گـزارشگـر خـروش رعــد
۰۷ جنوری ۲۰۱۷

گـزارش مختصری از مشکلات و مشغلۀ افغان ها در هندوستان

هندوستان سرزمینی است پهناور با تاریخ و فرهنگ کهن و پربار و نژاد ها، زبان ها، آئین ها و فرهنگ های گوناگون. در این کشور صدها زبان و گویش و لهجه وجود دارد. علاوۀ از زبان های هندی و انگلیسی که زبان رسمی کشور است، ۲۲ زبان دیگر در ایالت ها حیثیت زبان رسمی را دارند. این تنوع فرهنگی ــ زبانی کشور میزبان، بر مشکل مراوده و مکالمۀ افغان های مهاجر به آن سرزمین می افزاید.

سفر افغان ها به سرزمین هند:
صرف نظر از مراودات و رفت و آمد افغان ها به کشور هندوستان در گذشته ها، از چهار دهه قبل با آغاز ناآرامی، تجاوز و جنگ تحمیلی استعماری و ارتجاعی در کشور ما، هند یکی از مقاصد پناهگزینی هموطنان ما در منطقه بوده است. تعداد زیادی از افغان ها در آن کشور جا به جا شده که از آن جمله عدۀ زیادی راهی کشور های دور دنیا شده و جمع کثیری هم مقیم آنجا شده اند. مزید بر این ها، هر ماه جمع کثیری از افغان ها به منظور انجام معاینات طبی و تداوی به کشور هندوستان می روند.
رژیم مافیائی و مزدور کابل و باداران امپریالیستش، به رغم صرف چند صد میلیارد دالر در مدت این پانزده سال اشغال کشور ما و عایدات چندین برابر آن از مدرک مواد مخدر، هم نتوانسته اند و هم سیاست خصوصی سازی نهاد های خدماتی طبی مثل شفاخانه ها، کلینیک ها و لابراتوار ها، به آنها اجازه نداده است تا خدمات طبی با کیفیت و قابل اعتمادی را در حد توان طبقات متوسط و پائین جامعه در داخل کشور برای بیماران عرضه کنند. به جای آن، در داخل کشور دو گونه خدمات طبی با دو کیفیت برای طبقات دارا و نادار عرضه می شود. در نتیجۀ فقدان این زیرساخت های لازم طبی با کیفیت در کابل و سائر شهر های کشور برای عموم، هموطنان مریض ما به کشور های همسایه سرگردان دریافت این خدمات اند.
با وصف مشکلات اقتصادی و دشواری های اخذ ویزه از سفارت هند مقیم کابل، افزایش قیمت تکت های شرکت های هوائی، رسیدن به میدان هوائی کابل و گذر نمودن از هفت خوان رستم ( چک پاینت های تلاشی ) و چا گذاشتن به سرزمین هند، مشکل تازه آغاز می شود. اکثر افغان ها مشکل زبان دارند و مجبوراً به شهر راجپتنگر می روند که در آن جا افغان ها بیشتر بود وباش دارند. در این شهر افغان هائی در نانوائی ها، رستورانت ها و دواخانه ها کار می کنند که برای تازه واردان افهام و تفهیم آسان تر است.
در این شهر افغان های دلال در کمین هموطنان مریض ما نشته اند. این ها که خود را ترجمان می نامند، به همراه شفا خانه ها، ادویه فروشی ها، صاحبان خانه های کرائی و تکسی ران ها معامله دارند و از همۀ آن ها فیصدی اخذ می دارند. این دلال ها ادویۀ۱۰۰ کلداری را به ۱۰۰۰ کلدار می فروشند. به همین گونه پول دکتور و پول لابرتوار سرسام آور است... این دلالان افراد قصی القلبی اند که هیچ گونه ترحمی بالای هموطنان مریض خود ندارند و تا بتوانند به غارت جیب هموطنان مریض و نیازمند شان می پردازند.
تعداد دیگری از افغان ها در شهر های هندوستان پسران لارد های جنگی ، مافیای مواد مخدر و یا هم مقامات بلند پایۀ رژیم مستعمراتی کابل اند که تحت نام تحصیل به کشور هند آمده اند. این قماش اکثراً از طرف روز خواب اند و شب را در حال مستی در دسکو خانه ها (بار ها) سپر ی می کنند و قیمتی ترین موتر ها را زیر پا دارند. ـ این قماش با این اعمال ناشایست باعث بدنامی همه افغان ها اند ـ و به جز از عیاشی و مشروب نوشی و اذیت دیگران، مشغولیت دیگری ندارند.
تعداد دیگری از افغان ها فامیل هائی اند که به هندوستان آمده و خود را به دفتر مهاجران سازمان ملل متحد ثبت نموده اند تا بدین وسیله بتوانند به کشور های غربی مسکن گزین شوند . این ها توسط اقارب شان در کشور های اروپائی ــ امریکائی کمک پولی می شوند. این عده با دشواری های روزمرۀ زندگی مواجه اند. اکثر این هموطنان ما به دلیل نداشتن جواز کاری، برای تأمین قوت لایموت به شاق ترین کار ها با مزد ناچیز در بخش های تولیدی و خدماتی تن داده و به سختی و بیرحمانه توسط صاحب کاران هندی یا افغانی استثمار می شوند.
تعداد دیگری از افغان ها که بین کابل و دهلی در رفت و آمد اند، مصروف قاچاق سنگ های قیمتی و آثار تایخی کشور اند. این دسته اکثراً این عمل خیانت ملی را به شکل حرفه ئی انجام می دهند.
دستۀ دیگری از این افغان ها مصروف انتقال سگرت از کابل به دهلی اند که باعث مزاحمت و طولانی شدن جریان تلاشی در میادین هوائی کابل و دهلی می شوند. این ها در اکثر موارد با پرداخت رشوه، مشکل ممانعت را رفع می نمایند، ولی در نادر موارد سگرت شان ضبط گمرک میدان هوائی دهلی می گردد.
عده ای دیگر از این افغان ها که از طریق کابل به دهلی رفت و آمد دارند، به قاچاق طلا مصروف اند، که در صورت موفقیت عاید خوبی به دست می آورند. قابل تذکر است که در این قاچاق مقامات بلند پایۀ میدان هوائی کابل نیز دخیل می باشند. یک تعداد دیگر این ها دست به قاچاق اسعار می زنند که بعضاً موجب دستگیری ایشان می گردد.
وضعیت محصلان افغانی در شهر های مختلف هندوستان :
بخشی از این محصلان بنابر روابطی که با مقامات بلند پایۀ رژیم مستعمراتی دارند ، وارد این بورس ها گردیده اند. این ها شاگردان تنبل و عیاشی اند که توان پیشبرد دروس خویش را نداشته و فقط روز خود را به خوش گذرانی سپری می کنند.
اما عده ای از محصلان وجود دارند که دروس را به پول شخصی خویش به پیش می برند و زندگی نهایت بدی را سپری می کنند. این دسته از محصلان افغانی اکثراً در اتاق های نمناک با کرایۀ کم شب و روز را به آموزش می گذرانند.
سفارت افغانستان مقیم دهلی جدید که همه افراد آن از وابستگان جنگ سالاران و تکنوکرات ها اند، غرق در عیاشی و فساد اند. مصروفیت عمدۀ کارمندان این سفارت در دهلی از صدر تا ذیل، قاچاق انسان به سائر کشور ها می باشد.
پایان گزارش.