همکار خـبـری خـروش رعـد
۲۹ جــــولای ۲۰۱۷
(۳۰)خــبــر هــای افـغـانـستـان
خــبــر و نــظــر
۱) ۳۱ سرطان ۱۳۹۶ش:
گروه خودفروختۀ طالبان ۷۰ نفر از اهالی روستای ولسوالی شاولیکوت ولایت قندهار را ربودند و ۷ تن از ربوده شدگان را به قتل رساندند.
گروه های آدمکش اخوانی اعم از جهادی، طالبی، داعشی بیش از سه و نیم دهه است که در منجلاب جنایت، بد بختی ، آدمکشی، آدم ربائی، غارت، چپاول، دزدی، قاچاق، جاسوسی، تجاور و تعدی، خیانت، وطن فروشی غوطه می زنند و هیچ روزی نیست که کارنامه ننگین خود را با خون و جنایت آلوده نسازند.
۲) ۳۱ سرطان ۱۳۹۶ش:
در اثر حملۀ گروه طالبان بالای ولسوالی تگاب ولایت بدخشان به تعداد ۳۵ تن از ملیشیای محلی دولت مزدور و مفلوج به قتل رسیده و ده تن دیگر زخم برداشتند.
اشغالگران امپریالیست امریکائی و ناتوئی با شعار کذائی مبارزه با تروریسم و هراس افگنی، در تبانی با باند های ارتجاعی اخوانی و همسوئی با سران دولت مستعمراتی بیش از یکنیم دهه است کشور ما را زیر سیطرۀ خود کشیده و ــ با اِعمال تروریسم دولتی ــ بی رحمانه جنگ های تجاوزکارانه، فقر و بیکاری را ادامه و گسترش داده اند. اشغالگران امریکائی با سیاست تداوم اشغال و بحران، جنگ فرسایشی خانه خراب کن نیابتی را در افغانستان مدیریت می کنند. در پناه این جنگ ها غارت معادن، ایجاد پایگاه ها و لانه های جاسوسی و در نهایت رسیدن به اهداف امپریالیستی در سطح منطقه را به پیش می برند. امپریالیسم اشغالگر مسؤول درجه یک همه این جور و جنایت در افغانستان است. سران دولت مستعمراتی و باند های ارتجاع اخوانی اعم از جهادی های حاکم، طالبان، داعشیان وحشی و احزاب راجستری دولت مستعمراتی و دزدان ان جی اوی جیره خوار خوان امپریالیسم در این جفا و جنایت در حق مردم و کشور ما شریک هستند.
۳) ۳ اسد ۱۳۹۶ش:
در اثر یک حملۀ انتحاری در منطقۀ گولائی دواخانه سرکاریز مربوطات حوزه سوم امنیتی شهر کابل در نزدیک دانشگاه خصوصی زاول به تعداد ۳۷ تن از غیرنظامیان کشته و بیش از ۴۲ تن دیگر زخم برداشتند، و در این حمله ۳ عراده موتر و ۱۵ دوکان نیز تخریب گردیده است.
آدمکشان اخوانی جهادی، طالبی و داعشی در حمایت مستقیم و غیر مستقیم اشغالگران اشغالگران امریکائی و ناتوئی و ارتجاع منطقه هر شب و روز در سراسر کشور در برابر مردم بی دفاع ما دست به جنایت نابخشودنی می زنند، تا این که زیر سایۀ اسلحه بتوانند مردم را مطیع خود و باداران اشغالگر شان سازند. حملات بیرحمانه ای به این حد گسترده علیه اهداف غیرنظامی در اقصی نقاط کشور توسط گروه مزدور طالبان و ریختن بم و راکت توسط اشغالگران و نظامیان دولت مزدور، اوج جنایت و افتضاح این جوانب و در عین حال پوسیدگی کامل دولت درماندۀ خیانت ملی را در حال شتابگیری نزاع های درونی آن نشان می دهد.
حالا دیگر همه مردم می دانند که این جنایتکاران اسلامی در عین خدمت به اشغالگران و مطامع ارتجاعی و توسعه
جویانۀ قدرت های منطقه؛ فرهنگ وطن فروشی و آدمکشی و ترور را ترویج ، تجاوز و تعدی را به امر معمول مبدل کرده ، انفجار و انتحار را رایج ساخته، معادن افغانستان را به تاراج برده، کشت، قاچاق و ترانزیت مواد مخدر را رونق بخشیده، اخاذی، جزیه، سنگسار، حلق آویز، نقض حقوق بشر و ارتکاب ده ها جنایت دیگر دست می یازند. این ها بوده اند رئوس عمدۀ کارنامه های دار و دسته های اسلامی کشور در طی حدود چهار دهه.
۴) ۲ و ۳ اسد ۱۳۹۶ش:
ولسوالی کوهستان ولایت فاریاب، ولسوالی تیورۀ ولایت غور و ولسوالی جانی خیل ولایت پکتیا به نفع طالبان سقوط کرد. در این دست به دست شدن ها، ۴۶ تن از عساکر دولتی کشته و ده ها تن از زخمیان جنگ را در شفاخانه نیز تیر باران کردند. مزدوران شریر طالبان همچنان روستا های ولسوالی خان آباد ولایت قندز را تصرف کرده و مرکز ولسوالی خان آباد را در محاصره خود درآوردند. طالبان مزدور شاهراه قندز ــ تخار را به روی رفت و آمد بسته اند.
سیاست کنونی استعماری و اشغالگرانه امریکائی ها بر پایۀ اندیشه لیبرال های نو استوار است. این سیاست در ربع اخیر قرن گذشته فورموله شده و تکامل یافت. این سیاست نواستعماری مولود استعمار کهن است که تغییر رنگ گرفته، ولی خصلت و ماهیت جهانخوارانۀ امپریالیستی آن تغییر نیافته است.
استعمار کهن برای بلعیدن نعمات مادی و معنوی مستعمرات در پهلوی توسل به ابزار نظامی و لشکر کشی، از سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن استفاده می کرد، اما استعمارنو با شعار های کذائی دموکراسی، آزادی بیان ،... چی و چی هائی با ظاهرا فریبنده برای انسان های ناآگاه وارد معرکه می شود. اما بار ها در عمل دیده شد که این قبیل ادعا ها طلسم استعماری ای بیش نبوده است. امپریالیسم امریکا در عمل خودش مسبب اعمال تروریستی بوده، و تروریسم، انتحار، بنیادگرائی و افراطیت اسلامی را در کشور ما و در هر کجا خلق کرده و تقویت و گسترش داده است.
امپریالیست های متجاوز برای رسیدن به اهداف استعماری در منطقه باند های ارتجاع اخوانی را در قالب پروژه های نواستعماری به خدمت گرفتند. اخوانی های تنظیمی سنی و شیعه رنگ رنگ جنایات ضد بشری در برابر مردم بی نوای ما مرتکب شده و سر به آستان امپریالیسم می سایند. چنانچه در این اواخر حملأ سیل آسای مزدوران اسلامی ساخته و پرداختۀ امپریالیسم با نیرنگ های مختلف استعماری سراسر کشور ما را مورد تهدید خود قرار داده اند. چانچه حمله های وسیع هماهنگ شده توسط اشغالگران و اجرائی شده توسط گروه های طالبی و داعشی در ولایات سرحدی شمالی بدخشان، کنذز، بغلان، سرپل، فاریاب، فراه، هرات، هلمند، پکتیا و... بالای پایگاه های نظامی دولت مستعمراتی به اشکال مختلف تجهیزات جنگی عساکر دولت مستعمراتی را در اختیار گروه های آدم کش طالب، داعش قرار می دهند.
این دست به دست شدن و جنگ و فرسایشی با همه تبعات دردانگیز آن برای مردم و اقتصاد کشور، در خدمت سیاست تداوم و گسترش بی ثباتی و بحران قرار دارد. این سیاست اشغالگران امریکائی و ناتوئی در قبال کشور مستعمرۀ ما و منطقه است. با هر دست به دست شدن ولسوالی های کشور میان نظامیان دولت مستعمراتی کابل و مزدوران خونخوار طالب و داعش، مردم این مناطق دچار مصائب جدیدی می شوند که افزون بر درد و رنج قبلی است.
۵) ۴ اسد ۱۳۹۶ش:
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد ( یونیسیف )نگرانی خودرا از وضعیت ناهنجار پنج تا هشت میلیون کودکان که زیر تهدید های گوناگون ( کار های شاق فزیکی، بی سرپرستی، اعتیاد به مواد مخدر ، عدم دسترسی به آموزش و پرورش، خشونت های جنگی، فقر و گرسنگی، عدم دسترسی به بهداشت و... ) قرار دارند.
این سازمان منافقانه و ابلهانه از دولت مستعمراتی کابل(عامل همه مصائب فوق کودکان و مردم کشور) انتظار دارد که در مورد کار عملی نماید.

هر چند دولت مستعمراتی کابل به طور نمادین اغواگرانه در حرف به هفت سند حمایت از کودکان سازمان ملل متحد متعهد شده است، اما در عمل این عمال و مافیای اقتصادی درون و حاشیۀ دولت و قوانین نافذۀ این دستگاه انسان ستیز در عمل زمینۀ کار اجباری کودکان، اعمال ستم و استثمار چند لایه بر آنان، سوء استفادۀ جنسی و تجاوز بر کودکان را رواج داده و مسببان دولتی و غیر دولتی چنین ستم روائی را معاف داشته است.
همه می دانند که در کشور عقب نگهداشته شده و تحت ستم ما کودکان نان آور اکثر خاواده های بی نوا و بی کس شده اند. این یک اجبار اقتصادی است. امپریالیست های اشغالگر کشور ما برای درهم شکستن غرور و ارادۀ آزادیخواهانۀ مردم ما از این اجبار به عنوان حربۀ اقتصادی استفاده می کنند و سگان هار و درندۀ خود را به جان مردم رها کرده اند.
امپریالیست های اشغالگر امریکائی و ناتوئی در همکاری سران ستمکار دولت مستعمراتی و همسوئی با درندگان اخوانی و مافیای قدرت در درون و بیرون نظام مستعمراتی مسبب اصلی گسترش فقر، بیکاری، گرسنگی، فلاکت، دربدری و قتل عام خلق زحمتکش و ستمکش افغانستان، به شمول کودکان اند. از یکطرف روستا ها و شهر ها زیر تهدید جنگ های فرسایشی نیرو های امپریالیسم و وابسته به امپریالیسم قرار گرفته است و از طرف دیگر تولیدات زراعتی داخلی را به دلیل نبود بازار داخلی و خارجی، به رکود کشیده اند. ضربت خوردن اقتصاد زراعتی سبب هجوم سیل آسای روستائیان بی کار به شهر ها شده و وجود این بیکاران در شهر های متورم، خود زمینه را برای استخدام و استثمار کودکان، فحشاء، تجاوز بر کودکان، اعتیاد، گسترش کشت و زرع کوکنار و ده ها مصیبت و ناهنجاری اجتماعی دیگر مساعد می سازد.
۶) ۴ اسد ۱۳۹۶ش:
خانم مادلین بوفورس رئیس عمومی کمیتۀ سویدن در افغانستان در خبر نامه ای گفت که ۲۰ مرکز بهداشتی وابسته به این نهاد در ولسوالی های الیشنگ و علینگار و مربوطات مهترلام مرکز ولایت لغمان مسدود گردیده است. وی افزود که در حدود نیم میلیون کودک، زن و مرد از دسترسی به خدمات بهداشتی این نهاد محروم شدند. دلیل این بسته شدن، تهدید های امنیتی خوانده شده است.
باند مزدور کهنه کار و جلاد اخوانی گلبدین حکمتیار با ارباب اشغالگر امریکائی خود بازی دوګانه را به راه انداخته است. این دار و دستۀ وطن فروش و خودفروش از یک طرف به طور علنی به دستور ارباب ستم پیشۀ خود به صف جناح تمامیت خواه دولت مستعمراتی پیوسته است، و با پا بوسی اشغالگران امریکائی، خود و حزب شان را از فهرست سیاه امپریالیست ها و نهاد استعماری نامنهاد آنان مثل سازمان ملل متحد پاک کردند و از طرف دیگر در روستا ها به خصوص ولایت لغمان پایگاه های نظامی خود را فعال نگهه داشته اند تا همانند سائر همتا های اخوانی، طالبی و داعشی با ترور، تهدید و وحشت باشندگان محل را تهدید نمایند و در بدل این آشوبگری پاداشی بیش تر به دست آورند و پایگاه ها و نیروی های مسلح اخوانی شان را برای روز مبادا حفظ کنند.
۷) ۴ اسد ۱۳۹۶ش:
طبق گزارش آیانا نیوز در اثر تیراندازی یک عسکر دولت مستعمراتی بالای عساکر اشغالگران در مناطق اوتبلاق عربان و حضرت سلطان، سه نظامی امریکائی کشته شد و این عسکر دلیر افغان نیز زیر رگبار عساکر اشغالگر جان سپرد.
عساکر بی رحم اشغالگر امریکائی آنقدر در روستا ها و شهر های افغانستان جنایت می آفرینند و زور می گویند که حتی وجدان خفتۀ عساکر مزدبگیر دولت مستعمراتی را بیدار می کنند. اشغالگران امریکائی، ناتوئی و میلیشیای دولت مستعمراتی مردم را زیر بمباردمان طیارات بی پیلوت و با پیلوت قرار داده و سلاح های ثقیل و خفیف خود را در کشور ما در کشتار مردم ما به آزمایش می گیرند . اشغالگران امریکائی و دهاره های بدنام ارتجاع بومی دشمنان واقعی خلق زحمتکش افغانستان به شمار می روند . مردم رنجور بی پناه افغانستان که در روستا ها زیر چکمه ها و بم های نظامیان اشغالگر و زیر شلاق گماشتگان باند های جهادی، طالبی ، داعشی به ستوه آمده اند، راه نجات از این جهنم روی زمین می جویند؛ جهنمی که توسط امپریالیسم متجاوز و ارتجاع داخلی و بیرونی آفریده شده است.
۸) ۴ اسد ۱۳۹۶ش:
به اساس گزارش، در اثر حملۀ ملیشه های گروه اجیر طالبان بالای پسته های نظامی دولت مستعمراتی در منطق کرزی ولسوالی خاکریز ولایت قندهار، ۷۶ عسکر دولتی کشته و ۶ نفر دیگر شان اسیر گردیده اند.
طالبان اجیر جنایت می کنند، سر می برند، انتحار می کنند، سنگسار می کنند، وطن می فروشند و تخریب می کنند. این مأموریت اصلی این گروه بی وجدان و خودفروخته است. طالبان مثل "خلق و پرچم" و اخوانی های تنظیمی مزدورانی اند که همواره خرید و فروش می شوند و برای شان پول مطرح است و صاحب پول هم بادار شان. امروز یکی بادار شان است، فردا دیگری!
در مقابلِ طالبان و داعشیان، عساکر و پولیس های مفلوک دولت مستعمراتی قرار دارند که احساسی ملی و انگیزه ای مادی یا فکری برای جنگیدن ندارند. این نظامیان دولت مزدور کابل از فرط بی روزگاری ننگ به دوش کشیدن سلاح دشمن را قبول کرده اند. با این حالت، این عساکر دولت پوشالی کابل، خود پوشالیانی اند که با کشته شدن، تسلیم شدن و فرار شان از جبهه، اوج افتضاح، عمق گندیدگی و ناحق بودن و ضد ملی ــ ضد مردمی بودن این دولت را به نمایش می گذارند. اینان هیزم آتش این جنگ تجاوزکارانۀ امپریالیستی و جنگ کثیف نیابتی قدرت های دور و نزدیک افغانستان اند. جبران این گناه بزرگ ملی توسط نظامیان این دولت ضد ملی، گشتاندن میلۀ تفنگ به سوی اشغالگران و مهره های درشت این دولت است.
۹) ۵ اسد ۱۳۹۶ش:
جمعی از معترضان هوادار موسوم به« رستاخیز تغییر » متعلق به حناح مرتجع جمعیت اسلامی ــ شورای نظار در شهر کابل دست به راهپیمائی زدند و خواستار استعفاء فوری اشرف غنی، عبدالله و حنیف اتمر شدند.
گروه های مرتجع حذف شده و دور افتاده از قدرت نظام مستعمراتی کار شان به جاده ها کشیده و خواستار برکناری سران دولت مستعمراتی اند که سالیان قبل هر یک سر سفرۀ ارباب صاحب نان و نوائی بودند و سهمی داشتند. اما عمر دولت خیانت ملی در نزاع تقسیم و ترکۀ قدرت پوشالی گذشت. مدتی است که جناح های ارتجاعی این دولت در محور های قومی به دستور ارباب اشغالگر شان درگیر منازعۀ قدرت بوده اند. جناح تمامیت خواه دولت مزدور غنی ــ عبدالله با سیاست های شوؤنیستی همه چیز را از خود دانسته و دیگر جیره خواران هم رکاب خود را محروم ساخته اند. در مقابلِ این تمامیت خواهی دار و دستۀ فاشیست غنی ــ اتمر ــ گلبدین؛ جناح های اقلیت مربوط به مرتجعان قومی در دولت ساخت اشغالگران در تقلای باز ستاندن قدرت و دریافت بیشتر سهم از مدرک فروش کشور و ارتکاب خیانت ملی اند.
تضعیف و افتضاح تمامی جناح های دولت خیانت ملی و در نتیجه تضعیف و هدر رفتن امکانات اشغالگران امر خوبی است، ولی به تنهائی کافی نیست و باید با ظهور یک الترناتیو کارساز ملی ــ مردمی در مقابل خود همزمان شود.