همکار خـبـری خـروش رعـد
۱۵جنوری۲۰۱۷

(۴)خــبــر هــای افـغـانـستـان

خــبــر و نــظــر

۱ ــ ۲۳جدی ۱۳۹۵ش: طبق گزارش رسانه ها، از سال ۲۰۰۱ الی ختم سال ۲۰۱۶ م به تعداد ۲۴۴۸ تن از سربازان امریکائی در افغانستان کشته و به تعداد ۲۰۰۰۰ نظامی دیگر زخم برداشته و تعداد زیادی نیز اثرات بد روانی پذیرفته و دچار معلولیت روانی شده اند.

نظامیان اشغالگر امریکائی و ناتوئی از ۷ اکتوبر ۲۰۰۱ م بدینسو هزاران خانوادۀ افغان را به خاک و خون کشیده و از ارتکاب هیچ نوع جنایتی در همدستی و همکاری نوکران رنگارنگ داخلی اش در حق مردم دربند افغانستان دریغ نورزیده اند. جنایات آشکار ضد بشری این اشغالگران وطن ما شامل بمباران های عمدی هوائی توسط طیارات جت بم افگن و طیارات بی پیلوت روی اهداف غیر نظامی مثل عروسی ها، اطفال و شفاخانه، حملۀ مسلحانه به خانه های مردم و کشتار زنان و کودکان، بی حرمتی و تجاوز به ناموس مردم، سوختاندن اجساد، شاشیدن روی اجساد افغان ها، بازی با استخوان جمجمۀ افغان(توسط عساکر اشغالگر المانی در شمال کشور)، شکنجۀ وحشیانه و غرق ساختن در آب در زندان های سیا در چندین نقطۀ افغانسان، در گوانتانامو و در کشور های دیگر و...، اظهر من الشمس است.

هموطنان دردمند ما شاهد بوده اند، که در اکثر موارد ارتکاب جنایت،توسط سربازان اشغالگر امریکا و ناتو، در قانون و قاموس این دولت های متجاوز امپریالیستی جائی برای بازخواست، مواخذه و بازپرسی از این جانیان متهم به قتل عمد غیر نظامیان نبوده است و در آینده نیز نخواهد بود. در اکثر موارد ارتکاب جرم و کشتار عمدی نظامیان و غیر نظامیان اشغالگر، صرف به یک معذرت خواهی صاف و سادۀ سران جنایت کار دولت های امپریالیستی مثل بوش و بلیر و اوباما بسنده شده و به مرخصی از خدمت یا تنزیل مقام جانیان امریکائی ــ ناتوئی اکتفاء شده است. این است حقوق بشر نوع امریکائی ــ ناتوئی، این منادیان دروغین حقوق بشر در افغانستان و جهان!

علاوه از ارقام بالا، اشغال نظامی افغانستان و ادامۀ جنگ ناکام توسعه طلبانه برای اشغالگران، مخصوصاً این دراز ترین جنگ استعماری و اشغالگرانۀ شان در خارج از خاک امریکا برای اشغالگران خونخوار امریکائی، در تاریخ جنایتکاری و استعماری آن دولت استیلاءگر و هژمونیست، بی سابقه و پرخرج بوده است.

این جنگ و اشغالگری هم برای مردم افغانستان و هم برای اشغالگران امریکائی از منظر اقتصادی و تلفات انسانی خیلی گران تمام شد. برای ارتش جنایت پیشه و اشغالگر امریکا مزید بر کشته ها، تعداد زیادی از معلولان جسمی و روانی به ارث مانده است. این معلولان برگشته از جنگ جنایتکارانۀ افغانستان و عراق بار دوش مالیه دهندگان امریکائی، هر هفته با ارتکاب جنایت، از مردم امریکا خون نیز می طلبند (تازه ترین مورد آن، کشتار 5 تن غیرنظامی با مسلسل در میدان هوائی فلوریدا در هفتۀ قبل توسط سرباز روانی "خدمت" کرده در عراق است).

۲ــ ۲۳جدی ۱۳۹۵ش: آمار وزارت تجارت دولت مستعمراتی بیانگر آنست که صادرات میوۀ خشک افغانستان به میزان ۲۵٪ در سال ۱۳۹۵ش در مقایسه با سال پار۱۳۹۴ کاهش داشته است.

ادامۀ جنگ ویرانگر و تجاوز نظامی اشغالگران امریکائی و ناتوئی طی ۱۵ سال طولانی به کشور عزیز ما در همکاری با مزدوران خود فروختۀ غارتگر داخلی شان اعم از(تکنوکرات ها، باند های جهادی ــ اخوانی، طالبی، داعشی، افغان ملتی، خلقی و پرچمی، باند های مافیائی، قاچاقچیان، جنگسالاران، "ان جی او" ها و احزاب مزدور "ان جی او" ئی... )، زیربنا های اقتصادی کشور را نابود، دارائی های عامه و شخصی را به تاراج و اقتصاد کشور را به سوی نابودی برده است.

امپریالیست ها با اعمال جبری سیاست مخرب لیبرالیسم نو(لیبرالیسم اقتصادی) متضمن خصوصی سازی، فروش و تعطیل نهاد های عامه، عدم سیاست حمایت گرائی و تحمیل ریاضت اقتصادی( در افغانستان به شکل تحمیل عمدی فقر عمومی برای شکستن غرور و ارادۀ سلحشورانۀ مردم آزادۀ ما) تحت شعار بازار آزاد و تجارت آزاد؛ اقتصاد ملی ما را تعطیل و به جای آن بازار ها را به فروشگاه های اجناس بُنجُل کشور های بیرونی مبدل کرده اند. در نتیجۀ ادامۀ جنگ و سیاست ویرانگر و خائنانۀ فوق، تولیدات زراعتی داخلی به رکود مواجه شده و سقف تولید افت کرد. این دو عامل فوق نقش خیلی مخربی در اقتصاد ملی کشور ما که عمدتاً در غیاب تولید و صادرات صنعتی، متکی بر تولید زراعتی است، بازی کرده و به اقتصاد تولیدی زارعان، مالداران و پیشه وران کشور ما صدمات عمیق جبران ناپدیری وارد ساخته است. در افغانستان مستعمرۀ امروزی، نه تنها دولت مستعمراتی است؛ بلکه اقتصاد، بازار ملی، فروشگاه ها هم شکل مستعمراتی به خود گرفته است. در نتیجۀ کارکرد این سیاست و اقتصاد، فرهنگ مستعمراتی نیز در کشور حاکم شده است.

افزون بر عوامل فوق، در نتیجۀ ماهیت مافیائی و زورگوی ساختار سلسله مراتب مکانیسم آمیخته با فساد و عملکرد خائنانۀ نهاد های تجارتی ساخت اشغالگران امریکائی مثل "اتاق های صنایع و تجارت افغانستان"؛ پروسۀ جمع آوری و خرید محصولات زراعتی، حیوانی و پیشه وری از تولید کنندگان اولیۀ خرده پا و متوسط، توسط این مکانیسم غارتگر در غیاب سیاست روشن و حمایت دولتی، توأم با استثمار، غارتگری، فساد، نرخ خرید تحمیلی و زورگیری بوده است. در نتیجه، پول حاصله از اقلام صادراتی افغانستان در سال، به سرمایه های مافیائی افزوده و اقتصاد زراعتی و پیشه وری افغانستان در تحت این نظام و مکانیسم، به زائده و مُکمِل اقتصاد مافیائی ــ مستعمراتی مبدل می شود.

این مکانیسم در خدمت تداوم اشغال و اشغالگر افغانستان و مافیای خادم نظام امپریالیستی است. سهم دهقان، مالدار و پیشه ور افغانستان از صدور تولیدات کشور به خارج، مثل کاشتکاران افغان کوکنار، ناچیز و کم تر از ۱٪ است.