پـیـشگام
۲۸ مارچ ۲۰۲۳
رژیم آخوندی ایران، هیچگاه دوست مردم ما شده نمی تواند!
رژیم جنایت پیشۀ «جمهوری اسلامی ایران» که از سال ۱۳۵۷ بدین سو قدرت را در دست گرفته، انواع جنایات و قتل عام ها را در ایران به راه انداخته است. این رژیم که با حمایت استخباراتی و مالی غربی ها با فرستادن خمینی از فرانسه شکل گرفت، از آوان شکل گیری اش از هیچ نوع جنایت در حق مردم ایران دریغ نکرده است. قتل عام های ۱۳۶۳ و گور های دسته جمعی در خاوران، تجاوز به دختران باکره پیش از اعدام، کشتار های ماه دلو ۱۳۹۸، شکنجه و دستگیری هزاران روشنفکر معترض به رژیم، شکنجه و کشتن مهسا امینی که جرقه هائی برای خیزش های سراسری مردم را به همراه داشت و در آن صد ها نفر را زندانی، اعدام و سر به نیست کردند، نمونۀ کوچکی از جنایات ولایت فقیه رژیم جنایتکار ایران است.
از این همه گذشته، با شروع جنگ های داخلی در دهه هفتاد در افغانستان و پروژۀ جهاد امریکا، ایران نیز هشت تنظیم جنایتکار و خونریز را ساخت؛ برای شان سلاح، پول و امکانات استخباراتی و لوژستیکی فراهم کرد تا مردم افغانستان را بکشند و شهر ها را ویران کنند، نوکران هفتگانه با مزدوران هشتگانه مشترکاً تنها در کابل ۶۵۰۰۰ نفر را کشتند و این شهر را به ویرانه تبدیل کردند.
ایران در افغانستان منافع زیادی را دنبال می کند. این منافع شامل منافع سیاسی، اقتصادی و صدور فرهنگ آخوندی به افغانستان است. کالا های بنجل و نفت آلوده به سرب و بی کیفیت ایرانی که در دیگر نقاط دنیا بازار چندانی ندارد، به افغانستان صادر می شوند. این رژیم اسلامی ضمن این که به منابع طبیعی کشور ما چشم دوخته است، سالهاست که میلیارد ها متر مکعب آب دریای هلمند را بدون معاوضه به مصرف می رساند، در حالی که زمین های کشور ما خشک و لامزروع باقی مانده است. ایران از جوانان کشور ما بد ترین استفاده ابزاری به عمل آورده و به همکاری نوکران جهادی اش هزاران تن از جوانان کشور ما را با تطمیعِ دادن شهروندی و پول، به جبهات جنگ سوریه فرستاده و مقابل گلوله های داعش قرار داده اند. قاسم سلیمانی جلاد مشهور ایران از طریق شاخه های گوناگون حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان، هزاران جوان تهیدست را از مناطق مرکزی افغانستان در لشکر فاطمیون جذب کرده است.
وضعیت مهاجران افغان که سال های سال در ایران زندگی کرده اند و در آن جا به دنیا آمده، به حدی اسفبار است که قابل مقایسه با هیچ کشور دیگری در دنیا نیست. در ایران یک مهاجر افغان حتی به نام خودش سیمکارت خریده نمی تواند، جواز رانندگی گرفته نمی تواند، اطفال برای درس خواندن در مکاتب ایران باید از هفتخوان رستم بگذرند و تحقیر های نژادپرستانه و ننگین «مسؤولین» وابسته به رژیم آخوندی را تحمل کنند.
رژیم آخوندی ایران بنابر ماهیت فاشیستی اش همیشه از نیرو های بنیادگرا، مرتجع و فاشیست در افغانستان حمایت کرده است. این رژیم زمانی بر مزاری، بعد ها مسعود و در مقطعی بر گلبدین و بالاخره بر بخش هائی از طالبان سرمایه گذاری کرده است. در زمان اشغال کشور ما بۀ وسیله نیرو های خارجی، رژیم ایران نیرو های وحشی طالب را در نقاط مختلف مرزی ایران آموزش داده و با دادن سلاح و مهمات برای کشتن و ویرانی سازماندهی کرده است. بی جا نیست که امروز در میان طالبان، گروه های وابسته به ایران همدردی و سمپاتی بیشتر رژیم آخوندی را با خود همراه دارند. همین بود که با روی کار آمدن وحوش طالبی، ایران با فرستادن دیپلومات های «تازه نفس» به افغانستان حسن نیت خود را نسبت به برادران طالب اش نشان داد و با تسلیمی کلید سفارت افغانستان از شورای نظاری ها به طالب ها، میزان عمق رابطه و همفکری اش را با برادران طالبی اش نشان داد.
رژیم فاشیستی ایران با فاشیست های مذهبی افغانستان (جهادی و طالبی) برادران دو روی یک سکۀ فاشیسم دینی هستند. رژیم فاشیستی ایران در کودک کشی، جنایت، قتل عام، تجاوز به زنان و کودکان و نوکرمنشی هیچ تفاوتی با فاشیست های مذهبی کشور ما ندارد. رژیم ایران نسخۀ سیاه و سفید و قدیمی طالب در ایران است و هیچ فرقی بین خامنه ای و هبت الله وجود ندارد. این که رژیم ایران ظاهراً مجبور شده شدت و حدت جنایات خود را در مقابل مردم کم کند، از ترس اعتراض و مبارزۀ مردم آگاه ایران است؛ ورنه گیر دادن به موی و لباس زنان کار همیشگی این رژیم بوده و فاشیسم مذهبی آن بر همه عیان است.
برای همین فاشیست های دینی، چه در تهران چه در کابل هیچ گاه دوستان مردم ما شده نمی توانند. این ها دوستان صمیمی جهادی های مثل عطاء محـمـد نور، اسماعیل خان، احمد مسعود، محقق، خلیلی، ملا هبت الله، مولوی متقی و سائر نوکران مرتجع هستند و همین است که با طرد یکی، دیگری به گله و شکوه شروع می کند. هیچ انسان شرافتمندی از افغانستان نمی تواند با رژیم سفاک ایران، «پل» بزند و عکس آن هیج ایرانی آگاه و شرافتمند نمی تواند از طالب ها و جهادی های فاشیست دفاع کند. مردم ما ضمن این که رژیم آخوندی ایران، امارت اسلامی طالبان و جهادی های فراری را دشمنان مردم ایران و خود می دانند، آگاهی بیشتر دو ملت و اتحاد و همبستگی میان تهیدستان ایران و افغانستان را راه نجات دائمی از ستم «ولایت فقیه» و «امارت» و انواع فاشیسم دینی می دانند.