همکار خـبـری خـروش رعـد
۱۴ جون ۲۰۱۸

(۶۱)خــبــر هــای افـغـانـستـان
خــبــر و نــظــر

۱۴ جوزای ۱۳۹۷ش: در اثر انفجار یک ماین کنار جاده  در منطقۀ شیرالله  کلای  ده بالای ولایت ننگرهار، سه شاگرد مکتب کشته شدند.
اسلامیست های اخوانی، سلفی ها و وهابی ها پلید ترین و سفاک ترین دشمنان انسان و انسانیت اند که از کشتن  انسان های بینوا و بی پناه لذت می برند و با ارتکاب اعمال ضد انسانی و ضد بشری خود را آرام و آسوده فکر می کنند. سرکرده های این باند های جنایتکار اخوانی و طالبی افراد رده پائینی و ناآگاه خود را نمی گویند که این  همه جنایت غیر انسانی و ضد بشری شان نه تنها آبشخور مکتب سلفی و وهابی  و دیوبندی نشأت می کند، بلکه در عقب آن دست غیرمستقیم امپریالیسم جهانی در رأس امریکا و سازمان پلید و آدمکش جاسوسی CIA امریکا  و موساد قرار دارد. بنیاد گرایان اخوانی، سلفی ووهابی بدون تمایز افزار جنگ افروزی ماشین آدمکشی و هراس افگنی استخبارات جهانی اند که نه تنها در افغانستان، بلکه در سراسر جهان بشریت  جنایت می آفرینند و نه تنها افغانستان را، بلکه سراسر خاور میانه را به کشتار گاه انسان و نابودی ساختمان ها و تاراج منابع طبیعی آن جا مبدل ساخته اند. این همه اعمال جنایتبار شان در برابر بشریت، لکۀ ننگی بر جبین امپریالیسم جهانی است. زندگی روزمرۀ مردم بی نوا و مظلوم ما در زیر سیطرۀ امپریالیسم و مزدوران مختلف دولتی و غیردولتی آنان در جهنم افغانستان چنین است.

۱۴ جوزای ۱۳۹۷ش: ادارۀ محیط زیست دولت مستعمراتی گزارش داد که  روزانه در شهر کابل هفت تن تولیدات خریطۀ پلاستیک به مصرف می رسد که بر سلامت محیط زیست اثرات ناگواری می گذارد. 
عناوین عریض و طویل نهاد های دولت مستعمراتی با کاپی برداری از نهاد های دول متجاوز امپریالیستی ایجاد شده اندو به رغم تشابه اسمی، در نهاد های دولت مزدور کابل که هیچگونه اراده  و درایت کاری و مسلکی  وجود نداشته است. در حلی که همه مردم می دانند که مافیای قدرت  دولتی و مافیای زمین زمین های زراعتی  و کشتزارها را به سرای ها و ذخیره ها  و دکان ها و بلند منزل های خود مبدل کردند. این در حالیست که در عین استفاده از زیرساخت های فرسوده؛ مردم فقیر و بیکار و گرسنه مجبورند از مواد فوسیلی دودزا در معیشت روزانه خود و پخت و پز استفاده کنند  و در جاده انبوهی از موتر های مؤدل کهنه و دود زا محیط زیست را آسیب پذیر ساخته است. از طرف دیگر اداره های شاروالی دولت مستعمراتی در کابل و ولایات نهادی سودآور برای غارتگران دولتی است همانند سائر ادارات این دولت فاسد، یک نهاد مستعمراتی ناکاره و بیکاره بوده و قادر به پاک کاری ساحات  شهری نیست.

۱۶ جوزای ۱۳۹۷ش: کمیسیون نامنهاد حقوق بشر دولت مستعمراتی برای  رسانه ها گزارش داد که درجریا ن۹ سال گذشته در اثر خشونت های جنگی در افغانستان ۶۴۰۰۰ شصت و چهار هزار نفر تلفات دیده اند و افزود که : « ۲۳۱۳۰ تن جان باخته اند، ۴۰۹۷۴ تن زخم برداشته اند، که از میان آنان ۵۲ درصد شان مردان اند، ۱۸ درصد کودکان، هفت درصد زنان و ۲۲ درصد نامعلوم است». و همچنان در مورد گزارش جداگانه ‌ای شکنجه و بدرفتاری‌ها را در افغانستان نیز گزارش دادند که « تنها در سال گذشته نزدیک به ۸۰ رویداد شکنجه و بدرفتاری از سوی نیرو های دولتی را ثبت کرده اند ». و سیمین بارکزی،  عضو طویلۀ پارلمان دولت مستعمراتی گفت که :  «قانون از سوی هیچ نهادی عملی نمی شود و در طاق بلند مانده شده است.».
سران امپریالیست جهانی  و مزدوران دولتی و مدنی شان ریاکارانه و عوامفیریبانه شعار های توخالی و بی بنیاد دموکراسی، حقوق بشر و حقوق زن را سر می دهند. زیرا همه بشریت روی زمین می داننند که امریکای اشغالگر و همدستان امپریالیست جهانی اش در سراسر کره زمین جنایات ننگین ضد بشری را از دیری بدینسو مرتکتب شده اند. در همین افغانستان خونین تن نیز همین اشغالگران و مزدوران اسلامی و غیراسلامی شان مسببان اصلی این همه قتل و جنایت زن و مرد، پیر و جوان و اطفال ما بوده اند. این، آن حقیقتی است که مزدوران  مستمری خوار کمیسیون نامنهاد حقوق بشر دولت مستعمراتی کابل آن را نمی بینند و یا وجدان زندۀ گفتن و محکوم کردن عاملان این همه جنایت آشکار را ندارند.

۱۶ جوزای ۱۳۹۷ش: بخش جنائی وزارت داخلۀ دولت مستعمراتی به رسانه ها گزارش داد که: در دو هفتۀ ماه جاری در شهر کابل ۸۲ موتر شخصی ربوده شده و  عده ئی از مالکان موتر ها به قتل رسیده اند و هفتاد رویداد جنائی دزدی  خانه ها و راه زنی ها و قتل نیز ثبت گردیده است. باشندگان پایتخت پولیس را به دست داشتن در این رویداد ها متهم می سازند و می گویند که: افزایش تفنگ داران غیر مسؤول و نگهبانان بی شمار مقام ها، وکیلان و زورمندان را از علل اصلی افزایش جرم های جنائی  در پایتخت می دانند. بار ها دیده شده که دزدان در روز روشن در دور و بر و ناحیۀ تحت حفاظت ناحیه های پولیس موتر و خانه های مردم را دزدی می کنند و مردم را می کشند. این سؤال برانگیز است.
سران دولت  مستعمراتی در عین این که دزد و غارتگر اند، بی پایه و بی مایه نیز هستند و از حمایت مردم محروم اند و در اتکاء  با اشغالگران شب و روز می گذارانند. این دولت مزدور و سران خودفروختۀ پوشالی آن بدون اشغالگران قادر نیستند که اهمیت جان و مال خود را فراهم کنند. از طرف دیگر سران دولت مستعمراتی  دشمن جان و مال مردم اند و از امکانات پیش آمده خود در سرکوب مردم دست می زنند  و ارادۀ خدمت به مردم و طن را ندارند. این ها بی ننگانی اند که از فرصت پیش آمده در راستای منافع شخصی پلید خود شان به قیمت دشمنی با مردم کشور و خدمت به دشمنان مردم افغانستان، استفاده می برند.