زنده یاد استاد عبدالاله رستاخیز ــ ارسالی پویان
۱۴ می ۲۰۱۷
ســــرود مـــادر
درون صخره های سخت و پهنای بیابان ها
و در آغوش توفان های درد آگین یأس آور
و یا در بستر گل های رنگارنگ و فرحت زا
در این گیتی
از آن کو زشت یا زیبا بود
حتی خدا را می‌توان انکار کرد، اما نشاید کرد مادر را
از آن رو می ستایم
من تو را "مادر"
تو ای پروردگار اولین حماسه های زندگی سازم
تو ای آموزگار قلب من هرگز
ز لوح خاطرم احساس گرم و اشک سوزانت نخواهد رفت
و روح سرکشم از پهنۀ عصیان
فرود آرد سر اندر پیشگاه مهر بی پایان تو
تا زنده ام مادر
بیا یک لحظه در معراج هستی بخش انسان ها
و بشنو این پیام خلق را کز جمله مادر ها
در این کشور و در هر گوشۀ دنیا
نخواهد توده جز فرزند های انقلابی را
و ای مادر
من این را خوب می‌دانم
که در آینده مادر ها
به فرزندان شان آموزش پیکار خواهند داد
ولی آیا تو هم این کار را با جهد خواهی کرد؟
ولی مادر من این را خوب می دانم.