همکار خـبـری خـروش رعـد
۲۷ جون ۲۰۱۸
(۶۳)خــبــر هــای افـغـانـستـان
خــبــر و نــظــر
۰۱ سرطان ۱۳۹۷ش: طالبان در اثر حملات گروهی در ولسوالی های آب کمری ولایت بادغیس و خواجه سبز پوش ولایت فاریاب، مرکز ولایت های فراه، غزنی، هلمند و ننگرهار؛ به تعداد ۹۰ نفر از نظامیان، پولیس و ملیشه های پوشالی دولت مستعمراتی را کشته و بالا تر از ۱۰۰ نفر دیگر شان را زخمی ساختند.
دولت دست ساخت اشغالگران در کابل یکدست نبوده و عمرش در عین خدمت به اشغالگران و خیانت به میهن، در نزاع های درونی گذشت. جناح غالب تمامیت خواه این دولت مزدور به دستور ارباب امریکاړی اش در زد و بند های پنهانی با گروه طالبان و داعشیان قرار داشته و یکجانبه برای تقویت جناحی در آستانۀ انتخابات مزدوران امریکا، با گروه طالبان آتش بس سه روزه در ایام عید را اعلام داشت که از سوی طالبان نیز پذیرفته شد. پس از سه روز غنی مزدور رئیس دولت مستعمراتی آتش بس را با طالبان برای ۲۰ روز دیگر تمدید کرد. رهبران گروه اجیر طالبان تمدید آتش بس را رد کرده و دو باره حملات خود را بالای مواضع عساکر مفلوک دولت مستعمراتی از سر گرفتند.
همه ارگان های دولت خیانت ملی مخصوصاً "ارتش"، "پولیس" و "امنیت ضد ملی" آن از روز اول تا همین حالا ساختۀ اشغالگران اند و به عنوان نهاد های مستعمراتی مُکَمِل سیستم استعماری بوده و در خدمت اهداف پلید اشغالگران کشور ما قرار داشته اند. از این رو این نهاد های غرق در فساد و فاقد صبغۀ ملی که برای اهداف شریفانه و متعالی ملی و اجتماعی نمی جنگند، از مردم فاصله داشته و ستمگر، فاسد و پوشالی اند. افراد رده های پائین و سربازان مفلوک این ابزار ستم بر توده های مردم، که از فرط بی روزگاری به این نهاد های پوشالی پیوسته اند، مورال عالی جنگی و انگیزه ای برای جنگیدن ندارند. بناءً، طی ۱۷ سال اشغال کشور ما در اکثر موارد دیده شده است که این سربازان در صف دشمن متجاوز، یا مثل گوسفند توسط مخالفان مسلح مخصوصاً طالبان فاشیست کشته یا از ترس جان با تقدیم سلاح و لباس سربازی شان، تسلیم شده اند. آری، چنین است سرنوشت محتوم یک ارتش مزدور و ستمگری که با سلاح دشمن و در جبهۀ دشمن علیه مردم کشور خود بجنگـد!
جهانیان می دانند که سران دولت مستعمراتی و سران گروه طالبان مخلوق و وابسته به لانه های استخباراتی اشغالگران امریکائی و ناتوئی اند. مردم ستمکش ما از هر دو طرف، یعنی دولت مستعمراتی و گروه اجیر و آدمکش طالبی خسته و بیزار اند و در نتیجۀ تجاوز و رقابت جناح های امپریالیسم جهانی و ارتجاع منطقه به کشور ما، در یک جنگ ناخواستۀ تحمیلی، تجاوزکارانه، فرسایشی و ارتجاعی گیر مانده اند. سرمنشاء و مسبب اصلی این جنگ کثیف امپریالیست های اشغالگر اروپائی مخصوصاً امریکائی استند. این جنگ جاری در افغانستان از یک سو توسط دول امپریالیستی متجاوز امریکا ــ ناتو و همراهان و از سوی دیگر توسط امپریالیست های فعال منطقه همراه با دولت های توسعه طلب همجوار و منطقه مدیریت می شود. نیرو های نظامی ــ امنیتی دولت مزدور کابل و مزدوران طالب و داعش ابزار منفعل این جنگ تجاوزکارانه و نیابتی اند و مردم افغانستان قربانیان آن.
۰۱ سرطان ۱۳۹۷ش: طبق تبصرۀ رسانه های دولتی و خصوصی در افغانستان، خلیل زاد محرمانه از گروه طالبان خواسته است که شما در مذاکرات صلح با دولت شرکت جوئید، ولی صلح نکنید.
مردم ما و جهان می دانند که گروه طالبان زادۀ شرکت های نفتی غول پیکر امپریالیستی است. زلمی خلیل زاد، این نوکر خانه زاد امریکائی ها که دست و دامانش به خیانت در حق کشور زادگاهش(افغانستان) آلوده است، از طریق شبکه های استخباراتی امریکا ناظر بر فعالیت این گروه بوده است. کلیه عملیات تروریستی و ویرانگرانۀ گروه مزدور طالبان زیر نظر مستقیم سازمان آدمکش CIA و سازمان جهنمی و تروریست پرور پاکستان ISI قرار دارد. گروه شریر طالبان از بدو پیدایشش از بطن استعمار ــ ارتجاع، تا اکنون به فرمان استخبارات بیگانه دُم جنبانده، عربده کشیده و جنایت می آفریند. این گروه فاشیست به غیر از افزار اهداف استعماری، کدام نقش مثبت دیگری نداشته و ندارد و طی یک ربع قرن از حیات ننگینش منحیث مرتجع ترین، بد ترین، شریر ترین و وحشی ترین نیروی ضد بشری در قطار سائر مزدوران و جنایت کاران تاریخ بشریت و کشور ما، جا گرفته اند. این گروه خودفروخته ابزار جنگ است و چون بازیچه در دستان کثیف طرف های مغرض بیرونی این جنگ رقابتی قرار دارد و هیچگاه پیام آور صلح آبرومندانۀ مورد نیاز توده های ستم کشیدۀ کشور ما نیست. طالبان هم مثل گلبدین و حزبش، پس از ترازو بر زمین زدن های مکرر برای سهم بیشتر، در نهایت به دستور حامیان بیرونی شان به امریکا تسلیم شده و زیر بیرق امریکای اشغالگر صف خواهند کشید. این بعید نیست.
۰۱ سرطان ۱۳۹۷ش: در اثر تیر اندازی افراد ناشناس، دو عضو یک خانواده که هر یک شرف الدین انصاری کارمند سازمان غذائی جهان و نصیب الله صدری کارمند یکی از بانک های خصوصی در کارتۀ زراعت شهر مزارشریف به قتل رسیدند.
مقدارات مردم بی دفاع ما، به دست تروریست های حرفه ئی، تبهکاران اخوانی، و مافیائی افتاده است که زیر امر و نهی اشغالگران امریکائی و ناتوئی قرار دارند و بار جنایت و تاریخزدگی خود را شرمسارانه به دوش می کشند. این جانیان به هر شکل ممکن با ترور و ارعاب، آدم ربائی، انتحار، انفجار، تجاوز، سنگسار، قاچاق و... جنایت می آفرینند. زندگی این تبهکاران با جنایت پیشگی و ریختاندن خون بی گناهان هموطن شان گره خورده است. با این حال، زندگی مردم جفا دیدۀ ما در تحت سلطۀ زورگوی استعماری اشغالگران و سیطرۀ خونین این مزدوران رنگارنگ داخلی اش؛ چگونه می تواند باشد؟
۰۲ سرطان ۱۳۹۷ش: در اثر یک انفجار در ولسوالی بغلان مرکزی بالای یک مرکز ثبت نام انتخابات پارلمانی و شورای ولسوالی دولت مزدور کابل، دست کم یک نفر ثبت نام کننده جان باخته و سه تن دیگر زخم برداشتند.
اکثریت مردم شجاع و آزادۀ ما ثبت نام برای شرکت در مضحکۀ انتخابات پارلمانی مستعمراتی و شورای پوشالی ولسوالی دولت مزدور کابل را آگاهانه تحریم کردند. آنانی که در چنین ثبت نام اشتراک کردند، علاوه از خدمت به قانونی جلوه دادن تجاوز و اشغال و نهاد های ساختۀ اشغالگران، جان خود را نیز به خطر انداخته و در راه خدمت به دشمن اشغالگر مرگ را نیز پذیرا شدند.
۰۵ سرطان ۱۳۹۷ش: اکیل حکیمی وزیر مالیه دولت مستعمراتی کابل پس از سال ها خدمت در پُست های سفارت و وزارت دولت مستعمراتی برای اشغالگران امریکائی و زر اندوزی از سمتش کنار رفت یا کنار زده شد.
چندی قبل از این نیز، نورالحق علومی وزیر پرچمی داخله، رحمت الله نبیل رئیس "امنیت ضد ملی"، سید سعادت منصور نادری وزیر زورمند شهرسازی و مسکن، جنگ سالار مافیائی شمال عطاء محمد نور در سِمَت والی بلخ و به تازگی، علی احمد عثمانی وزیر انرژی و آب دولت مستعمراتی کابل از سوی اشرف غنی رئیس پوشالیان ارگ کابل برکنار شدند. تمام این استعفاء ها و برطرفی ها در سطوح وزاء، معینان، رؤساء و والی های دولت مزدور کابل، با برنامۀ پشتونیزه ساختن ادارات دولت مزدور توسط جناح غالب شوونیست ارگ، با تخاصمات جناحی و تلاش های متقابل دو جناح ارتجاعی برای تقویت موضع جناحی و در قالب یارگیری و بده و بستان قبل از انتخابات غلامان امریکا، مرتبط است.