ارمــــــان
۲۰ جون ۲۰۲۰




خــورشیــد نــمـــی مــیــرد

 

می روید از خـــورشید

               باز خورشید

        می تابد از خون شما

                      امید – امید

          می تپد در رگ های ما

                            آتش، آتش

                      تا پر کشد سرکش

                            بگذار بیاویزند

                       خورشید به چوب دار

                           صد بار هزاران بار

                              خورشید نمی میرد

              حتا اگرش صد بار از دار بیاویزند

                             تا که راه ما سرخ است                                  

                               تا که قلب ما گرم است،

                                      زنده است درون ما

                                         خورشید نمی میرد.

                                          «سیامک مؤید زاده»

درست چهل سال قبل در چنین روزی، آفتاب زندگی مشعلدار نامدار خلق افغانستان توسط جلادان سوسیال امپریالسم به کسوف جاودانگی پیوست که در راه منافع مردم و آزادی کشورش از سیطرۀ سوسیال امپریالیسم، قهرمانانه رزمید و تا ابد ماندگار شد. این پیشتاز آگاه راه رهائی ستمکشان میهن، رهگشائی و استواری، جانفشانی و از خودگذشتگی و سنت عالی انقلابیی را برای نسل های بعدی به میراث گذاشه و ارادۀ رزمجویانۀ مردمی به پاخاسته را در جاده پر تلاطم آزادی تمثیل و تقویت کرد.
امروز ۱۸ جوزا مصادف با چهلمین سال جاودانگی شخصیت بی بدیل کشور، بنیانگذار و رهبر برجسته "ساما" و مشعلدار پیکار انقلابی خلق ستمدیدۀ کشور ما، توسط جلادان و میهن فروشان "خلقی- پرچمی" است. این جلادان و ارباب استعمارگر شان با منطق پوچ اعدام مجید، به غلط می پنداشتند که با به زیر کشیدن آفتاب زندگی مجید، خواهند توانست تابش اشعۀ طلائی خورشید حقیقت آزادی زحمتکشان بر این خطه را مانع شده و خلقی سرگردان را بی رهنما و یار و یاور در تیرگی ظلمت استعماری ــ ارتجاعی اسیر و منقاد خویش سازند. با این منطق، این شیادان تاریخ و جلادان زمانه با اعدام این حماسی ترین فرزند انقلابی خلق ما و گسترانیدن ابرهای تیرۀ استعماری ــ ارتجاعی به رخ خورشید زحمتکشان، عالمی را در کوتاه مدت به زیر سیطرۀ ظلمتبار استعمار ــ ارتجاع برده و ملت راست قامتی را به ماتم بزرگ نشانیده  و خود و اربابان روسی شان، بر جنایات قبلی خود افزودند.
مجید  بزرگ به مثابۀ "روح سرکش انقلاب" و وجدان بیدار این ملت و این خلق مظلوم، تمام ارزش های پسندیده ملت شیفتۀ آزادی را در شخصیت خود پرورده و آن را با خصال انقلابی "انسان فردا" عجین ساخته بود. سراسر عمر پربار زنده یاد مجید در ستیز با جباران نظام های حاکم و مبارزه برای بیداری، به پا خاستن و بسیج ستمدیدگان میهنش گذشت. در این رهنوردی، مجید به حق طلایه دار پویۀ حماسی عصر خود در کشورش شد و راه رزم ستمدیدگان را با خون گلرنگش ترسیم کرده و به راهیان و آیندگان گذاشت. هر چند آفتاب زندگی مجید زود تر غروب کرد، ولی خورشید جهانتاب اندیشه و آرمان وی فراراه نبردی که او آغازگرش بود، نامیراست و همچنان اشعۀ زرینش را می تاباند و مسیرت پر از خم و پیچ راهیان انقلاب و آزادی را روشنائی می بخشد. راهی را که این طلایه دار آزادی محکومان با گام های متینش پیمود، بنا بر ضرورت تاریخی تا محو ستم و استثمار، جنگ و اشغالگری، امپریالیسم و ارتجاع؛ کماکان رهروان راستین و استوار بی شماری خواهد داشت.
بی شک حین رهنوردی در این جادۀ ناهموار و دشوارگذر، اگر رزمندگانی را دشمن از صف خلق برباید و یا رهروانی از پا بمانند و بنا بر هر دلیلی نتوانند قافله را همراهی کنند، رزمندگان و رهروان تازه نفس و جوانان با انرژی بیشتری، به کاروان پیوسته و جای خالی رفتگان و از کاروان مانده ها را پر می کنند و این کاروان بنا بر نیاز مبارزه، به پیش می تازد.
مجید و پیامبران این اندیشه پس از وی، در ظلمانی ترین لحظات، دل انگیز ترین نوا ها و آرمانگرایانه ترین و امیدبخش ترین پیام ها را برای مشتاقان آزادی و انقلاب کشور از عمق وجود سروده و سر داده اند که سرود رزم پیام آوران و گامزنان امروز و فردا در مسیر خط خونرنگ ترسیم شده به سوی شفق سرخ فرداست. این اندیشه درفشی است در دستان توانای آنانی که شریط اجتماعی ــ اقتصادی جامعه، ستمگری ستمگران و ستمکشی ستمکشان، بنا بر ضرورت و رسالت تاریخی، آن ها را در پیشاپیش صف طویل ستمدیدگان و استثمارشدگان به رهنوردی و همآوردی فرامی خواند.
شایان تذکر است که همۀ رزمندگان جانباز و جانباختۀ متعلق به هر یکی از گروه ها و گردان های جنبش انقلابی و آزادیبخش کشور با نام تشکیلاتی شان هویت می یابند و نام و کارنامۀ هر یکی متعلق به تشکل مربوطۀ است، اما همۀ این ارجمندان، علاوه از تعلق در تشکل های معین، فرزندان زحمتکشان این سرزمین بوده و در راه آزادی کشور و رهائی تاریخی زحمتکشان تحت ستم و استثمار جانبازی کرده و یا با آن آرمان جان باخته اند.
تجلیل شایستۀ جمعی از تمامی جانبازان و جانباختگان راه رهائی مردم فقط با غلبه به وضعیت ابتر کنونی  و برداشتن گام های بلند در راستای اتحاد و همسوئی مبارزاتی و در نهایت زمینه سازی برای حرکت در راستای وحدت همه جانبۀ نیرو های انقلابی در مبارزۀ جاری امروز و فردا علیه امپریالیسم، ارتجاع و انحراف، میسر است. در آن صورت قاطبۀ توده  های زحمتکش خلق همراه با ظرفیت های یکدست انقلابی و رهائیبخش کشور ما می توانند  از کلیه جانبازان و جانباختگان راه آزادی و انقلابی کشور ما ــ از فرزندان جان نثار شان ــ تجلیل و تکریم کرده و بزرگداشت باشکوه به عمل آورند. این مأمولی است که دَین مبارزه و تلاش جمعی در راه رسیدن به آن، بدون استثناء بر دوش همۀ انقلابیون و آزادیخواهان این میهن سنگینی می کند.

گرامی باد یاد و خاطرات پرفروغ مجید و یارانش!

تا ستم و ستمگر است، مشعل تابان مبارزاتی مجید و همرزمانش، فروزان خواهد ماند!

مرگ بر امپریالیسم و کلیه جلادان و میهن فروشان خلقی- پرچمی ــ اخوانی و...!