زنــده یــاد داؤود سـرمــد – ارسالی: جـعـفـر
۱۶ جــــــــــولای ۲۰۱۸





خـاكـسـتـر اعـتـبـار

تـــا سر نگــرفـته  كار ما هــم

تـــيــره شده روزگار ما هـــــم

از آن هــمه سهــو و اشتباهات

بــــرباد  شد اعتبار مـــــا هــم

بينيم هــــمــه كـــه مى تكانــنـد

دامان خــود از غبار ما هـــــم

آن همسفــــران كه بـــود ديگر

نايــنــد به رهــگذار مـــا هـــم

از طعنۀ ديگــــران چى  نـالـم

رنجيده چــــو سخت يار ما هم

جـــريان  زمانه، لــوح تاريـخ

شسته است ز ياد گار ما هــــم

افسوس كـــه رفته است بـرباد

"خاكستر" اعـــتبار مـــــا هــم

نوميد مباش چـــــون سر انجام

پايان  رسد انتظار مــــا هـــــم

برپا شود عاقبت در ايــن مـلك

صد شور، ز گير و دار ما هم

حــمــــاسۀ سرخ  آفــــريـنـنــد

هنــگامۀ كارزار مــــا هـــــــم

افـــــراشته مى  شود  درفشى

بــــــــــر كنگرۀ حصار ما هم

دور انــــــد خائنين، چى  بهتر

چــــــون پاك شده قطار ما هم

در فصل  بهار پــرطـــــراوت

گُل جــــوش زند ز خار ما هم

مانــــــد به دل رقيب "سرمــد"

صد  داغ  ز افــتخــار ما هـــم

* * *