گــزارشـگــر خــروش رعــد
۲۵ جولای ۲۰۱۸
آوارگی غیرنظامیان در درگیری مزدوران داعشی و طالبی در جوزجان
در ادامۀ کشتار غیرنظامیان افغان در پکتیا، ننگرهار و قندوز توسط اشغالگران امریکائی، نظامیان دولت مزدور کابل و مزدوران فاشیست طالبان؛ این بار غیرنظامیان جوزجان در آتش متفاطع جانوران طالبی و داعشی گیر افتادند.
طبق خبر های رسیده از ولسوالی درزاب ولایت جوزجان، طی دو هفتۀ اخیر درگیری های نظامی خونینی بین جنایتکاران و مزدوران طالب و داعش در ساحات مختلف آن ولسوالی روی داده است. درگیری های ویرانگری که دو طرف این جنگ جنایتکارانه طی آن با کاربرد سلاح های سبک و سنگین علیه مواضع همدگر، علاوه از حدود ۳۰۰ کشته و زخمی از ملیشه ها و مزدوران جنایت پیشۀ دو سوی این جنگ خونین؛ منجر به فرار و بی جا ساختنن اجباری روستائیان و اهالی ساحات جنگی به صورت دسته جمعی و زیر و رو شدن ابعاد زندگی آنان شده است. از کشته یا زخمی شدن اهالی غیرنظامی منطقه تا هنوز گزارشی در دست نیست. وقوع این جنگ ویرانگر در روستا ها و سنگر بندی در محلات رهایشی علاوه از ناگزیر ساختن اهالی غیرنظامی به ترک منازل و ده و دیار شان، منجر به ایجاد خسارات مالی هنگفتی به منازل، ملکیت ها و سائر دارائی های غیرنظامیان شده که میزان و ابعاد آن تا حالا مشخص نشده است.
هر گونه آسیب رسانیدن طرف های جنگی به زندگی و دارائی های غیرنظامیان، سنگر بندی میان خانه های مردم و کشتار افراد ملکی، در قوانین پذیرفته شدۀ بین المللی، "جنایت جنگی" توصیف شده است. چهل سال تمام است که مردم بی دفاع و در مجموع توده های ستمدیدۀ خلق ما قربانییان مستقیم جنایت جلادان "خلق و پرچم"، سوسیال امپرالیسم جنایتکار روس، مزدوران جلاد پیشۀ اخوان تنظیمی ــ طالبی و اخیراً داعشی و امپریالیست های جنایتگستر، اشغالگر، قاتل و ویرانگر امریکائی و ناتوئی بوده اند. در حالی که همه روزه قربانیان تازه ای از میان غیرنظامیان و به ویژه توده های ضربت پذیر خلق به شمار قربانیان این نیرو ها و دسته های جنایتکار افزوده می شود و به موازات آن، طومار جنایات جنگی آنان طویل تر شده می رود، ولی پایانی نه برای ختم جنایت و نه برای مصائب مردم مظلوم ما متصور است.
توده های ستمکش خلق از میان کلیه اقوام و ملیت های کشور ما به رغم اِعمال استثمار و ستم چند لایه علیه آنان توسط امپریالیسم و ارتجاع، بنا به فقدان آگاهی و انسجام طبقاتی و در نتیجۀ نفاق افکنی استعمار و مزدوران قومی ــ مذهبی اش؛ متفرق بوده و به گونه ای در کنار ستمکار و نگهدار ستمکار بوده اند. تا توده های خلق بیدار و منسجم نشوند و تحت هدایت اندیشه های زنجیر گُسل، درفش مبارزه علیه امپریالیسم اشغالگر و ارتجاع متحد آن را نیافرازند و سرنوشت خود را به دست خود رقم نزنند، وضع به همین منوال مانده و در موقعیت ستمکشی توده ها تغییری رونما نشده و وضع زندگی توده های خلق وخامت بیشتری کسب خواهد کرد.