نفر؛
لوگر: ۲۷۸۴ نفر؛
میدان وردک: ۴۷۸۳ نفر؛
ننگرهار: ۲۲۸۱۳ نفر؛
نیمروز: ۳۷۰۵ نفر؛
نورستان: ۷۷۳۶ نفر؛
پکتیکا: ۳۰۶۸ نفر؛
پکتیا: ۱۱۷۶۱نفر؛
پنجشیر: ‌۱۰۱۴۳
پروان‌: ۱۴ ۲۰۸ نفر؛
سمنگان: ۱۵۵۳۹ نفر؛
سرپل: ۱۵۰۴۰ نفر؛
ارزگان: ۴۳۶ نفر؛
‌کنر: ۳۹۹۸ نفر.

این ارقام ارائه شده به حساب هر ولایت از کسانی است که یا زیر مجموعه نظام برده منش بوده و یا هم جیره خواران اربابان و دلالان، و یا هم دزدان، سران خودفروخته و مرتجع اقوام و... که هر یک شان با اخذ پول و رشوت  و یا دریافت وعدۀ سرخرمن، همراه با پایدوان هر کاندید معین  به پای صندوق های جعل رفتند.
آری مردم هوشیار و آگاه افغانستان این بار نشان دادند که عدم شرکت هوشمندانه و هدفمندانۀ شان در انتخابات (نه، بلکه انتصابات) یک تصمیم جمعی مبارزه جویانه علیه حضور اشغالگران و برای برانداختن نظام پوشالی ساختۀ آنان بوده است. کافۀ ملت با درک ما این بار درست به ماهیت انتخابات کذائی استعمارگران و عُمال پلید شان پی بردند و با نرفتن به پای صندوق های جعل و ریا؛ طبق اصل دمو‌کراسی، آگاهانه و خردمندانه ارادۀ آزاد و زنجیرگسل جمعی خود را در برابر خواست اسارتبار امپریالیسم اشغالگر و ارتجاع پوشالی همدست و همسرشت آن، در دفاع از آزادی ملی و حق تعیین سرنوشت جمعی شان ثمثیل کردند. مردم آزادۀ ما این بار دانستند که گرفتار نشدن در دام گستردۀ اشغالگران، در چاه خرافات و اختلافات و خودخواهی های دزدان، غارتگران و جلادان نظام مزدور و برونرفت از جنگ تحمیلی تباهی آفرین کنونی، خونریزی و ناامنی فراگیر در کشور اشغالی، فقط در گرو انتخاب آگاهانۀ مردم و اتحاد و همرزمی آنان است. مردم ما این بار نشان دادند که اگر اراده کنند، اتخاذ چنین تصمیم و انتخاب و عملکرد آگاهانه و متحدانه در راه نجات کشور و رهائی ملی و احتماعی خویش، در ید توانای آنان است.
روز ششم میزان توده های مصمم و منزجر از اشغالگران و مزدوران دولتی شان، از دل صبح تا ساعت پنج شام صف های رأی دهی را خالی گذاشتند و بدین وسیله صبح امید را با عدم حضور شان به ملت ستمدیده به ارمغان آورده و آن را به شام تار ناامیدی و غم به دشمنان عمدۀ بیرونی و درونی خلق و کشور ما مبدل کردند.
باید به بیداری این مردم شجاع، آزاده و نترس افتخار کرد.

جاوید باد همبستگی مبارزاتی خلق ما علیه امپریالیسم و ارتجاع!