عبدالرزاق شجاع ــ ارسالی: پویان
۱۹ دسمبر ۲۰۱۷

شـور آزادى

بــــبــــيـــن ماتم سراى ميهن و خصمـــــــــان مكارش         كـــه خنجر بـــر دل ما مي زنــــــــد، افغان بيمارش
نگر صائب!همان عشرت سرا ماتــــــم سرا گشتـــــــــه         نـــــــه ان كابل به جا مانده،نـه اثــــار گـهــــربارش
همان شهرى كه هرچشمى زگردش سُرمه چين ميشد          زسيل اشك آدم ها،چـــــــــه مــــواج است انهارش
ز رن«««گ لاله اش اورنـگ در روى سخـــــــــن داشتى         روان شدچشمه هاى لاله سان از طــرف كهسارش
تو آن ملكى كه وصفش را، خــلـــــــد بـــــريــــن گفتى         كنون جز مشت خاكى نيست در هر كنج ديـوارش
بـــــــــه صبح عيد خندان بـــــود گل رخسارۀ صحبش         بـــه خـــــــون آغشته بنمودند اينك در شب تارش
نـــــــــمى خـــيـــــــزد نــــــواى عندليبان چمن اكنون         كــــه بس زاغ و زغن جا كرده در هر باغ و گلــزارش
ز هــــر سنگ و كلوخش نوحۀ محشر بـــــه گوش آيـد          ز بــــاد ظلم فـــريادى شده هــــر بــــرگ اشجارش
ز خــــــــون بيگناهان سبزهً خضرا كــــه حـــــمــرا شد          بيا بشنو حكايت از زبـــان هــــــــــر خس و خارش
ز سرخى زمينش طـــــارم اعلى چــــــــه گلگــــون شد         ولى صدحيف، مى بــيـنم بــه خون آلوده اشجارش
حساب كشتگان و بيـگناهانش را چـــــه مـــي پرسى؟         گـــــواهـــى مي دهــد حال خراب و خسته و زارش
ز بـــيــــداد عـــدو و تُــركــتـــــــازى هاى روزافـــــــزون         لــگــــدمـــال اجــــانب شد شكــــوه نام و افكارش
تـــــمـــــــام آبـــــداتــش پـايـمال ظـــلم و وحشت شد          بـــــه خاك تيره يكسان گشت برج و دژ و ديوارش
نــــه صبح عـــــيــد را كس ديـــد و نــه نوروز رنگين را          چــــو قــــربانگاه انسان شد همه نـــوروز و بازارش
عــجــب عــيـــدى و نــــوروزى بــــراى مـــــردم مظلوم         كـــه آدم مثل گوسفند است قـــربانى به دستارش
نباتات و جـــــمــــاداتش جــــدا هــــــر يك سخن دارد         ز هــــر طـــرفى به گوش آيـــد نــوا و ضـجــۀ زارش
زن و مـــــــردش بـه غـربت خسته و زارو زبـــون گشته         چـــو مجمر شعله مى خيزد ز هــــر قلب شرربارش
اميد قلب مظلومان ميهن چيست مـــــــى دانـــــــــى؟         بـه دست ظالمان زولانـــــه و سر بـــــــر سر دارش
سزاى قــاتـــل و دُژخم را جــــز اين نمى بـــيــــنــــــــم         سيه روزى و رسوائى و بــــدبـــخـــتـى و ادبــــارش
صدا از سنگ و چوب آيد كه برخيزيد بـــــرخـــيــزيــد          قـــــيــــــام رستخيزآسا، بــــود داروى بــيــمــارش

تــفــاهم با دل افگاران، تــــقــابـــل بــــا جـــفـــاكاران
"شجاع" ايـــن را خِــــــرَد با جان كند عرضه به بازارش