پیشگام
۱۱ جولای ۲۰۲۴

کار و مبارزۀ زنده یاد داد نورانی را گرامی می داریم!

روز ۲۲ سرطان ۱۳۹۰ش قلب فرزند زحمتکشان کشور، مبارز و نویسندة مترقی زنده یاد داد نورانی از حرکت باز ماند. زنده یاد نورانی در زمان اشغال کشور به وسیلۀ ستمگران ناتوئی، پس از انتقاد از خود برای اشتباهات گذشته، که بر اساس تعلق تشکیلاتی قبلی در چند سال اول اشغال انجام داده بود، راه جدیدی برای یاران و همرزمانش باز کرد و تا آخرین نفس های زندگی برای آن انرژی گذاشت و بی وقفه زحمت کشید.
داد نورانی، از جوانی به مبارزه پهلو زد. او چنان عاشق رهائی و آزادی کشورش بود که به فاکولتۀ طب پشت پا زد و به سنگر استقلال طلبانه و رهائیبخش ضد اشغالگران اتحاد جماهیر شوروی پیوست. او شرق  و غرب کشور را از خود می دانست و همین بود که سال های سال هم در شرق و هم در غرب کشور با خستگی ناپذیری مصروف آگاهی دهی و رزمیدن بود.
داد نورانی، آن چنانی که شاندور پتوفی سروده بود، هم با شمشیرش می رزمید و هم با قلمش. او زمانی که نیاز به شمشیر بود، بر شانه تفنگ حمل می کرد و زمانی که به قلم نیاز بود، در انگشتانش قلم چرخ می خورد. او صد ها مقالۀ افشاگرانه در برابر اشغال ناتوئی نوشت و ماسک جهادی ها و طالبی ها را درید.
زنده یاد نورانی نشریۀ دموکراتیک «پیشرو» را نشر می کرد، که به معنای واقعی کلمه در زمانش، در اوج اشغال کشور ما یک نشریۀ پیشرو، پیشگام و یکتا بود. او در کتابی تحت عنوان «کابلیان با خون می نویسند»، به جمع آوری قصه های مردم کابل پرداخت، که به وسیلۀ جباریت و جنایت جهادی ها زندگی دوزخ آسا را پشت سر گذاشته بودند. او به سراغ شعر رفت، ساطوری از خشم، ذره هرم، دستی در آتش و دستی در خون، مجموعۀ شعر های او هستند که هر کدام شعار رهائیبخش مردم ماست. او توده ها را سازندگان واقعی تاریخ می دانست، لذا به تدوین تاریخ نبرد توده ها و ستمگران پرداخت و از منظر طبقاتی رویداد های تاریخ معاصر افغانستان را نشان داد.
نورانی، به تشکل پذیری باور داشت. وقتی با تشکل قبلی اش، در مخالفت قرار گرفت؛ راه را در تشکل پذیری مجدد دید و در این راه به طور خستگی ناپذیر کار کرد. انتقاد از خود او برای اشتباهات سیاسی اش در تشکل قبلی (هم در میان یاران، هم در نشریه پیشرو، هم در نوشتۀ «ویژه») آموزندگی خاص دارد. او با انتقاد از خود تا آخر عمر چنان صادقانه و استوارانه بر راه رهائی مردم قدم زد، که در داخل کشور بی نظیر بود.
هیئت تحریر پیشگام، که بنابر وظیفه اش یاد تمام مبارزان راه آزادی را گرامی می دارد و معرفی کار و مبارزه آن ها را رسالت خود می داند، یاد رزمنده عزیز، شاعر و نویسنده انقلابی کشور ما زنده یاد داد نورانی را، که به آزادی و برابری، به بهروزی و شادی مردم باور داشت و برای آن مبارزه می کرد، گرامی می دارد. یاد آن استاد عزیز شکوهمند باد!

لاس 

 

شاید دا فصل،

چې وینه

د هغه د پیغام ځانګړنه وه

د یوه سهار پر مسکېدلی شونډې

                               پای ته ورسېږي

* * *

د تقدیر لاس

د دې ښار پر هېندارې مات شو

وینه راوڅڅېده

هرې زاویې کې سل هاو غاټول وغوړېدل

* * *

د شپې لاس ماتېږی

که چېرې ما او تا 

سهار

د لمر په باور کې

                     لاس ورکړو

* * *

د یو شپې شا ته

د اوښکو له هغه ګنګوري

چې د شفق له داغه یې رنګ واخیست

لېمې پر زړه سختې دانې وشېندلې.

* * ** *

داد نورانی