ارسالی: جـــعــــفـــر
۰۷ می ۲۰۱۸
"جنگ بی هدف"
کوه از غرش توپ و راکت می لرزد
آسمان از دود و آتش
تاریک و غبارآلود
موج دریا ها ز خون خلق ها رنگین
دشت و صحرا و کوچه تنگی های باغ
از خون جوانان بی هدف
گردیده لاله گون
هر قریه جوی خون
این سر سپاری در ره اغیار تا بکی؟
امپریالیسم تروریسم می پرورد
بهر نابودی خلق ها
و مهو تمدن ها
و ما در خواب غفلت فرورفته ایم
درس آزادگی را فراموش کرده ایم
سرود انقلاب رهائی بخش را
که یاران سروده اند
خاموش کرده ایم
این چنین مبهوت و حیران مانده انتظار تا بکی؟
خیزید!
که شعار "مرگ یا آزادی" را برافراشته نگهداریم
با عشق آزادی
جهاد و رزم نوینی کنیم به پا
برزمیم با دشمن
آزاد سازیم این وطن
لرزیدن و ترسیدن از این خصم نا بکار تا بکی؟
تروریسم با انفجار و انتحار
شهر و ده ما می کنند ویران
می ریزند خون خلق ها
مردم ز جور و ظلم شان بیمار و خسته شد
دانشگاه برگبار بسته شد
جنبش "رستاخیز " و "روشنایی "
سرکوب
اعتراض و انتقاد با توپ بسته شد .
امپریالیسم جهانخوار
بر عزم جهان گشائی
و غارت ها
شعار آزادی و دموکراسی
بلند کرده است
با وعده های فریبنده خلق را
اغفال کرده است
غافل ز عشق میهن این خلق داغدار تابکی؟
آئید!
که انقلاب نوین کنیم به پا
شوری فگنیم در دل اهل وفا و عشق
بنیاد کنیم سنگر جنگ و نبرد و فتح
نوید دهیم به نسل جوان
این ترانه را
سازندگی کار ما، آزادی شعار ما
رزمندگی آئین ما، خدمت خلق، عشق آتشین ما
دنیا اعمار کنیم، قانون عدل بر پا کنیم
این گونه در اسارت این دیو استعمار تا بکی؟• • •