همکار خـبـری خـروش رعـد
۰۴ جون ۲۰۱۸

(۶۰)خــبــر هــای افـغـانـستـان
خــبــر و نــظــر

۰۹ جوزای ۱۳۹۷ش:در اثر حملۀ گروهی  داعشیان بالای مرکز ساختمان وزارت داخله دولت مستعمراتی  در شهر کابل مربوط حوزۀ ۱۵ امنیتی، ظاهراً یک پولیس زخمی و ده تن داعشی حمله کننده به قتل رسید و از صورت تلفات واقعی آن خبری نشر  نشده است. در مورد آغاز و ادامۀ فعالیت گروه وحشی اجیر داعش در افغانستان، دو طرف جنگ ارتجاعی و و تحمیلی روایت دوگانه دارند، مردم و نهاد های مستقل با توجۀ به پس منظر مسأله در عراق و سوریه و نقش امریکا در ایجاد و تمویل آن، و هکذا مخالفان امریکای اشغالگر در منطقه داعش را به امریکا نسبت می دهند که به حقیقت نزدیک است. عده ئی داعش را اسم مستعار گروه حقانی می انند که آی اس آی پاکستان برای این گروه برگزیده است.
اما حقیقت موضوع در مورد این گروه فاشیست هر چه باشد، باز این حقیقت دارد که سران جناح های درگیر دولت مستعمراتی و همچنان دار و دستۀ اسلامیست های اخوانی چون (تنظیمی های جهادی شیعه و سنی، طالبان، داعشیان و... ) به اضافۀ تکنوکرات ها و روشنفکران خودفروخته؛ همه بدون استثناء مخلوق امپریالیست های اشغالگر بوده و زیر امر و نهی سازمان جهنمی سیا،  آی اس آی پاکستان، موساد اسرائیل، اطلاعات رژیم مرتجع و توسعه طلب ایران و سازمان جاسوسی سعودی ها و غیره قرار دارند.
وابستگی استخباراتی همزمان سران جناح ها و گروه های متشکلۀ دولت مزدور کابل به مراکز مختلف همراه با نزاع قدرت، چنان این دولت مفلوج را زمینگیر کرده است که حتی توان حد اقل تآمین امنیت مراکز، عمال و جواسیس خود را بیرون از محدودۀ ارگ غلامان ندارد. با وجود برپا کردن دیواره های سمنتی و کانتینری، این دولت مزدور و شاریده حتی امنیت نسبی "منطقۀ سبز" و وزارت داخلۀ خود را تأمین کرده نمی تواند. یورش افراد منسوب به داعش با لباس نظامی و واسطۀ نقلیۀ مربوط به اشغالگران تا دم در وزارت پوشالی داخلۀ دولت پوشالیان، خود گواه این است که عمال این دولت در بخش های نظامی ــ امنیتی و ملکی در  طراحی  و انجام حملات انتحاری تروریست های طالبی و داعشی را  از دورن و به طور مستقیم همکاری و رهنمائی می کنند و امکانات پوششی و اصلاعاتی را به آنان مهیا ساخته و تا لحظۀ حمله میزبانی آنان را نیز می کنند. دیده می شود که افراد مهم دولتی افزار و سائط ورود تروریست ها را با موتر های زرهی، جنگ افزار های ثقیل و خفیف، شناسنامه ها دولتی، واسکت های انتحاری، مواد انفجاری  شان را در هر جائی که خواسته باشند، انتقال و هدایت می دهند و فاجعه انسانی را به بار می آورند.
این جاسوسان و خودفروخته ها با ارتکاب این جنایت در قتل عام و ریختن خون بی گناهان هموطن شان شریک شده و برای پوشالیان اخوانی، طالبی و داعشی هویت و صلاهیت می دهند. در حالی که مردم می دانند که کوردلان طالبی و داعشی حتی در مراکز شهر ها بلدیت ندارند و دهاتیان اغواء شده یا اجیری اند که با فرهنگ لازمۀ یک زندگی شهری بیگانه اند. استعمار از همین فریب خوردگی و فقدان دانش و خرد، عقب ماندگی شان و کوردلی ایشان استفادۀ کرده و آنان را با یک شست و شوی مغزی و یا در ازای چند دالر برای کشتار هموطنان و ویرانی مردم شان مسلح ساخته و به خدمت می گیرد.
معلوم می شود که این همه تحرکات استخباراتی، نقل و انتقالات، تدارکات و جا به جائی افراد و انفجار و انتحار از نظر نظامیان و جواسیس اشغالگران پنهان نمی ماند. این بیانگر دست داشتن اشغالگران در این تحرکات و تأیید آن توسط آنان و در عین حال بیانگر وجود اهداف اعلام ناشدۀ اشغالگران امریکا و ناتو برای تمدید اشغال نظامی کشور ما، تمدید ناامنی و جنگ تجاوزکارانه، رقابتی و توسعه طلبانه در افغانستان و در ارتباط به منطقه است.

۱۱ جوزای ۱۳۹۷ش:خان جان الکوزی جاسوس ریزه خوار خوان یغمای استعماری و  یک تن از کلان کاران "اتاق های صنعت و تجارت" ساخت امریکا در جنب دولت مستعمراتی گزارش داد که ظرف دو ماه گذشته ۲۲ رویداد آدم ربائی و سرقت مسلحانه  سرمایۀ سرمایه گذاران و وابستگان شان در کشور صورت گرفته است. سرمایه گذاران می گویند که هر روز حد اقل دو نفر جواز کار خود را لغو می نمایند و شاکی اند که علاوه از نبود امنیت، دولت پوشالی مالیات گزافی بالای جواز های ما گذاشته که ما به هیچ وجه قادر به پرداخت آن نیستیم. رشوه و فساد اداری هم در ادارات دولتی بیداد می کند . بدین دلیل کسانی که بیش از بیست سال سابقۀ  اشتغال در سرمایهگداری در بخش صنعت و تجارت را داشته اند، ناگزیر شده اند که از تجارت دست بکشند.
وجود اسم بی مسمای "اتاق های صنعت و تجارت" برای حمایت از صنعتکاران و تولیدات داخلی در برابر امتعۀ وارداتی تجار ـ دلال و بیرونی در بازار های سرمایه گذاری و تجارت داخلی و خارجی؛ آنهم توسط اشغالگران یغماگر امریکائی، نه با منطق جور می آید و نه با سیاسست تحمیلی اقتصادی "لیبرالیسم نو" و "تجارت آزاد" اشغالگران و بانک غارتگر جهانی سازگار است.
دولت مزدور کابل در کل ابزار بی ارادۀ امپریالیسم اشغالگر، مجری گوش به فرمان سیاست های استعماری و همراه با سیاست ها، قوانین و لوایح موضوعه اش در خدمت اهداف تاراجگرانۀ امپریالیسم و سرمایۀ غارتگر مالی آن است و به زیان اقتصاد ملی کشور، به این دشمن خدمت می کند. از منظر طبقاتی این دولت در نقش ابزار سلطه و سیادت طبقاتی طبقات فئودال و بورژوازی کمپرادور است. با این خصلت مستعمراتی و طبقاتی، این دولت و قوانین آن نمی تواند در خدمت استقلال اقتصادی کشور و در جایگاه دفاع از تولیدگران زراعتی ــ صنعتی کشور قرار گرفته و سیاست حمایت از سرمایه و تولیدات داخلی را در برابر سرمایه و کالا های بیرونی(protectionism) به کار بندد. جان مطلب این جاست.
دولت مستعمراتی با آن پایۀ طبقاتی اش و در عین وابستگی تا حد بردگی به استعمار؛ خود متشکل از باند های جنایتکار  و تبهکار مافیائی، قاچاقچی، آدم ربائیان، محتکران، زورگویان مافوق قانون، جواسیس، تروریستان حرفه ئی، جنگسالاران، باندیست ها اخوانی، ناقضان حقوق بشر می باشد که نهاد پوشالی و گندیدۀ امنیتی دولت مستعمراتی نه تنها هیچگاهی توانی مقابله با آن ها  را ندارند و نمی توانند جلو آنان را بگیرند، بلکه توسط این تبهکاران سازمان یافته در درون و بیرون دولت اداره شده و به دستور آنان عمل می کنند و در بسا از موارد این نهاد های امنیتی شریک جرم و جنایت مافیا و زورمندان فراقانون اند.

۱۳ جوزای ۱۳۹۷ش: نیمی از اطفال زحمتکشان افغانستان مکتب نمی ‌روند. صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف) در یک گزارش تازه گفته ناامنی و ادامه جنگ در افغانستان سبب شده است تا نیمی از کودکان این کشور مکتب نروند .در این گزارش آمده است که نصف کودکان بین سنین ۷ الی ۱۷ سال، یعنی حدود ۳.۷ میلیون نفر در افغانستان از مکتب رفتن  و کسب سواد محروم ماندند.
طبق این گزارش، علاوه از جنگ و نامنی ؛ فقر و تبعیض گسترده علیه دختران در افغانستان سبب شده میزان کودکان محروم از مکتب در افغانستان از سال ۲۰۰۲ به این سو به شدت افزایش یابد. در گزارش یونیسیف آمده که ۶۰ درصد کودکان محروم از مکتب، دختران هستند.
در حالی که میرویس بلخی، سرپرست وزارت معارف دولت غدار و غارتگر کابل مدعی است که " این گزارش نشان می‌دهد که برنامه‌ های کنونی جوابگوی نیازمندی موجود نیست"، نمایندۀ یونیسیف این شریک دزد با معاش حدود صد هزار دالری اش در ماه در کایل اشغالی از " پیشرفت و امید" حرف می زند.
این نمایندۀ سازمان ملل(یونیسیف) جنگ، ناامنی، فقر و تبعیض علیه دختران و سطح متفاوت مکتب نرفتن اطفال در ولایات را برشمرده است، بدون آن که با صراحت و وجدان بیدار در نقش نمایندۀ سازمان جهانی به تذکر عامل و عوامل آساسی آن بپردازد. این گونه گزارش دادن را "هم به نعل و هم به میخ کوبیدن" می نامند که کارمندان و مسؤولان نهای های وابسته به ملل متحد همواره بدان متوسل می شوند.
در حالی که یونیسیف آگاه است که صد ها میلیون دالر برای راه اندازی و ظرفیت سازی و انکشاف معارف افغانستان یا از وسط راه، یا توسط مشاوران    خارجی و ان جی او های دزد و یا توسط وزرای غدار معارف دولت مزدور کابل مثل یونس قانونی، حنیف اتمر خادی و فاروق وردک گلبدینی و فعلاً میرویس بلخی و رؤسای تاراجگر معارف ولایات با گزارش دهی مکاتب خیالی، حیف و میل شده است. مگر در ادامۀ پول های تخصیص یافته به معارف و مکاتب افغانستان، همین یونیسیف نبود که برای چندمین بار، به تاریخ ۳۰ دسمبر ۲۰۱۷ مطابق نهم جدی ۱۳۹۶ش چک حاوی ۴۸ میلیون دالر را به دولت غدار کابل سپرد. چه شد آن صد ها ملیون دالر؟
امپریالیست های متجاوز و جنگ افروز همراه با مزدوران غدار دولتی و اجیران زن ستیز و صد دانش طالبی و داعشی عوامل اساسی جنگ، ناامنی، فقر و تبعیض علیه دختران افغان اند.
امپریالیسم با اشغال کشور ما، با جنگ تحمیلی اشغالگرانه و ریختن خروار ها بمب بر مردم، بر مکاتب و شفاخانه ها و هجوم گرگان درنده اش بر منازل مردم  و کشتار غیرنظامیان در منازل، در مزارع، در عروسی ها و در کوه و بیابان، با تجمیل فقر مصنوعی و بیکاری و بازگذاشتن دست جنایتکاران غارتگر و ارتجاع اسلامی ضد زن و مکتب سوز؛ عامل درجه یک جنگ، ناامنی، فقر و تبعیض تبعیض در حق ضعفاء و مخصوصاً زنان و دختران ستمکش افغان محسوب می شود.
مزدوران اخوانی مرد سالار و تکنوکرات های دزد دولتی امپریلیست های اشغالگر امریکا و ناتو در طی بیش از ۱۷ سال با دزدی، با ستیزه، با ستمگری، با غارتگری و با تبعیض علیه زنان و دختران از موضع ایدئولوژی طبقاتی مرد سالار اسلامی، با قوانین  و محاکم شرعی منسوخ و با ایجاد مکاتب خیالی؛ موازی با همتایان طالبی و داعشی شان عامل درجه دوم جنگ، ناامنی، فقر و تبعیض تبعیض در حق ضعفاء و مخصوصاً زنان و دختران ستمکش افغان محسوب می شوند.
مزدوران طالبی، داعشی و گلبدینی امپریالیسم و ارتجاع منطقه با تیزاب پاشی بر صورت دختران مکاتب، با مکتب و کتاب سوزی، با کشتار و تهدید معلم و متعلم، با اخد جزیه از معلمان، با اخاذی از مردم محل، با جنگ ارتجاعی شان، با مخالفت با برنامه های عمرانی، با ترویج مواد مخدر و مزدور منشی؛ موازی با جنایتکاران دولت مزدور کابل از جملۀ عوامل اساسی جنگ، ناامنی، فقر و تبعیض در حق ضعفاء و مخصوصاً زنان و دختران ستمکش افغان محسوب می شوند.
گفتنی است که این زحمتکشان و فرزندان آنان و زنان و دختران شان در افغانستان اشغال شده هستند که ستم جنگ، ناامنی، فقر و تبعیض اعمال شده از جانب امپریالیسم و مزدوران اخوانی و غیراخوانی دولتی و اجیران فاشیست طالبی و داعشی را متحمل شده و تبعیض و نقض حقوق حقۀ انسانی در عرصه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، جنسیتی، قضائی، حقوقی، تعلیمی، آموزشی، تحصیلی، صحی و غیره عرصه ها در حق آنان اعمال می شود.
این ها حقایق دردناکی از زندگی فلاکتبار توده های بی نوای زحمتکش و تحت ستم کشور ما در افغانستان مستعمرۀ امروزی در زیر سیطرۀ امپریالیست های اشغالگر و ارتجاع خون آشام دولتی و غیردولتی اند که هم سازمان ملل، هم یونامه، هم یونیسیف، هم نهاد های حقوق بشری و هم هر یکی از ده ها نهاد این نوع با وجدان خفته بدان به دیدۀ اغماض نگریسته و در برابر این جنایات، تبعیض و ستمگری سیستماتیک چشم و گوش خود را بسته اند.