زنده یاد ابوالقاسم لاهوتی
۲۵ سپتمبر ۲۰۱۷
مـــــیــــهـــــن
تنیده یاد تـــــــــو، در تار و پــــودم، میهن، ای میهن! بـــــــــــود لبریز از عشقت، وجودم، میهن، ای می!
تــــو بـــــــــودم کردی از نابودی و با مهر پـــــــروردی، فـــــدای نام تـــو، بــــود و نبودم، میهن، ای میهن!
فــــــــــــزونتر، گرمی مهرت اثر می کرد، چون دیـــده به حال پــــــرعذابت می گشودم، میهن، ای میهن!
به هر مجلس، به هر زندان، به هر شادی، به هر ماتـم، به هر حالت که بــودم با تو بودم، میهن، ای میهن!
اگـــر مستم اگــــر هشیار، اگـــر خـــــوابــم اگر بیدار، به سوی تو بـــــــود روی سجودم، میهن، ای میهن!
به دشت دل، گیاهی جــــــز گل رویــت نمی رویـــــد، مـــن ایـــن زیــبا زمین را آزمودم، میهن، ای میهن!
مسکو، ۱۹۵۵م