گـزارشگـــر خـــروش رعـــد
۰۵ جنوری ۲۰۱۶

گـزارشی از غارتگری و اخاذی آمر حوزۀ اول پولیس شهر کابل

حوالی ساعت نه صبح بود. می خواستم برای خریداری مواد غذائی به مندوی شهر بروم. به نزدیک پل باغ عمومی (رو به روی پشتنی بانک) رسیده بودم. در میان ازدحام مردم چشمم به افسر و چند تن از سربازان پولیس حوزۀ اول امنیتی افتاد. یکی از آن ها یک چوب دندۀ به دست داشت و چند تن اوباش دیگری وی را همراهی می نمودند. کالائی را که دستفروشان کنار سرک پهن نموده بودند، پولیس حوزه به دریا می انداخت. پولیس های به اصطلاح "امنیتی" با چوب دست داشتۀ خویش به ترازوی میوه فروشان زده و تمام میوۀ آنان را به روی سرک پاشان می نمودند. در ضمن فحش دادن، آنان را زیر مشت و لگد نیز می انداختند.

عابران از دیدن این همه وحشت و شقاوت مزدوران شقی پوشالی در حق این بی نوایان که در سرما و گرما از بام تا شام برای تهیۀ لقمۀ نانی جان می کنند، سراسیمه شده و هر کدام به سوئی می دویدند. مردم فکر می کردند که باز کدام انتحاری بین شان داخل گردیده است. زنان سال خورده ، دختران و مردان همه هیجانی و هراسان بودند. برای فهمیدن دلیل این وحشت و بربریت سربازان پولیس حوزۀ اول امنیتی شهر کابل، از یک کراچی وان میوه فروش پرسیدم که: برادر گپ چیست؟

وی برایم چنین گفت: هر روز نمایندۀ حوزۀ پولیس از هر کراچی وان و دستفروش دو صد افغانی می گرفت. حالا می گوید که قومندان "تولی" تبدیل شده است و قومندان نو دو صد افغانی را قبول ندارد و خواهان چهار صد افغانی در روز است. من از سرباز پولیسی که کمی آشنا بود، پرسیدم که چرا این قدر قومندان نو سخت گیر است؟ او چنین جواب داد: چون که قومندان صاحب نو 25 هزار دالر به وزارت داخله بابت مقرری اش رشوه داده است، حال مجبور است که پول پرداخته شدۀ خود را از این طریق جمع نماید. مشکل در این جاست!

این بود مشت نمونۀ خروار از ستمگری روزمرۀ سربازان فاسد و ظالمی که به دروغ خود را مسؤول تأمین امنیت شهریان کابل می خوانند. در حالی که این گرگان خون آشام به جای تأمین امنیت جان، مال و ناموس شهریان، به جان مردم افتیده اند، به یقین که بالائی ها، زورمندان و قلدران سرکش رژیم مزدور مافیائی، بسی خونخوار تر و درنده تر از این گرگ های مفلوک پولیس پوشالی ضد مردمی اند. فساد و رشوه ستانی در رژیم مزدور غنی ــ عبدالله از روز اول صفتی ذاتی و پدیده ای نهادینه شده بوده است. تا این رژیم ستمگر ضد ملی و ضد مردمی به زور اسلحه و دالر و یوروی اربابان امپریالیستش بر سر پاست؛ شقاوت، ستمگستری، گردنکشی و مفاسد ذاتی عمال ریز و درشت آن در حق مردم ستمکش، ناآگاه و نامتحد افغانستان دوام خواهد داشت. باید ریشۀ ستم را خشکاند.