همکار خـبـری خـروش رعـد
۰۱ فبروری2017

( ۸ ) خــبــر هــای افـغـانـستـان

خــبــر و نــظــر

1ــ4 دلو 1395ش: منابع صحت عامۀ ولایت بادغیس می گوینـــد که طالبان 8 مرکز درمانی را در ولسوالی های بالامرغاب، آب کمری و درۀ بوم قادیس به روی مردم بستند. طلبان مزدور ِآموزش دیده در سر بریدن انسان های بیگناه، ترور، انتحار، انفجار ، سرکوب، جاسوسی، قاچاق مواد مخدر، زن ستبزی، سنگسار، دشمنی با مظاهر علم و فرهنگ، سیاست زمین سوخته و فرمانبرداری از ارباب استعماری شان؛ کدام برنامۀ دیگری نداشته و ندارند.

2ــ7دلو 1395ش: طبق گزارش ریاست صحت عامۀ ولایت کندهار، در17 ولسوالی های این ولایت، 575 واقعۀ بیماری سرخکان اطفال به ثبت رسیده است و شیوع این بیماری در حال افزایش است.
وزارت صحت همانند دیگر نهاد های مستعمراتی ساخت اشغالگران، یک نهاد مافیائی، غارتگر و فاسدی است که مسؤولان آن کدام برنامۀ ملی در بخش صحت عامه نداشته و صرف مصروف غارت بودجه های آن وزارت اند و مثل مسؤولان وزارت معارف، از درک کلینیک ها و پرسونل طبی خیالی جیب های شان را پر می کنند. این وزارت با وجود مصارف گزاف در بخش اداری و معاشات، حد اقل نتوانست که واکسین سرخکان را برای جلوگیری از این بیماری مدهش برای اطفال تطبیق نماید. در حالی که وزارت صحت دولت مستعمراتی کمک های صحی دول امپریالیستی و "مؤسسات خیریۀ "جهانی را اخذ می کند. اینان ادویۀ قابل فروش را به بازار به سود شخصی خود فروخته و اندکی از امپول واکسین ها را به طور نمایشی رسانه ای در چند محل زرق کرده و یک مقدار را به کشور های همجوار قاچاق می کنند و یا این که این ادویه در دیپو های غیرمعیاری کیفیت خود را از دست می دهد.

3ــ7 دلو 1395 ش: دادگاه دولت مستعمراتی کابل منزل رشید دوستم را در ساحۀ شیرپور مربوط ناحیۀ دهم امنیتی شهر کابل تحت نظارت گرفته و 9 تن از محافظان دوستم را طی تلاشی نمایشی به جرم تجاوز جنسی بالای احمد ایشچی والی پیشین جوزجان مورد پیگرد پولیس قرار داده اند.
معلوم نیست که آیا زور غنی به دوستم جنگ سالار خواهد رسید و یا بادارانش ضمن حمایت از "تقسیم متوازن قدرت" میان پوشالیان، به غنی و دستگاه فاسد قضائی پوشالیان کابل چنین اجازه ای را خواهند داد؟ در پانزده سال اخیر سران دولت مستعمراتی با تصفیه های جناحی و ارتکاب جنایات ضد بشری و ضد اخلاقی خود، شهرۀ آفاق بوده و در پاره ای از موارد از باداران اشغالگر امریکائی و ناتوئی خویش پیشی جسته اند.

4ــ 7 دلو 1395ش: 700 نفر از دار و دسته طالبان در ولسوالی راغستان ولایت بدخشان مصروف غارت معادن طلا اند.
بیشرمانه این که مقامات وزارت معادن و پترولیم دولت مستعمراتی در نقش شریک دزد، از غارت و چپاول معادن کشور که ثروت ملی ما می باشد و در سراسر کشور توسط اشغالگران امریکائی و ناتوئی، دهاره های بدنام طالبی، جنگسالاران تنظیمی و سران دولت مستعمراتی به تاراج رفته است، اظهار بی اطلاعی می کنند.

5 ــ 7 دلو 1395ش: رئیس نام نهاد "شورای مرکزی اتحادیۀ صنفی کارگران" دولت مستعمراتی به رسانه ها گفت که حکومت نا "وحدت ملی" از آوان روی کار آمدنش یک میلیون تن از شهروندان کشور را بی شغل ساخته است. وی افزود که:"در حکومت کنونی ما مذهب گرائی ، سمت گرائی، ارتباطات خویشاوندی و گروهی از مهم ترین مشخصه برای تقرر در جایگاه های دولتی است. به باور او فقر اقتصادی، بیکاری مدهش، نبود امنیت، سبب مهاجرت روستانشینان به شهر های بزرگ شده است."
مردم می دانند که اشغالگران امپریالیست امریکائی و ناتوئی در همسوئی با نوکران رنگارنگ وطنی ما، مسبب اصلی بیکاری ۶۰% مردم بوده و در گسترش فقر، گرسنگی ، فلاکت و در به دری مردم بی پناه ما نقش اساسی داشته اند. در روستاها نوکران مسلح و شریر امپریالیست های اشغالگر اعم از مافیای قدرت، زورمندان محلی دولتی، جهادی ها و طالب و داعش برگرده مردم سوار اند و هر جنایتی که بخواهند بالای مردم دریغ نمی کنند. در مراکز شهر ها از لاشخواران مسلح دولت مستعمراتی گرفته تا باند های مافیائی و سران و قلدران دولتی زندگی را برای مردم دربند و اسیر ما حرام ساخته اند.

6 ــ 8 دلو 1395ش: طالبان بالای یک کلنیک درمانی در ولسوالی واشیر ولایت هلمند یورش برده و تجهیزات صحی و ادویۀ آن را تاراج و ساختمان کلنیک را به آتش کشیدند. گفته می شود ساختمان این کلنیک شش ماه قبل به "کمک" کشور سویس ساخته شده بود. سیاست تجاوز گرانه و قلدرمنشانۀ امپریالیست های اشغالگر امریکا و ناتو کشور ما را در محراق رقابت های تباهکن امپریالیست های جهانی و ارتجاع منطقه قرار داده است. این سیاست استعماری تداوم تشنج و رقابت خونین سبب شده است که خون مردم همزمان توسط بم های اشغالگران و انفجار و انتحار مزدوران طالب و داعش ریخته شود و تأسیسات عام المنفعه و آثار تاریخی کشور ما ویران گردد.

7ــ 8 دلو 1395ش: از دید جورج کنینگهم معاون سفیر اتحادیۀ اروپا، دولت افغانستان هنوز هم در میان 176 کشور جهان، در ردیف یک صد و شصت و نهم دولت فاسد جهان قرار دارد.
از دید مردم عذاب کشیدۀ افغانستان، لقب "دولت فاسد" شایسته ترین صفت و عنوانی است برای دولت مستعمراتی کابل. این بهترین جایزۀ دول امپریالیستی به دولت دست نشاندۀ شان است که نوکران وطن فروش و خیانت پیشۀ وطنی ما از جانب اربابان امپریالیستی خود اخذ می کنند. این زبون ها در زندگی شرم آور شان حریت، شرافت، حیثیت، نوامیس ملی، استقلال سیاسی، آزادگی و اصالت وطنی ما را در پای خوکان امریکائی و ناتوئی غرض رسیدن به شهرت، مقام، منصب، سرمایه و قدرت، انداختند و به وطن خیانت کردند. ارباب شان هم از اینکه مزدوران امکانات آنان را به هدر داده اند، چنین صفتی را نثار این مزدوران شان کرده اند.
اربابان امپریالیست و مرتجع این دولت سراپا فاسد، با فساد ذاتی، در گسترش فساد و نهادینه شدن آن در ادارۀ مزدوران افغانی شان دست بالائی دارند. آنان از این خشمگین نیستند که چرا مزدوران شان به نیازمندی های مردم ستمدیدۀ افغانستان رسیدگی نکرده اند. اشغالگران از این شاکی اند که مزدوران شان در ادارۀ مستعمراتی طی 15 سال نتوانسته اند شرایط مطلوب اشغالگران را برای قبولی یوغ استعمارگران و غارت کلی داشته های ملی ما مساعد سازند. این است تعریف فساد در قاموس امپریالیست های اشغالگر کشور ما و قاتلان مردم بی نوای افغانستان. اگر صفت فساد به مفهوم: پوسیدگی، تباهی، شرارت، فتنه، ظلم، ستم، از سامان و نظام افتادن و غیره؛ به کار رود، در قدم اول مصداق خود را در وجود اربابان امپریالیست این دولت غدار و نابکار یافته و گریبان آنان را می گیرد. زیرا این مفسدین فی الارض، دست پروردۀ آن فساد پیشگان کلان اند.

8ــ 9 دلو 1395ش: در اثر ریزش برف در روز های اخیر در 15 ولایت کشور، به تعداد 21 تن از هموطنان آسیب پذیر ما کشته و 20 منزل تخریب و 59 منزل مسکونی دیگر خساره مند گردیده است.
این همه ستم و مظالم اشغالگران بیرحم امریکائی و ناتوئی و ستمگران گرگ صفت ارتجاع بومی در حق توده های رنج کشیدۀ افغانستان کم است، که این بینوایان قربانی خشم طبیعت و قهر سرمای شدید زمستان نیز شوند.
این گونه وقایع تراژیک قابل پیشگیری اند، ولی دولت مزدور و اربابانش اراده ای برای جلوگیری از این سوانح ندارند. در میان این همه ثروت، منابع، پول های سرازیر شده به کشور، دانش و نیروی کار وافر، عنصر ملی و مدیریت مسائل از این منظر، کم است. جان دادن هموطنان مظلوم ما در کنار این موج ثروت، و اوج بی تفاوتی دولت مزدور و مفلوک غنی ــ عبدالله؛ خود داغ ننگی ابدی است بر پیشانی امپریالیست های متجاوز و غلامان شان در ادارۀ مستعمراتی کابل.