همکار خـبـری خـروش رعـد
۱۹ جون ۲۰۱۷
(۲۵)خــبــر هــای افـغـانـستـان
خــبــر و نــظــر
۱) ۲۱ جوزای ۱۳۹۶ش: یک عسکر ۳۲ ساله دولت مستعمراتی از باشندگان ولایت سرپل به دلیل آنچه که "برخورد خشونت آمیز خانمش با وی و تمایل خانمش به گرفتن طلاق"بعد از شش ماه ازدواج عنوان شده، در پیشروی قوماندانی امنیۀ ولایت هرات خود را آتش زد .
امپریالیست های اشغالگر امریکائی و ناتوئی و دولت مستعمراتی از یک جانب از آوان قدوم نامیمون شان در افغانستان در گسترش عمدی فقر، بیکاری، گرسنگی و فلاکت مردم نقش اساسی داشته اند و از جانب دیگر برای تداوم قدرت استعماری و حکومت پوشالی خود با تبلیغات نمادی، نهاد های استعماری و مستعمراتی چندی را اغواگرانه بابت ایجاد انارشی، اغوا و مصروف سازی خانواده ها به نام آزادی زن، حقوق بشر... شعارگونه و کاذبانه به راه انداخته اند. این برنامه ها و شعار های مخرب تا حدودی شیرازه های درون فامیلی عده ئی مردم ناآگاه را آسیب پذیر ساخته است. این مسائل و کشیدگی ها مزید بر مشکل اساسی فقر و بیکاری مزمن و فراگیر تحمیلی، باعث از هم پاشیدن بعضی از خانواده ها گردیده است.
۲) ۲۴ جوزای ۱۳۹۶ش: در اثر یک حملۀ انتحاری گروه طالبان شاخۀ ملا عبدالرسول بالای گروه طلبان ملا هبت الله در منطقۀ مالگیر ولسوالی گرشک ولایت هلمندُ ۵ تن از طالبان طرفدار هبت الله کشته و ۴ تن دیگر آن ها زخم برداشتند.
جنګ قدرت و تصفیه های خونبار درونی مشخصۀ تمام نیرو های ارتجاعی و مزدور بیگانه است. مردم ما به یاد دارند که طی چهار دهه از کودتای ۷ثور مزدوران روس تا امروز مرتجین و نوکران تشنۀ قدرت با هم در جنگ و ستیز بوده اند. دوران حاکمیت کودتائی مزدوران "خلقی و پرچمی" روس متجاوز؛ علاوه از جنایت و خیانت در حق مردم و کشور، در تصفیه های خونین درونی گذشت. باندیست های اخوانی جهادی در افغانستان چنان شیفتۀ قدرت بودند که در اوج آدمکشی و جنایات بی حساب شان برای قدرت و به دستور بیگانگان مغرض و متجاوز، کابل ویران و ۷۵۰۰۰ کابلی قصابی شدند. گروه مزدور طالبان نیز از این قاعده مستثنی نیست. این گروه عقب افتاده ترین گله های انسانی را شامل است که بوئی از انسانیت و افغانیت نبرده اند. این پاده وحشی حد اقل یکبار به خود نمی اندیشند که جنایت پیشگی، وطن فروشی، جنایت، انتحار، انفجار، ... در برابر مردم بی نوا و بی دفاع و مام وطن دشنام به آدمیت است. تا کی به عمر ننگین در غلظت مزدوری، در اوج جنایت، غارت دارائی های عامه و شخصی، نابودی سرمایه های مادی و معنوی کشور، پامال کردن آبرو، عزت و شرافت مردم و ده ها جنایت دیگر زندگی می کنند؟
۳) ۲۵جوزای ۱۳۹۶ ش: به ساعت ۹ شب حملۀ دو فرد انتحاری آدمکشان داعشی بالای مسجدالزهرا در ساحۀ دشت برچی مربوط غرب شهر کابل در حین اداء نماز تراویح صورت گرفت. در نتیجۀ آن به تعداد ۵ نماز گزار به شمول یک افسر پولیس دولت مزدور کشته و ۶ تن دیگر آن ها زخم برداشتند. مسجد مربوط به اهل تشیع افغانستان بود که خسارات هنگفتی به مسجد و خانه های همجوار آن نیز وارد گردیده است.
امپریالیست های اشغالگر امریکائی و ناتوئی با استفاده از دهاره های ارتجاع بدنام اخوانی جهادی، طالبی داعشی، التحریر و عده ئی از جواسیس معلوم الحال سران دولت مستعمراتی (ستون پنجم ) حملات مرگبار انتحاری، انفجاری، ترور و اختطاف را بالای مردم بی دفاع ما در شهر و روستا انجام می دهند. امپریالیست های متجاوز و دول مرتجع همسوی آنان همواره با راه انداختن جنگ و منازعات قومی، مذهبی، گروهی، سمتی و غیره حیل و شیوه های نفاق افکنی، در بین مردم ما تفرقه را دامن زده اند.
۴) ۲۷ جوزای ۱۳۹۶ش: طبق خبر بی بی سی، اشغالگران آمریکائی در افغانستان گفته اند که در تیراندازی یک سرباز افغان در قول اردوی ۲۰۹ شاهین واقع ولایت بلخ، دست کم ۷ هفت نظامی زورگوی مربوط به نیرو های اشغالگر آمریکائی زخمی شده اند . تلویزون آریانا در خبر ساعت ده شب گذشته از کشته شدن دو نظامی اشغالگر و تعدادی زخمی در این حادثه خبر داد.
عساکر وحشی اشغالگران امریکائی و ناتوئی برای سرکوب مردم و شکستن غرور و ارادۀ آنان، در شهر و روستا قصدأ قساوت می کنند و جنایت می آفرینند.
در پاسخ به این جنایات متکرر اشغالگران، در جریان ۱۶ سال اشغال افغانستان توسط نیرو های اشغالگر و متجاوز امریکا و ناتو، حملات سربازان و افسران افغان بالای نیرو های متکبر و قلدر اشغالگر عمدتاً امریکائی، که به "حملات سبز علیه آبی" معروف شده است ، به پاشنۀ آشیل و مشکل جدی برای نیرو های اشغالگر مستقر در افغانستان تبدیل شده است .
این ضربه پذیری نیرو های متجاوز تا آخرین روز باقی خواهد ماند و علاجی ندارد. عساکر اشغالگر امریکائی و ناتوئی در جریان عملیات سرکوب گرانه خود، در شهر ها و روستا های افغانستان آنقدر دست به جنایت شنیع می زنند که وجدان خفتۀ عساکر دولت مستعمراتی را چنان بیدار می کند که در برابر جنایتکاران امریکائی متکبر از سلاح دست داشتۀ خود کار بگیرند. این ایستادگی سربازان افغان، زادۀ نفرت عمومی از اشغالگران است.
این حرکت ها حاکی از آنند که همه سربازان و نظامیان اردو و پولیس دولت مزدور کابل در رده های پائین، مثل غنی ــ عبدالله و امثال این دو خائن ملی، وجدان باخته نیستند و حین مشاهدۀ جنایت و مقابله با تکبر استعماری سپاهیان متجاوز، وجدان خفتۀ برخی از این سربازان و افسران بیدار شده و گردنکشان اشغالگر را به سزای اعمال شان می رسانند. هرچند که ممکن از این نفرت و اعتراض عمومی، نیرو های مزدوری مثل طالبان و داعشیان استفاده ببرند، ولی با آنهم، نفس وجود نفرت نسبت به استعمارگران و ایادی آنان، در بین مردم و حتی سربازان دولت مزدور امر خوبی است.
مجازات سربازان اشغالگر امریکائی در بلخ باستان در حالی به دست سرباز افغان انجام شد که در عین روز نظامیان نیروی دریائی امریکا بهای توسعه طلبی و ماجراجوئی نظامی دولت جنگ افروز محافظه کار امریکا(ژاندارم جهانی) را در منطقۀ شرق دور و اوقیانوسیه پرداختند. در همین روز ۷ نظامی نیروی دریائی امریکا در یک سانحۀ دریائی به اثر برخورد یک کشتی باربری بزرگ به کشتی جنگی "فیتزجرالد" امریکا در سواحل جاپان، کشته شده و تعدادی نیز زخمی شدند و به وسیلۀ نظامی شان نیز آسیب جدی رسیده است.
۵) ۲۷ جوزای ۱۳۹۶ش: در حالی که تضاد و تنش بر سر قدرت میان دو جناح ارتجاعی مزدوران اشغالګران در دولت مستعمراتی غنی ــ عبدالله، پس از حوادث هفته های خونین گذشته و صف آرائی و تحرکات متقابل دو جناح مزدوران، بر سر جایش باقی است، غنی خط قرمز نشان داده و گفته است که:" انسداد راه ها و ایجاد مزاحمت از سوی معترضان در کابل قابل قبول نیست." و " موجودیت خیمه ها مشکلات فراوانی را برای مردم به وجود آورده است و باید به این مشکل نقطۀ پایان گذاشته شود."
قابل تذکر است که در نقل قول بالا، منظور غنی این پوشالی ستمکار از " مشکلات مردم"، مشکل امنیتی برای نیرو های اشغالگر، جواسیس و جاسوسخانه های آنان از ناحیۀ برپائی خیمۀ تحصن در نزدیکی ارگ پوشالیان است، نه مردم. غنی می داند که طی این 16 سال احداث دیوار ها و موانع کانکریتی در مسیر و کنار جاده ها توسط اشغالگران و دولت مزدور، و تردد کاروان های اشغالگران و زورمندان دولتی در شهر کابل مشکلات زیادی برای تردد روزمرۀ مردم و انتقال بیماران و زخمی ها و کار و کسب مردم ایجاد کرده است. این مزدور بی آزرم استعمار امپریالیستی طی این مدت اصلاً به مشکلات مردم از ناحیۀ راه بندان گویا متوجه نبوده و تازه به مشکلات مردم پی برده است. اگر عقل کُل نظام چنین وقیح باشد، بقیه چه؟
هر دو جناح مزدور در دولت پوشالی، ضمن قدرت خواهی و تخاصمات گروهی، سعی دارند تا خود را به اربابان اشغالگر وفادار نشان دهند و چون سگ پاسبان در مقابل اشغالگران و قاتلان مردم ستمدیدۀ افغنستان دُم بجنبانند.
از سوی دیگر جناح مرتجع و مزدور رقیب ارگ که پس از گوشمالی دادن توسط بادار امریکائی، از کش مانده و تحصن شان به یک خیمۀ خالی محدود شده، ضمن پا فشاری بر خواست های جناحی، خواهان برکناری افراد جناح تمامیت خواه ارگ در پُست های مشاور امنیت ملی، رئیس ادارۀ امنیت ملی و وزیر داخلۀ دولت مستعمراتی کابل اند.