گلاب
۰۵ فبروری ۲۰۱۷

!بهترین بزرگداشت از "رهبر"، پیروی از الگوی زندگی و رزمندگی اوست

در شامگاه هفتم دلو سال ۱۳۶۸ش پروفیسور«قیوم رهبر» در حیات آباد پیشاور پاکستان توسط دشمنان مردم افغانستان آماج رگبار مسلسل قرار گرفت و به جاودانگی پیوست. ارتکاب این جنایت نابخشودنی، مردم کشور ما و زحمتکشان جهان را در اندوه عظیمی فرو برد.

جنبش انقلابی و ملی ما این ضایعۀ المناک و اندوهبار را یک ضایعۀ جبران ناپذیر ملی دانسته است و با درگدشت او جنبش انقلابی و ملی ما، یک مشعل رهنمای راه دشوار و صعب العبور را از دست داد. رهروان و ادامه دهندگان راستین و استوار راه او عَلَم استقلال و آزادی کشور و مردم تحت ستم ما را در کوه پایه های با غرور افغانستان به اهتزاز در خواهند آورد.

ما که درفش اندیشه و خط مشی این حماسه سازان به خون خفتۀ تاریخ را متعهدانه بر دوش داریم، لازم است تا انجام این رسالت را در خود بپرورانیم و این مسؤولیت بزرگ را به نحو شایسته انجام دهیم. این امر ممکن نیست، مگر با وحدت اصولی و رزمنده.

قهرمان کیست؟ قهرمان کسی است که از میان مردم برخاسته باشد، در خدمت آن ها باشد، نیاز زمان را درک کند، با درد ها و رنج های بیکران آن ها آشنا باشد و برای دفاع از منافع آن ها از مال و جان خود بگذرد ؛ نه این که هر شیادی بیاید و سالوسانه ادعای قهرمانی کند.

پس قهرمان در مردم خلاصه شده و مردم در او تجسم می یابند. او آئینه دار جامعه است و جامعه منافع و مطالباتش را در این آئینۀ او با شفافیت درمی یابد.

زندگی با شهامت «قـیوم رهبر» پیوند حماسه با حماسه است. زندگی او حماسه آفرین بود و با حماسه و جانبازی جاودانه گشت. همرزمان «رهبر» بیائید از حماسۀ زندگی او و زندگی حماسه آفرین سائر همرهان جانباز او بیاموزیم و الهام بگیریم ، زیرا که آن ها با سرود زندگی به پیشواز مرگ شتافتند و با خون خود نهال آزادی را آبیاری نمودند. ما باید چنان حماسه بیافرینیم که جلال و شکوه انسان آزاده را ثبت اوراق زرین تاریخ نموده و به اسطوره ها مبدل شویم. و این حرکت پویا و جنبش فراگیر ملی ـ انقلابی را تحرک بیشتر دهیم. این شایسته ترین بزرگداشت از آن ها است.