پـــویـــان
۰۸ جون ۲۰۲۰



هـژدهـم جـوزا، روز تجـدید میثاق با مجـید و رفتگان راه آزادی است!

تاریخ خونین جنبش آزادیبخش مردم افغانستان مسیر طولانی پر از فراز و نشیبی را طی کرده است. کشور در خون شناور ما رنگین از خون انسان زحمتکش، آزادیخواه و آزاد مردان و آزاد زنانی چون مجید ها، رهبرها، سرمد ها، یاری ها، لهیب ها، رستاخیز ها، طغیان ها، مینا ها، ناهید ها و... است. خشت خشت این بنای شکوهمند با گوشت و خون رزمجویان این سرزمین اِعمار شده است .
چهل سال از جانباختن بنیانگذار و رهبر سازمان آزدیبخش مردم افغانستان می گذرد. طی این مدت در دو مقطع از اشغال کشور ما تو‌سط سوسیال امپریالسم دیروزی و امپریالیسم جنایت گستر امروزی، هست و بود کشور به یغما رفته و به قتل، غارت و نسل کشی میلیونی از هموطنان ما منجر شده است. طی این چهار دهۀ خونبار، اشغالگران در دو نوبت  درنده ترین، اراذل و وحشی ترین اوباش جانی و دزد را با زور سلاح بر مقدرات ستمکشان کشور ما تا همین اکنون مسلط ساخته ه اند.
سازمان ازادیبخش مردم افغانستان (ساما) بنا بر خصلت مبارازتی انقلابی اش از بدو تأسیس رسالت سنگین و تاریخی خود را بر بنیاد سدید ایدئو‌لوژیک ــ سیاسی پیشرو و آرمان پرافتخاررهبران متـفکـر و جانبازش به دوش داشته و با حمل درفش مبارزاتی مجید "یا مرگ یا آزادی"، استوارانه راه نبرد رهائیبخش و طبقاتی را پیموده و ادامه داده است. این سازمان علاوه از نبرد با اشغالگران و ایادی میهن فروش و جلاد صفت شان، دو بار به مصاف انحراف از مسیر آزادی و منحرفان از راه مجید در عرصه های فکری، سیاسی و تشکیلاتی نیز رفته است.
سازمانی که خشت اولش به دست معمار توانائی چون مجید راست و محکم گذاشته شده است، مصمم است تا رفع هر گونه ستم، تجاوز، بهره کشی و فرو ریختن آخرین لانۀ ددمنشان و نظام پوشالی از مبارزه دست برندارد. راهیان راه «مجید» و ادامه دهندگان خط فکری « مجید و رهبر» در رهبری و صفوف منزۀ سازمان ازادیبخش مردم افغانستان (ساما ) پس از هر انحراف، دوری گزینی و از پای ماندن عده ئی نیمه راه بنا به هر دلیلی؛ دو باره منسجم و رزمجو تر از پیش با جراحی غدۀ سرطانی، تجرید و خط  فاصل کشیدن با انحراف، منحرفان، مسخ شدگان و عزلت گزینان؛ کماکان بر پایۀ تعهد به خط فکری ــ سیاسی مجید، استوار و گامزن در راه تحقق آرمان مجید « جامعه فارغ از ستم ملی و طبقاتی » این مسیر مبارزۀ طولانی را تا رسیدن به پیروزی، خواهند پیمود. شایان ذکر است که او‌راق و اسناد تاریخی این سازمان چه از کارنامه مبارزاتی علیه دشمنان خلق ما و چه از برخورد و طرد تسلیم طلبان و مسخ شدگان منحرف از خط مجید، در دفتر ایام و در دل فرد فرد مبارزان سامائی محفوظ است.
آری تاریخ چهل و یک سال مبارزات حماسی رزمجویان سازمان آزادیبخش مردم افغانستان که پیوسته با خون و آتش همراه بوده است، یادگار ماندگاری از خون هزاران لاله های پر پر شدۀ سازمان آزادیبخش مردم افغانستان است .
بناءً، هژدهم جوزا روز بزرگداشت و یاددهانی از کارنامه های حماسی و خاطرات تابناک زنده یادان "مجید و رهبر" و سائر بنیانگذاران، طلایه داران و جانبازان راست قامت "سامائی"  و در عین حال، روز تجدید تعهد و اعلام وفاداری همیشگی در نظر و عمل با راه، ارثیه و آرمان آنان است. کارنامۀ درخشان مبارزاتی بزرگان راه انقلاب و آزادیخواهی در صف ساما و بیرون از آن مشعل فروزانی است فراراه کاروان مبارزاتی ادامه دهندگان ساما و سائر انقلابیون و آزادیخواهان میهن در زنجیر ما و الگوی آن ها سرمشق آموزنده ایست برای رهائی خلق ستمکش افغانستان از راه یک انقلاب ملی و دموکراتیک تیپ نوین و گذار به جامعۀ مترقی  بدون ستم و استثمار طبقاتی فردا. در این راه طولانی، رهروان راه آزادی با کار و پیکار انقلابی در پرتو اندیشۀ پیشرو عصر، درفش جنبش آزادی و انقلابی مردم افغانستان را برافراشته نگه خواهند داشت.
طی چندین نسل، رهبران و مبارزان جانباز راه آزادی برای رهائی کشور اسیر و مردم تحت ستم خود با مبارزات خستگی ناپذیر بی مانندی، سر های شان را قربان کردند و با به جان خریدن تبعید، شکنجه، زندان، به توپ پراندن، اعدام و هزار و یک رنج و مصیبت دیگر؛ در برابر سلطه و مظالم نظام های ستمشاهی و جلادان لاشخوار "خلق و پرچم" و متجاوزان سوسیال امپریالیست روسی و جلادان اخوانی دست پروردۀ امپریالیست های غربی و ارتجاع منطقه گوهر ناب زندگی شان را وقف نجات خلق اسیر و تحت ستم افغانستان و کمک به سائر ستمکشان جهان کرده و درفش آزادی و آزدگی و تسلسل مبارزه را توأم با فرود و فراز های متعدد، تا پای جان برافراسته نگه داشته اند.  حال بر ماست که با تعهد در پیشگاه این زندگان جاوید، پیشکسوتان، پیشتازان و ادامه دهندگان جنبش آزادیبخش مردم افغانستان، آمادۀ سربازی در راه رسیدن به یک جامعه مرفه و مترقی بدون استعمار، ارتجاع، ستم و استثمار بوده و در پی تحقق این  آرمان گرامی، مبارزه را در راه رسیدن به  پیروزی ادامه داده و در صورت تحقق نیافتن آن در زندگی ما، آن را به دست رزم آوران نسل پس از خود بسپاریم .
آری هژدهم جوزا به شهادت تاریخ، خون مجید و هزاران مبارز راه آزادی انسان های ستمکش این خاک بیگانه ستیز و آزادمنش را گلگون کرده است. جنبش ازادیبخش مردم افغانستان و رهروان راه مجید، میراث دار و پرچمدار رزم ادامه یافتۀ جانبازان، رهبران و قهرمانان به خون خفته اش، مصمم و استوار آمده قربانی در راه آرمان مجید است. این کاروان پیشرونده تا دفع و طرد تجاوز امپریالیست های جنایتگستر ضد بشریت و طبعیت و هر گونه ستم و احجاف بر خلق های ستمدیده و اسیر خود، این پیکار آزادی را والاترین هدف و آرمان خود می داند و همه ساله با تجلیل از هژدهم جوزا روز خون و آتش، روز جانباختن رهبر محبوب سازمان ازادیبخش مردم افغانستان مجید که به دست دژخیمان "خلق و پرچم" و قشون متجاوز سوسیال امپریالیسم اشغالگر روس در سال ۱۳۵۹ش با سائر همرزمانش جاودانه شد، با تجدید میثاق و تعهد به ره پیمودن در مسیرت راه پر افتخارشان، چون دژی استوار و تسخیر ناپذیر برای درهم کوبیدن دشمنان غدار مردم ستمدیدۀ افغانستان "امپریالیسم اشغالگر و ارتجاع بومی متحد شان" ایستاده بوده و خواهند بود .

نگاهی به فروکش سال های اخیر و تبعات زیانبار آن برای "ساما" و مردم افغانستان:
در فوق مختصراً  از تجرید شدن طیف های مختلف تسلیم طلبان که عامل صدمات جبران ناپذیر بر پیکر جنبش آزادی بخش مردم افغانستان شده اند، تذکر به عمل آمده که به آن بسنده می کنیم. امید روشنگر واقع گردد. حال می پردازیم به جوانب و زوایائی از صدمات چهار دهۀ اخیر در بستر جنبش ازادیبخش مردم افغانستان.
۱ــ تاريخ زدگان بى خرد و بى آزرم "خلق  و پرچم"، این جلادان تشنه به خون خلق و ارباب خون آشام روسی آنان،  نه تنها دست به قتل عام خلق بى گناه افغانستان زدند و با بم های ناپالم و غرش بم افگن ها، روستا های کشور ما را از زحمتکشان تهی ساختند، بلکه براى تباهى افغانستان به عنوان یک کشور، خود را مجهز ساخته بودند. آن آدمکشان رهبران پیشتاز عصر، فرزندان  دلير، رادمردان، زنان مبارز، جوانان روشن ضمير، انديشمندان، استادان، محصلان، متعلمان وخرد ورزانی اعم از پير و جوان، از زنان و مردان این وطن را كه براى يك افغانستان مترقی آزاد، آباد  و سربلند و فارغ از هر نوع ستم، استعمار و استثمار مى انديشيدند و می رزمیدند؛ جوقه جوقه تيرباران و با بى رحمى تمام در كشتارگاه هاى جهنمى شان، در پولیگون ها و سیه چال ها سر به نيست كردند. آن ها همه به جاودانگى پيوستند. یاد شان گرامی و راه شان پررهرو باد!
۲ــ بحران مزمنی که امروز و فردای دو نسل از جوانان و نوجوانان آینده ساز میهن رنجدیدۀ ما را ربوده است،  نتیجۀ تجاوز قدرت های امپریالیستی و جنایت های بی ‌وقفهْ چهار دههٔ خونبار، قتل و غارت با همۀ روان ‌پریشی‌هائی است که مزدوران "خلق و پرچم" و باند های اجیر و جنایتکار ارتجاع اسلامی مثل مجاهد، طالب، داعش به اصافۀ تکنوکرات های دزد و غارتگر به دستور استعمار بر سر این کشور و مردم آن آورده اند. این چهار دهه جنگ، کشتار و تاراجگری، ضمن ربودن بهترین فرزندان این مرز بوم، چنان در میان خلق ستمدیدۀ ما ترس، وحشت، بی تفاوتی و... را تقویت کرده است که برای رفع عوارض آن به رهبرانی چون مجید ها، یاری ها، رهبر ها، عبدالرحمن محمودی ها، رستاخیز ها و... نیاز است. فقدان این نیرو های انقلابی و آزادیخواه که خون سرخ شان به دست جلادان "خلق و پرچم" برای رهائی خلق ستمکش افغانستان ریخته شده است، بدون شک کوهی از مشکلات و رنجی طاقت فرسا را به مدت طولانی بر دوش فرزندان صالح وطن و سامای مجید به جا گذاشته است.
با آنهم، تاریخ در این مورد نازا نیست، دیر یا زود این خلای ناشی از شخصیت های تأثیر گذار را پر خواهد کرد و بی درنگ مسیرش را می پیماید. نیروی ها انقلابی و پیشتاز با کلیه رهروان راه آزادی کشور با گذار از آزمون زمان، به پیش می تازند. این  ضرورت تاریخی است که قافله سالارانی از سِنِخ مجید ها را از دامان توده های خلق آفریده و پرورش می دهد، قافله سالاران نهیب حرکت می زنند و کاروان به راه می افتد و توده های میلیونی محنت و کار به مثابۀ لشکر این کاروان پیشتاز از این ورطۀ هلاکت به سوی به سرمنزل مقصود ــ فردای فارغ از ستم ملی و طبقاتی ــ ره می پیمایند و روزی به منزل می رسند.
۳ آسیب های ناشی از تجاوز، حضور، مداخلات مکرر مستقیم اشغالگران در سرنوشت خلق ما همراه با آتشی که به دست امپریالیسم جهانخوار این دشمن آزادی، انسان و طبیعت در وطن ما افروخته شده است، باید و شاید صفوف جنبش رهائیبخش خلق افغانستان علیه این جنایتگستران اشغالگر و دار و دسته های آدمکشان بومی شان را بیشتر از گذشته فشرده تر می ساخت. انتظار می رفت تا قاطبۀ خلق افغانستان با سلاح رزم و با قوت و نیروی خلاق سربازان متعهد و همبستگی با سائر جنبش های انقلابی در این فرست به دست آمده در میدان های نبرد رهائی از اسارت امپریالیسم اشغالگر و عُمال پلیدش به پا می ایستادند، که متأسفانه بنا بر دلائل متعددی تا هنوز چنین نشده است.
فشار توانفرسای امپریالیست های متجاوز و غارتگر امریکا ــ ناتو در کنار جنگ اشغالگرانه، در پوشش انتخابات بی معنی تقلبی توأم با سیاست کشدار و مریز در مورد اعلام نتایج آن در کشور دربند ما، سر دادن عربده های صلح، اعزام جاسوسان و نمایندهگان خاص، صحنه سازی های فرینندۀ صلح همزمان با تشدید آتش جنگ خانمان سوز مستقیم و نیابتی و کشتار توسط گروه های خودساخته و پرداختۀ امپریالیسم امریکا ــ طالب و داعش ــ ، چند پارچه نگه داشتن چاکران و وطن فروشان نظام پوشالی جهادی ــ کمپرادوری، تشدید فزایندۀ بیکاری، فقر و احتیاج و هزار و یک مصیبت دیگر... همه در زمرۀ جنایت ها و دسائس امپریالیست های غدار امریکا ــ ناتو و ارتجاع کشور است که سرنوشت حال و آیندۀ مردم مظلوم و اسیر ما را از آن ها گرفته است.
ما می دانیم که خلق افغانستان تا کنون بدون رهبری سالم و تشکل زبده و پیشتاز انقلابی، با قربانی های غیرلازم بار سنگین مصائب این همه تجاوزات را به دوش کشیده اند و خو‌اهند کشید. در شرایط کنونی، ستم و جنایت اشغالگران و ایادی بومی شان کماکان در کشور مستعمرۀ ما بیداد می کند. کلیه سکانداران مبارز و انقلابی، نهاد های آزادیخواه، رزمندگان و ادامه دهندکان سازمان آزادیبخش مردم افغانستان (ساما) در قبال این همه قربانی های خلق بی دفاع افغانستان مسؤولیت تاریخی دارند. بیائید قبل از این که دیر شود و قلب های مردم تان تهی از امید به کارزار انقلابی و نجاتبخش تان گردد، مجید گونه در امر پیشبرد مبارزه نه در حرف، بل در عمل تا رسیدن به قله های آزادی به خواست مردم رنجدیدۀ خود با کوتاه کردن دست متجاوزان، سوداگران و وطن فروشان اخوانی ــ دلالی؛ رسالت میهنی و انقلابی خویش را انجام دهیم.
با پرداختن به این مهم است که می توانیم تعهد خویش را در حرف و عمل به اندیشه و آرمان پیشتازان راه جامۀ عمل پوشانیده، آز آنان تجلیل درخور به عمل آورده و جایگاه خویش را در قلب مردم ستمکش خود دو باره به دست آورده و برای نسل های آیندۀ زحمتکشان کشور گرامی ما مجیدوار الگو شویم.

زنده و جاوید باد نام و آرمان انقلابی مجید!

مرگ و نفرین بر قاتلان خلق پابرهنۀ افغانستان و رهبران و رزمندگان شان!