همکار خـبـری خـروش رعـد
۱۶ اپریل ۲۰۱۸



(۵۷)خــبــر هــای افـغـانـستـان

خــبــر و نــظــر

۲۲ حمل ۱۳۹۷ش: طیارات جنګی اشغالګران امریکائی و دولت مزدور کابل در ادامۀ حملات هوائی بالای مراکزی در هلمند در سال قبل، حالا به چندین مرکز تولید مواد مخدر طالبان در ولایات نیمروز و فراه حمله کرده اند.
بخش اعظم مخارج طالبان از درک سهم این گروه در تولید و تجارت و اخذ مالیه از تریاک و هیروئین تأمین می شود. طبق گزارش دفتر جرایم و مواد مخدر سازمان ملل، سال ۲۰۱۷  شاهد اوج تولید تریاک در افغانستان با رشد ۸۷ فیصدی بوده و  تولید تریاک  و هیروئین رکورد گذشته را شکست. منابع خبری درآمد سالانۀ طالبان ار مدرک مواد مخدر را بین ۲۰۰ میلیون تا ۶۰۰ میلیون دالر امریکائی در سال برآورد کرده اند. ولایت فراه در غرب افغانستان و دارای مرز طولانی کنترول ناشده با ایران  سهولت های زیادی به مافیای دو سوی مرز ایجاد کرده  و اخیراً مرکزی شده است که مسیر های مهم قاچاق و ترانزیت مواد مخدر از ولایات شمالی و جنوبی افغانستان به این ولایت منتهی می شود و از آنجا راه ایران را به مقصد اروپا در پیش می گیرد. با درک این اهمیت ستراتیژیک است که هم اشغالگران امریکائی و هم طالبان تریاک سالار روی ولایات فراه و هلمند  متمرکز شده اند.
اشغالگران امریکائی که در تجارت خیلی سودآور مواد مخدر  سهامدار اصلی اند، با درک اهمیت ستراتژیک ولایت فراه در امر تولید، پراسیس و ترانزیت مواد مخدر توسط مافیای ایرانی و منطقه، به مراکز تولید مواد مخدر در مناطق غربی افغانستان در مرز با ایران به خاطری حمله کرده اند که با وجود این دم و دستگاه طالب، مقدار زیادی از سود حاصله از دست امریکاړی ها رفته و رقبای ایرانی شان از آن سود می برند و از جانبی هم بخش اعظم مخارج جنگی گروه طالبان از مدرک آن تأمین می شود. در واقع جنگ و تقابل امریکا با مزدوران طالب در هلمند، فراه، نیمروز و بدخشان؛ جنگ تریاک است. مخالفت امریکائی ها و دولت مزدور مافیائی کابل بر فعالیت های مافیا و تولید و تجارت مواد مخدر، مخالفتی ظاهری است. این ها وقتی پول سرشار حاصله از این تجارت مرگ به جیب شان نریزد، با آن مخالفت می ورزند و بس.
در مورد مؤثریت عملی بمبارد هوائی برای خشکاندن چشمۀ درآمد طالبان با هر انگیزه ای، تردید وجود دارد. علاوتاً این حملات بیشتر خطر کشته شدن غیرنظامیان در مناطف تحت سیطرۀ طالبان را به همراه دارد. تولید و ترویج مواد مخدر به سویۀ جهانی با سرمایۀ مافیائی و امپریالیسم پیوند تنگاتنگ دارد، تا سرمایۀ مافیائی و امپریالیسم در روی زمین وجود داشته باشند، مواد مخدر هم تولید شده، هم ترانزیت و هم مصرف خواهد شد.

۲۳ حمل ۱۳۹۷ش: طبق ګزارش سازمان ملل، بیش از ۷۰۰ غیرنظامی در سه ماه گذشته در افغانستان کشته شده اند.
طبق منابع دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان موسوم به (یوناما)، در سه ماه نخست سال ۲۰۱۸ م در افغانستان تعداد کشته ها و زخمی ها به بیش از دو هزار غیرنظامی رسیده است.
بر پایۀ "گزارش ربع‌ وار" این دفتر  به تاریخ ۲۳حمل، "در سه ماه اول سال جاری میلادی، بیش از ۷۶۰ غیرنظامی کشته و نزدیک به ۱۵۰۰ غیرنظامی زخمی شده‌ اند".
دفتر یوناما مدعی شده که "حملات انتحاری و مواد انفجاری جاسازی شده عامل بیش ترین تلفات غیرنظامیان در سه ماه گذشته است و پس از آن بیشتر تلفات ناشی از جنگ‌ های زمینی هستند. قتل‌های هدفمند، عملیات هوائی و مواد منفجره باقی مانده از جنگ به ترتیب عوامل بعدی این تلفات" است. دفتر یوناما طرف های این جنایات جنگی را به گونۀ سابق بدون محکوم کردن جنایت و جنایتکاران، به بسیار سادگی به"طرفداران دولت" و "عناصر ضد دولت" طبقه بندی کرده است. سازمان ملل نیرو های آدمکش اشغالگر را "نیرو های نظامی بین‌المللی" می نامد. یوناما می گوید که "مسؤول تلفات ۱۵۰۰ غیرنظامی( ۵۱۱ کشته و ۹۸۹ زخمی)، مخالفان مسلح بوده اند، ولی از ذکر عامل و یا عوامل بیش از هزار کشته و زخمی دیگر که اشغالگران و نظامیان دولت مزدور کابل اند، اسمی نمی برد.
سازمان ملل متحد و دفتر نمایندگی آن (یوناما) در کابل شریک تجاوز، جرم و جنایت و کشتار اشغالگران در افغانستان اند و وجدان انسانی محکوم کردن جنایان جنگی و قتل و کشتار عمدی مردم ملکی افغان توسط اشغالگران امریکائی ــ ناتوئی و مزدوران دولتی و غیردولتی آنان را ندارند، از همین رو است که همواره هم به نعل می کوبند، هم به میخ.

۲۵ حمل ۱۳۹۷ش: دولت مزدور کابل پیش از مصرف به سرقت رفته است. در گزارش سیگار تذکر رفته است که مقام‌ های دولت امریکا از به سرقت رفتن سوخت نیرو های ارتش جنگی امریکا و دولت مزدور شان در افغانستان تا زمان نشر این گزارش مطلع بوده ‌اند، اما خموشی پیشه کرده بودند
طبق گزارش سیگار ادارۀ بازرسی دولت فساد پیشۀ امریکا، به ارزش ۱۵۴ میلیون دالر سوخت ماشین جنگی اشغالگر  امریکا و فساد و حیف و میل گسترده در کلیه دم و دستگاه های اشغالگران و ادارۀ فاسد مستعمراتی کابل در هر دو بخش ملکی ــ نظامی بیداد کرده و محدود به قراردادی ها، ان جی او ها، خدمات لوژستیک و بخش نظامی ــ امنیتی نمانده است. تأمین مواد سوختی نیرو های نظامی ــ امنیتی، لوژستیکی و اداری ــ خدماتی دولت پوشالی کابل، از روز اول برای مافیای قدرت در درون یا حاشیۀ این دولت مافیائی از روز اول یک منبع درآمد بزرگی بوده و در انحصار آنان بوده است. فساد، ذاتی نیرو های حریصُ غدار  و غارتگر امپریالیستی ــ ارتجاعی بوده و از آن جدائی ناپذیر است و بار ها خبرساز شده است. این بار اول نیست که ادارۀ سیگار افشاءگری می کند. تا امپریالیسم اشغالگر و دولت از بنیاد فاسد مستعمراتی کابل پا بر جا بمانند، فساد گسترده و بنیادین هم همراه شان خواهد ماند.  غیر این نمی تواند باشد..

۲۵ حمل ۱۳۹۷ش: علاوه از تجاوز، ستم و تعدی امپریالیسم و مزدورانش بر زخمتکشان کشور ما؛ خشکسالی نیز زندگی روستائیان زحمتکش زارع و مالدار افغانستان را در ولایات فاریاب، جوزجان، غور و بادغیس با مشکل کمبود آب و علف مواجه ساخته و تهدید می کند. امتداد خشکسالی و قحطی ناشی از آن در فقدان حمایت دولتی، مالداران این ولایات را مجبور خواهد ساخت تا مواشی شان را برای زنده ماندن به کشور های آسیای میانه بفرستند. طبق گزارش منابع محلی، حدود دو میلیون مواشی اکنون دچار کمبود آب و علف است.
دول و اقتصاد های حریص و تباهکن امپریالیستی که با تولید صنعتی مهار ناشده در طی چند سده، . با سوخت ماشین جنگی شان در چهار دهۀ اخیر در کشور ما  باعث تغییر اقلیمی و زهری ساختن محیط زیست ما شده اند. همۀ این ها باعث کمی ریزش برف و باران شده و وضعیت وخیم کنونی از آن ناشی شده است. اشغالگران امریکائی و ناتوئی و دولت مستعمراتی کابل به طور عامدانه از وقوع خشکسالی جلوگیری نکردند، خشکسالی ای که خود و تبعات آن قابل پیشگیری بوده است. حتی منابع وزارت زراعت و مالداری دولت غدار کابل اعتراف کردند که " با بهبود سیستم‌ های آبیاری در ولایات فاریاب، جوزجان، بادغیس و غور مشکل کم آبی تا حدی برطرف" شدنی است.
منطق نولیبرال امپریالیست های جهانخوار و برده منشی سران دولت مستعمراتی کابل مانع از آن می شود که این دولت مزدور در صدد توسعۀ اقتصادی و رشد ظرفیت های تولیدی و اقتصادی داخلی مخصوصاً زراعت و مالداری و حمایت از آن در برابر تولیدات وارداتی و به اصطلاح "تجارت آزاد" برآید.