مهدی اخوان ثالث ــ ارسالی پویان
۱۹ جنوری ۲۰۱۷
شهاب ها و شب
از ظلمت ِ رمیده خبر مــی‌دهــــــد سـحــر
شب رفت و با سپیده خبر می‌دهد سـحـر
در چاه ِ بیم، امید به ماه ِ نــــــدیده داشت
و اینک ز مهر ِ دیده خــــبر می‌دهد سحر
از اختر ِ شبان، رمــــــــــۀشب رمید و رفت
وز رفته و رمیده خبر می‌دهــــــــــــد سحر
زنگار خورد جوشن ِ شب را، به نــــوشخند
از تیغ ِ آبـــدیــــــده خبر می‌دهـتد سحــر
باز از حــــریــــــق ِ بیشۀ خاکسرین فلـــق
آتش به جان خریده خبر می‌دهـــــد سحر
از غمز و ناز انجم و از رمــــــــــز و راز ِ شب
بس دیده و شنیده خبر می‌دهـــــــد سحر
نـــطــــغ ِ شَبَق مرصع و خنجــــــر زُمُرّداب
با حنجر ِ بـــــــــــــریده خبر می‌دهد سحر
بس شد شهید ِ پــــردۀ شب ها، شهاب ها
و آن پرده های دریده خبر می‌دهد سحـــر
آه، آن پریده رنگ که بود و چه شد، کــز او
رنگش ز ِ رخ پریده خبر می‌دهــــــد سحر؟
چاووشخــــوان ِ قافـــلــــــۀ روشنان، امید!
از ظلمت ِ رمــــیـــــــده خبر می‌دهد سحر
* * *