همکار خـبـری خـروش رعـد
۲۶ مارچ ۲۰۱۸
(۵۴)خــبــر هــای افـغـانـستـان
خــبــر و نــظــر
۲۶ حوت ۱۳۹۶ش: یک مرد ولگرد نوجوانی را پس از نزاع بر سر موضوعی بی اهمیت، در ساحۀ کارتۀ نو مربوط ناحیۀ هشتم شهر کابل به ضرب چاقو به قتل رسانید.
روش و منش قلدرمنشی، زورگوئی و ظلم بر ضعفاء بخشی از فرهنگ طبقات حاکمه و در حال حاضر در کشور مستعمره مافیازدۀ ما به مثابۀ بخشی از فرهنگ مافیائی؛ رهآورد اشغالگران امپریالیستی است. از ۲۰۰۱ م تا اکنون هم اشغالگران، هم سران و سائر گردنکشان دولت مستعمراتی و هم زورمندان متعلق به مافیای قدرت و مواد مخدر در برخورد با مردم از این روش و منش کار می گیرند. این فرهنگ مافیائی متضمن اخلاقیات لومپن پرولتاریائی در سطح اشغالگران و پوشالی های دولتی به نورم و روش معمول روزمره مبدل شده است.
این مکروب بر زمینه های مادی ایجاد شده به اثر اشغال و جنگ خانمانسوز طولانی(فقر، بیکاری و بی روزگاری) با تأسف در سطح جامعه سرایت نموده و جوانان خانوار های ضربت پذیر را آماج گرفته است. این مکروب حتی خانواده ها، اقوام و دوستان همین زورگویان دولتی و غیردولتی را آغشته ساخته است. همین زورگویان و ولگردان مسموم از فرهنگ مافیائی و اخلاقیات لومپنانه، و مورد حمایت و معافیت سران دولت مافیائی مزدور غنی ــ عبدالله بدون هراس از مجازات، با اعمال و روش های تروریستی، باندیستی، قاچاق بری، قلدری، سرقت، اختطاف، هرزه گی، بداخلاقی، اعتیاد و ولگردی رو آورده اند. این اراذل مورد حمایت دولتی ها و زورمندان؛ جوانان، نوجوانان، زنان و مردان را در بازار ها، کوچه ها، پس کوچه ها، جاده ها و چهارراه ها صبح و شام موردآزار و اذیت قرار داده، به سرقت اموال مردم پرداخته و خود آنان را به بسیار سهولت می کُشند.
عاملان این همه جنایات و مردم آزاری در شهر ها به دستگاه دولت مستعمراتی وابسته اند و از جانب عُمال دولت مزدور حمایت می شوند و هرگاه گیر بیفتند، قبل از سپرده شدن دوسیۀ آنها به څارنوالی، توسط حمایتگران متنفذ دولتی رهائی می یابند. این جانیان در محکمه معافیت قانونی دارند. روزانه ده ها نفر تنها در شهر کابل توسط این جنایتکاران کشته و زخمی می شوند، ولی در دولت جنایتکار مستعمراتی، مافیائی و از بنیان فاسد غنی احمدزی، کسی پرسان هم نمی کند که این قربانیان باند های تبهکار انسان هائی از این سرزمین استند، چرا کشته می شوند و قاتل آنان کیست؟
۲۷ حوت ۱۳۹۶ش: گفتگوی لفظی دو نوجوان منجر به درگیری مسلحانۀ خانوادۀ های شان گردید. در ساحۀ خواجه بغرا مربوط حوزۀ ۱۵ امنیتی شهر کابل جوانی به نام "غلام پنجشیر" به ضرب گلوله کشته شده و برادرش صمیم و یک تن دیگر از طرف مقابل شدیداً زخم برداشتند. پولیس های حوزۀ مربوطه در دولت مستعمراتی پس از وقوع حادثه به محل آمده و به جای این که مجرم اصلی را شناسائی و بازداشت کنند، اعضای خانواده اش شامل کودکان، زنان و پیرزنان و پیرمردان را به زندان بردند. اینست رسیدگی پولیس پوشالی دولتی مزدور و مرتجع، به قضیۀ جنائی.
دولت دست نشاندۀ کابل هم از منظر طبقاتی و هم از منظر ملی، دولتی ستمگر است. این دولت ابزار سیادت استعماری امپریالیست های اشغالگر امریکائی و ناتوئی و سیطرۀ طبقاتی طبقات حاکمۀ فئودال و بورژوا کمپرادور در کشور اشغال شدۀ ما است. این دولت و ارگان های سرکوبگر آن مثل اردو، پولیس، "امنیت ضد ملی" و محاکم و قوانین آن برای سرکوب و استثمار توده های تحت ستم ایجاد شده است و شمه ئی ضبغۀ ملی و مردمی ندارد. اشغالگران و دولت مزدور آنان فقر، بیکاری، گرسنگی، فلاکت، دربدری و اعتیاد عمدی را توأم با زورگوئی و ستم بالای مردم تحمیل کرده اند. ورشکستگی اقتصادی اجباری عده ئی از جوانان ناآگاه را از روی ناگزیری به صفوف ملیشیای نظامی دولت مستعمراتی، طالبی و داعشی کشانده و عده ئی دیگر دنبال لومپنی، هرزگی و تبهکاری رفته اند. سران دولت مستعمراتی بوزینه های بی شعوری اند که وطن، شرف، وقار و حثیت مردم را در پای اشغالگران نثار کرده اند و در همکاری با اشغالگران غربی شیرازۀ فامیلی خانواده ها را از هم پاشانده اند و مردم را به لقمه نانی متحاج کردند.
۲۷ حوت ۱۳۹۶ش: در اثر یک حملۀ انتحاری در نزدیکی پایگاهی نظامی واقع پلچرخی مربوط حوزۀ نهم امنیتی شهر کابل، سه تن غیرنظامی کشته و تعدادی هم زخم برداشتند.
از ابتدای اشغال کشور ما در ۱۷ سال قبل تا امروز، هم اشغالگران و هم دار و دستۀ شریر اجیر شدۀ اخوانی؛ طالبی و داعشی در سوی دیگر این جنگ کثیف نیابتی به طور روزمره فراد ملکی را به قتل رسانده اند. مزدوران اخوانی به شمول جهادی ها، طالبان و داعشی ها از ۴۰ سال قبل تا حالا؛ همیشه وطن فروخته، آدم کشته، جنایت آفریده و ویران کرده اند و غیر از این، هنر دیگری ندارند.
۲۷ حوت ۱۳۹۶ش: در اثر پرتاب یک بمب دستی بالای مکتب خصوصی "دانش کوثر" واقع در ساحۀ دشت برچی مربوط حوزۀ ۱۳ امنیتی شهر کابل، فرد پرتاب کننده بمب دستی و یک متعلم کشته شدند.
اسلامیست های مرتجع اجیر شده توسط استعمار جهانی از ارتکاب هیچ جنایتی در هر مکانی رو گردان نیستند. کافی است که ارباب شان راضی باشد تا در ازای ریختن خون بیگناهان، چند دالری به کیسۀ سرباند های منفور جهادی، طالبی، داعشی و التحریر بریزند و این مزدوران اسلامی صاحب زر و زور شوند. تاریخ هم گواهی می دهد که ارتجاع خونریز اسلامیست همیشه زیر سایه و حمایت امپریالیست های امریکا و ناتو چاق شده و جنایت آفریده اند. مکتب سوزی و کشتن معلم و متعلم آن جنایتی بوده است که باند های اخوان از ابتدای پیدایش بنیادگرائی، آن را پیشه کرده و با مکتب، دانش، فرهنگ، ترقی و زن خصومت ورزیده اند.
۳۰ حوت ۱۳۹۶ش: اداره نام نهاد و نامستقل "کمیسیون مستقل حقوق بشر" دولت مستعمراتی در بررسی سال ۱۳۹۶ شمسی خود گزارش داد که در سال گذشته در اثر درگیری نیرو های دولتی و طالبان و داعشیان، بیش از ده هزار غیرنظامی در جریان این رویداد ها کشته و زخمی شده و بیش از دو هزار کودک جان باخته اند.
مسؤولان جیره خوار کمیسیون حقوق بشر دولت مستعمراتی که هم به نعل می زنند و هم به میخ و از کیسۀ اشغالگران معاش و مستمری دریافت می کنند، به تقلید از نهاد های متعلق به ولینعمتان شان، در ختم هر سال برای خالی نماندن عریضه، آماری از جنایات مزدوران اشغالگران امریکائی و ناتوئی را بیرون داده، ولی این زبان بریده ها از انگشت گذاردن بر جنایات آشکار غیرانسانی اربابان خونخوار و اشغالگر امریکائی ــ ناتوئی خویش عاجز اند. در تحت قانون امپریالیسم، کجایند آن نهاد های ریاکار بین المللی که با دهل و سرنا از محاکمۀ جنایتکاران جنگی دم می زنند، ولی در افغانستان در مقابل جنایات تکان دهنده و هولناک امپریالیست های اشغالگر و مزدوران در قدرت و بیرون قدرت آنان، چشم می پوشند و حتی از آن یادی هم نمی کنند.