همکار خـبـری خـروش رعـد
۱۰ فبروری ۲۰۱۸

(۴۸)خــبــر هــای افـغـانـستـان

خــبــر و نــظــر

۱۴ دلو ۱۳۹۶ ش:در اثر بروز اختلافات خانوادگی در روستای بازار کمی ولسوالی صیاد ولایت سرپل، یک زن جوان و یک دختر هفده ساله که سه سال در قید نامزدی با جوانی قرار داشته، با خوردن تابلیت مرگ موش به زندگی خود خاتمه دادند.

اشغالگران امپریالیست امریکائی و ناتوئی در همکاری با سران خودفروخته و ستمگر دولت مستعمراتی و همسوئی با باند های تبهکار اخوانی چون ( سران تنظیم های جهادی، طالبی و داعشی،... ) و حمایت و باز گذاشتن دست تعدی باند های ظالم و زورگوی مافیائیو جنگ سالاران و زورمندان به تدریج   توانستند  زیربنا های  اقتصادی کشور اعم از سکتور دولتی و غیردولتی را نابود سازند. طی این مدت ۱۶ سال اشغالگران و مزدوران دولتی آنان به صورت عمدی فقر و بیکاری و گرسنگی را گسترش دادند، شیرازۀ زندگی فامیلی مردم را از هم دریدند،  اعتیاد به مواد مخدر،  ظلم و تعدی و تجاوز بر زنان، ازدواج های اجباری و زیر سن قانونی، جاسوسی، روسپیگری، مقاطعه کاری، قاچاق، احتکار، زورگویی، زمین خوری و جنگسالاری  را در کشور مستعمرۀ ما عمومیت بخشیدند و حمایت کردند. مردم بی نوا و بی پناه ما اعم از پیر و جوان  و زن و مرد زیر سایه اسلحه  قوماندانان اخوانی، جنگسالاران و زور مندان  محلی و لاشخوران دولتی مورد حمایت اشغالگران و خود اشغالگران روز خوشی نداشته اند؛ جان، مال، عزت، آبرو، شرف و وقار مردم عذابدیده ما هیچګاهی در امان نبوده و مردم از زندگی خود سیر آمده اند.

۱۴ دلو ۱۳۹۶ ش: به تاریخ ۱۲ قوس ۱۳۹۶قوماندان تنظیم منافقان اخوان جمعیتی که فعلآ درحمایت دولت قرار دارد،  در ولسوالی  چاه آب ولایت تخار زیر ادارۀ دولت مستعمراتی همراه با تنی چند از همکارانش یک زن جوان به نام ثریا  را به جرم داشتن  گویا ارتباط  نامشروع با مرد جوانی  در یک محکمۀ صحرائی  به ضرب چوب، مشت و لگد مجازات کردند. به تاریخ ۱۴ دلو این جنایات پس از دیر زمانی به رسانه ها کشیده شد و سران دولت مستعمراتی و منافقان جمعیتی ــ شورای نظاری زیر رگبار انتقاد مردم قرار گرفتند.

تاریخ کشور ما  گواه اینست که  در ادوار مختلف   تاریخ ،  گروه  های  ارتجاع اخوانی بر خاسته از گور عقبگرائی  در عین وابستگی غلیظ  با متجاوزان اشغالگر به اشارۀ ارباب ستم  و به دستور آنان دم  تکان جنبانده بالای مردم می غرند و از ارتکاب هیچ جنایت و ستمگری رو گردان نیستند. میکنند. گله های وحوش اخوانی با  چشم های پوشیده و دهن دریده، تهی از اندیشه انسانی، عاری از وجدان و شرافت  بشری با صدور   تکفیر، رجم،  سنگسار، کشتار، وحشت، حلق آویز کردن ، ترور و ده ها جنایت و بی رحمی دیگر با سنگدلی  تمام  فرمان می رانند و  وحشت می آفرینند. درحالی که همه مردم می دانند که این باند های تبهکار  و عاری از ارزش های انسانی همچون حیوانات درنده ای اند که  دم شام زیر پای اشغالگران است که خود را در ظاهر با عباء و قباء و عمامه آراسته، ولی عملاً سگ دربان امپریالیسم اشغالگر و قاتلان مردم ما اند. همه باند های اخوانی جفاکار و وطن فروش از روز اول ایجاد شان توسط استکبار جهانی تا همین حالا نیرو های اشغالگر جهانی را  در رسیدن به اهداف استعماری شان  یاری می رسانند  و پایه های دولت مستعمراتی را می سازند. اشغالگران به پاداش خیانت شان غدودی چرکینی بسوی آنها  پرتاب می نمایند و دست تعدی و تجاوز آنان را بر مردم مظلوم افغانستان باز گذاشته اند.

۱۴ دلو ۱۳۹۶ ش: از اثر پرتاب ۱۸۰ فیر راکت نظامیان پاکستانی بر ولسوالی دانگام ولایت کنر، ۴ عضو یک خانواده به شمول زن و کودکان شان زخم برداشتند  و این رویداد یک روز قبل از سفر هئیت پاکستانی به کابل انجام یافت.

سران دولت مستعمراتی  هر باری که علیه  نظامیان پاکستانی  به طور رسانه ئی می تازند، با یک گوش مالی  توپخانه ای قوای نظامی پاکستانی رو به رو می شوند.  مردم کشور ما از این حقیقت واقف اند که دولت مستعمراتی نا« وحدت ملی »  ساخته و پرداختۀ اشغالگران امریکائی ــ ناتوئی در ارگ پوشالیان کابل فاقد  اراده  و صلاحیت کاری اند  و همانند گودی های کوکی سر می شورانند  و در بسی از موارد از خود بی خود  با پر روئی  و دیده درائی  چنان  چرند و پرند می پراکنند ، تو گوئی فاتح  جهان اند. حالانکه پوشالی، چاکر بی مقدار، برده های بی وجدان و گوش به فرمان  هرزه ای بیش نیستند.  دولت ساختۀ اشغالگران در کابل یک شبه دولت مزدور و ضد مردمی بی پایه و بی مایه است  و به اشارۀ اشغالگران امریکائی و ناتوئی، گاهی در زد و بند پنهانی با  طالبان اند  و گاهی با باند های خونریز  جهادی سابقه   و در بسی از موارد در خدمت داعش کار می کنند؛ چون همه این جرثومه های تبهکار،  آدمکش و خیانت پیشه؛ سر و تهِ یک کرباس اند.

۱۴ دلو ۱۳۹۶ ش: افغانستان یگانه کشوری در جهان است که از برکت "جهاد" و "مجاهدین"  و اشغال، بیشترین تعداد جنرالان را دارد؛ جنرالان نالایقی که بدون پیمودن پله های عروج به پالاترین پله خیز برداشته اند. اشرف غنی رئیس دولت مستعمراتی کابل  در روز های اخیر به تعداد ۱۶۰تن از این جنرال های بر حال خود را به تقاعد سوق داده است.

هر گونه تبدیلی، مقرری و تقاعد در ارگان های نظامی و ملکی دولت مستعمراتی کابل زیر امر و نهی اشغالگران امپریالیست امریکائی و ناتوئی بر پایۀ وفاداری افراد به اشغالگران، وابستگی آنان به شبکه های جاسوسی، به قوم و تبار  و تنظیم معین صورت می گیرد. تاریخ کشور ما شاهد بوده است که خود کامگی و استبداد توسط ارتجاع قومی و مذهبی از هر طرفی، زیر سایۀ اشغالگران و استعمارگران چاق می شود و در وابستگی، پر رنگ می گردد.