فـــائـــق رســتــاقــی
۲۶ جون ۲۰۱۸

آريانا سعيد از آغوش ناتو تا آغوش یانکی

گاه  در  آغوش این،  گاه  در  آغوش  آن   دل شده از دست من، تنگ به بر دیگران

یکی از شگرد های استعمار این بوده است که افراد مطرح در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را در دنیای تحت سلطه و به ویژه کشور های مستعمره،  به گونه ای آلوده، بدنام و دهن پرآب بسازند و شخصیت آنان را چنان خورد و حقیر سازند تا که آن افراد در آینده نتوانند به چشم استعمارگران و جباران داخلی نگریسته و ابراز وجود کنند.

متأسفانه در جریان ۱۶ سال اشغال کشور محبوب ما توسط اشغالگران امریکا و ناتو، بودند مردان و زنانی در جامعۀ ما که با غنیمت شمردن عطایای ناچیز و حقیر اشغالگران کشور و قاتلان مردم افغانستان، با پذیرش این تحفه های ناچیز قاتلان مردم شان از قبیل سفر های خارجی، اخذ مدال و جایزه، شرکت در ضیافت ها و مصاحبه ها، سخنرانی در پارلمان ها و گرفتن عکس های یادگاری با آدمکشان ناتوئی و یانکی زیر بیرق آنان؛ همچون مگس در جالی گیر ماندند که سران دول امپریالیستی اشغالگر برای شان پهن کرده بودند.

یکی از چنین افراد، آریانا سعید آواز خوان زن در کشور است که در لباس محلی و مطابق ذوق عموم مردم خوب می خواند، سرود و ترانه ای که در کمال سادگی و رسائی اشعار آن، برای اکثریت توده های کم سواد کشور هم جالب است و هم قابل درک. هر چند گذشتۀ اجتماعی و فرهنگی «آریانا سعید» در خارجه و مخصوصآ انگلسان مبهم و آمیخته با سؤال ها و بعضاً اتهاماتی است؛ ولی طی سالیان اخیر او با آمدن و اقامت در کشور، با سرود و آواز گیرایش در عرصۀ هنر موسیقی و آوازخوانی، مطرح شده و سر زبان ها افتاد. او با ظاهر شدن روی ستیژ آواز خوانی و مصاحبه بدون چادر و حجاب ـ چادر و حجابی که نماد اسارت زن است ــ در برابر آن تاریک اندیشانی ایستاد که زن را عاجزه و زندانی چهاردیواری خانه می دانند؛ از همین رو بود که علاوه بر نقش ترانه و آوازش؛ با استقبال گرم جوانان، توده ها و افراد منور جامعه رو به رو شد.

اما این هنرمند در اوج شهرت هنری اش چون فوارۀ آب با چند خبطی که مرتکب شد، راه افول پیموده و به زمین خورد:

ــ در حالی که مردم افغانستان با سلاح های مرگبار ناتو از جمله توپ و بمب و راکت و فقر عمدی در کشور تحت اشغال شان  روزانه کشته می شدند، آریانا سعید در ماه میزان ۱۳۹۶ شمسی در ختم یک ملاقات خصوصی!؟ با ابرجنایتکاری مثل دبیر کُل سازمان نظامی جنایتگستر ناتو «ستوتلنبرگ» در کابل اشغالی هیجان زده در برابر کامره های عکاسی و تلویزیونی ایستاده و عکس یادگاری گرفت و بر آن مباهات نیز ورزید. با این عمل قبیح، آریانا سعید به دشمن تسلیمی و رضائیت داده و به مردم شجاع کشور و غرور ملی خود پشت کرد.

ــ آریانا سعید با به آتش کشیدن لباسی که در کنسرت پاریس در آن ظاهر شده بود، با وجود استقبال مردم از هنرش و حمایت آنانی که با ایشان عکس یادگاری گرفته و آن را به رخ مردم نیز می کشید؛ در برابر ارزش های منسوخ فئودالی زن ستیز و منافقان و زن ستیزان ارتجاع اخوانی و اوباشان آنان کرنش کرده و بدین وسیله به جای لباس، شخصیت خود را به آتش کشیده و تسلیم ارتجاع دهن دریده، ولی فرتوت اسلامی شد.

ــ آریانا سعید پس از رضائیت دادن به سردستۀ قاتلان مردمش (دبیر کُل ناتو)برای دستبرد زدن به حریم شخصیتش  و خضوع  و تسلیمی اش در برابر شرارت اخوان به نام افکار عامه؟!، این بار تازه با آرمیدن در آغوش جنایتگستران یانکی و رسانه ئی ساختن آن در برابر دیدگان مردم ما و جهان، بار دگر به غرور و حیثیت ملی  مردم غیرتمند و دلیر افغان لطمه زد. آریانا سعید با پذیرفتن جایزۀ ناچیز اندیشکدۀ «شورای اتلانتیک» امریکائی مرتبط و در خدمت مطامع استعماری اشغالگران امریکائی که خون زن و مرد ما از دستان آنان می چکد، غرور زن افغان و غرور خود را به عنوان یک زن افغان، زیر پا کرد.

«شورای اتلانتیک» مثل سائر نهاد ها و اندیشکده های دول امپریالیستی در چهارچوب برنامۀ جاسوس پروری، سالانه جوایزی را به افراد نرم شانه برای جلب و تقویت وفاداری ذوات معینی از کشور های تحت سلطه به سیستم امپریالیستی به طور نمایشی و با تبلیغات سیاسی رسانه ئی، در برار کامره ها اعطاء می کند. چهار تنی که در سال جاری میلادی ۲۰۱۸ مورد لطف این نهاد استعماری واقع شدند و جایزه گرفتند، عبارت اند از: عجوزۀ استعمار، خانم مادالین البرایت امریکائی از حزب دموکرات، آریانا سعید، بنا العابد از سوریه و "بنیاد بین‌ المللی رسانه‌ ئی زنان".

ــ مادلین البرایت در نقش وزیر امور خارجۀ زن آمریکا در کابینۀ  بیل کلینتون که دستش به خون بی گناهان بی شمار مرد و زن و کودک از بالکان گرفته تا افریقا، شرق میانه و افغانستان سرخ است. او به حیث یکی از شریر ترین زنان طبقۀ حاکمۀ امریکا و نظام سرمایۀ آن، با اخذ جایزه، در واقع پاداش جنایت خود را گرفته است. مادلین البرایت در اوائل تجاوز امریکا و ناتو به کشور ما در اوج شقاوت و شرارت جنگ سالاران تنظیمی و ملیشیائی و تجاوز و تعدی وحشیانۀ آنان بر زنان و دختران افغان مورد سؤال خبرنگاری قرار گرفت بدین گونه: آیا دولت امریکا با حمایت از جنگسالاران این ناقضان حقوق بشر در افغانستان، به عدالت در مورد اینان هم فکر کرده است و آیا حمایت شما از این جنایتکاران با ادعای تان مبنی بر اعادۀ حقوق بشر و حقوق زنان افغان، در تضاد نیست؟ مادلین البرایت به جواب آن خبرنگار گفته بود:"Peace Now, Justice Later! " . (فعلاً صلح، عدالت بماند به بعد!). وعدۀ دروغین عدالتی که طی این ۱۷ سال تمام نه تنها اجرائی نشد، بلکه در نتیجۀ تجاوز و جنایت امریکا و ناتو و جنایت آفرینی دار و دستۀ مزدور و وحشی اسلامی دولتی و غیردولتی مورد حمایت این اشغالگران، بی عدالتی در کشور ما ابعاد، عمق و پهنای وسیع تری یافت.

ــ بنا العابد یکی از مزدوران سوریائی مورد حمایت و عنایت امپریالیست های غربی است که به زیان کشورش و به منافع امپریالیست های غربی خدمت کرده و پاداش و جایزه گرفت.

ــ آریانا جان سعید را که مردم ما می شناسند و نیاز به معرفی ندارد. انگیزۀ آریانا سعید برای گرفتن جایزۀ دشمنان خاک و قاتلان مردم ما، هر چه باشد، اخذ جایزه به معنی پشت کردن او به میهن و مردم و بی حرمتی به زنان، مردان  و کودکان تحت ستم افغان و بستگان آنان است که توسط این جلادان اشغالگر و مزدوران شان کشته و معیوب شده اند!

"بنیاد بین‌ المللی رسانه‌ ئی زنان" نیز یک شبکۀ بین المللی رسانه ئی زنانه و سرمایه گذاری است که در عقب آن منافع سرمایه های غربی مضمر است. این شبکه با ظاهری زنانه و شبه فیمنستی، هم و غمش جلوگیری از حدت یابی تضاد کار و سرمایه در سطح جهانی، جلوگیری از تشدید مبارزۀ زنان تحت ستم، تبلیغ لیبرالیسم و ارزش های لیبرالی، هدر دادن پوتانسیل زنان و ایجاد موانع جلو تشکل یابی و رادیکال شدن مبارزات زنان در کشور های کانونی و تحت ستم پیرامونی است. از این رو این نهاد به منافع سرمایۀ مالی خدمت می کند و در ازای آن، پاداش و جوایز مراکز فکری ــ سیاسی سرمایه را می گیرد.