ش. آزاد
۲۸ اکتوبر ۲۰۱۷
فــــریـــاد مـــحــــکـــومـــان
من،
از این سرزمین سوگوار و پردرد
سرزمین زخمی و خونچکان
سرزمین فراق و فرار و کوچیدن ها
فریاد می کشم،
تا مرا دریابید محکومان جهان.
ستمکشان جهان!
در هر کجائی که استید
من فریاد می زنم
همسان فریاد های شما.
فریاد می کشم که
این فریاد های پراکندۀ ما
در وزش تندباد های ستم
پژواک چندانی ندارد،
بیائید
تا پیوند زنیم درد ها، فریاد ها و رزم مان را
و رسا تر فریاد کنیم درک مشترک را!ببین
جبر ستمگرانه و ناعادلانۀ زمان
چه بی دریغ
لحظه وار
از ما قربانی می گیرد
در امتداد شط خون.
سوم عقرب ۱۳۹۶ کابل - افغانستان