رحیم معینی كرمانشاهی ــ ارسالی جعفر
۲۸ جولای ۲۰۱۸

نـــیـــرنـگ بــازی

نـــــدارم چشـم مــــن، تاب نگــــاه صحـنه سازی هــــا
مــنِ یكـرنگ بـــیـــزارم، از ایـــــن نیـــرنگ بازی ها
زرنــــگـــی، نارفیقا! نیست ایـــن، چون باز شد دستت
رفـــیـــقــان را ز پا افكـــنــــدن و گـــردن فـــرازی ها
تو چون كرگس، به مشتی استــــخــوان دلبستگی داری
بنــــازم هــــمت والای بـــــاز و بــــــی نــیـــازی هـــا
به میـــــدانی كـــــه مـی بنـــدد پــــای شهســــواران را
تو طفل هرزه پـو، بایــد كنی ایــــن تــــركــتـــازی هـا
تو ظاهـرساز و من حقگـو، ندارد غیر از ایــن حاصل
من و از كس بـــریـــدن ها، تــــو و ناكس نـــوازی ها

* * *