هــمـایــون ســاحــل
۱۴ مــــارچ ۲۰۱۷



ابــــــر

 

 من ابرم

     تیره ترین ابر

            که به بلندای آسمان بوسه زنم

                       دامنم پر از اشک دریاچه هاست

که باد زِ برم میبردش

               به سوی صحرای خشک و تفتیدۀ جنون

که گل بته ها

                      از تشنگی

                                         آنجا می دهند جان

من باید باران شوم.